เมื่อเห็นเย่เมิ่งเหยียนไม่เชื่อในตัวเอง หยางเฟิงก็พูดอย่างช่วยไม่ได้: "ที่รัก ผมไม่ได้โม้ คุณไปดูกับผมก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอ?"
เมื่อเห็นใบหน้าท่าทางที่จริงจังของหยางเฟิง เย่เมิ่งเหยียนก็ลังเลขึ้นมา
เย่เมิ่งเหยียนถามอย่างไม่แน่ใจ “นายซื้อวิลล่าหยุนติ่งจริงๆ เหรอ?”
หยางเฟิงแหงนหน้าขึ้นพูด “แน่นอน!”
"ฮึ!"
เย่เมิ่งเหยียนพ่นลมเบา ๆ "ตกลง งั้นฉันไปกับนาย ดูว่านายคุยโม้หรือเปล่า"
“ฮิฮิ คุณภรรยา ผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง”
พูดอยู่ หยางเฟิงก็อุ้มหยางพั่นพั่นและพูดว่า “พั่นพั่น พ่อพาหนูไปบ้านใหม่ดีไหม?”
หยางพั่นพั่นปรบมืออย่างตื่นเต้นและพูดว่า “ดีๆๆ คุณพ่อ หนูอยากอยู่ในบ้านหลังใหญ่”
หยางเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มตามใจ: "ไม่ว่าบ้านจะใหญ่แค่ไหน พ่อก็จะทำให้หนูพอใจ"
จากนั้น ทั้งครอบครัวก็เดินออกจากห้องใต้ดิน
“ที่รัก พวกเราขึ้นรถ!”
หยางเฟิงหยิบกุญแจรถออกมาแล้วพูด
“หยางเฟิง ฉันบอกให้นายเอารถไปคือไม่ใช่เหรอ?”
เย่เมิ่งเหยียนหน้ามืดมน มองไปที่มายบัคตรงหน้า
หยางเฟิงกล่าวด้วยแววตาเศร้าสร้อย: “ที่รัก ผมถ่อมตนมากแล้วนะ คุณดูเบนซ์หรูหนึ่งร้อยคัน ผมถอยคืนไปแล้ว และวันผมไม่ได้พาบอดี้การ์ดมาด้วยแม้แต่คนเดียว ผมขับรถคนเดียวเลย "
“ถ้ามายบัคคันนี้ถอยกลับไปด้วย พวกเราทั้งครอบครัวคงได้ไปเบียดกันบนรถบัสใช่ไหมล่ะ?”
นับตั้งแต่ครั้งที่แล้วโดนเย่เมิ่งเหยียนสั่งสอนแล้ว หยางเฟิงได้ตัดสินใจที่จะเป็นคนถ่อมตัว
เขาให้เสือขาวขับเบนซ์หรูหนึ่งร้อยคันกลับไป เหลือไว้เพียงมายบัคมูลค่าร้อยล้าน
"ก็ได้!"
เย่เมิ่งเหยียนได้ยินคำพูดของหยางเฟิง ก็รู้สึกมีเหตุผล
ครอบครัวต้องการรถหนึ่งคันเพื่อเดินทางจริงๆ และหยางพั่นพั่นร่างกายก็เพิ่งหายดี ไม่สามารถเบียดขึ้นรถบัสได้
หลังจากขึ้นรถ เย่เมิ่งเหยียนก็ถาม "หยางเฟิง ตอนนี้เราจะไปไหนกัน?"
“พวกเราไปตระกูลหลันกันก่อน ไปรับพ่อแม่กลับมา แล้วไปบ้านใหม่ด้วยกัน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...