ช่างไม่เหมือนผู้หญิงมีชาติตระกูล ภรรยาที่อ่อนโยนเลยสักนิด แต่กลับเหมือนแม่เสือที่โดนแตะต้องสิ่งต้องห้าม!
หลันฮ๋าวทำอย่างนี้
ไม่เพียงเป็นการทำลายชื่อเสียงของตระกูลหลัน
ยังเป็นการทำลายชื่อเสียงของตระกูลเย่ไปด้วย
กระทั่ง...กำลังยั่วยุ ทำให้ความสัมพันธ์ของเธอกับหยางเฟิงไม่ลงรอยกัน!
เห็นดังนั้น
หลันฮ๋าวพยายามลุกขึ้นยืน
แล้วคุกเข่าลงอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
เลือดสีสด สาดกระเซ็น!
เขาโขกศีรษะตนเองกับพื้นอย่างแรงจนศีรษะเต็มไปด้วยเลือด!
เขาน้ำหูน้ำตาไหลพร้อมกล่าวว่า : “พี่สาว ได้โปรดยกโทษให้ผมเถอะครับ! ผมไม่รู้จริงๆว่าเป็นพี่ ถ้ารู้ว่าเป็นพี่ ผมไม่มีทางกล้าดูหมิ่นพี่แน่!”
สีหน้าของเย่เมิ่งเหยียน สับสนยิ่งขึ้นไปอีก
เห็นท่าทางของหลันฮ๋าวที่กำลังร้องไห้คร่ำครวญอ้อนวอน
ทันใดนั้น ความสนใจของเย่เมิ่งเหยียนก็พลันมลายหายไป
นี่คือคนของตระกูลหลัน?
ใช้อำนาจข่มเหงคนอื่น!
รังแกคนที่อ่อนแอกว่า!
ต่อหน้าคนที่อ่อนแอกว่าตน ก็ดุร้ายน่ากลัว!
แต่ต่อหน้าตัวเธอ กลับเหมือนหมาที่กระดิกหางเพื่อประจบประแจง!
หัวใจของเย่เมิ่งเหยียน ในตอนนี้ราวกับได้รับบาดเจ็บ เธอรู้สึกปวดหนึบในใจ เธอหันไปกล่าวกับหยางเฟิงว่า : “คุณคะ ฉันให้คุณจัดดการได้เลยค่ะ ฉันจะไม่ยุ่งแล้ว!”
หลังจากความโกรธเกรี้ยวผ่านไป ก็เหลือเป็นความผิดหวังอย่างสุดซึ้ง
เย่เมิ่งเหยียนสิ้นหวังกับตระกูลหลันอย่างสิ้นเชิงแล้ว
ตระกูลอย่างนี้ ไม่สามารถรักษาให้หายได้เสียแล้ว!
เธอไม่อยากยุ่งแล้ว!
แล้วเธอก็ไม่มีแรงจะจัดการแล้ว!
ทั้งหมดนี่ส่งให้หยางเฟิงไปจัดการแล้วกัน!
หยางเฟิงกุมมือเย่เมิ่งเหยียนเอาไว้ กล่าวยิ้มๆว่า : “ได้สิที่รัก สามีของคุณจะจัดการทั้งหมดนี่ให้เอง!”
ในตอนนี้
หัวใจของเย่เมิ่งเหยียนที่ถูกทิ่มแทงให้เจ็บปวด ก็สงบลงทันใด
มีหยางเฟิงอยู่ ดูเหมือนว่าเธอจะมีพลังล้นเหลือไม่มีหมด และไม่มีปัญหาใดจะมาเอาชนะเธอได้
ขณะเดียวกัน หยางเฟิงเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าหลันฮ๋าว
ครู่เดียว
สีหน้าของเขา แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาเสียเหลือเกิน
สองตาของหยางเฟิงจ้องเขม็งไปที่หลันฮ๋าว ร่างเขาเปล่งประกายท่วงท่าสง่างามอันทรงพลัง
ท่วงท่านี้ กดให้หลันฮ๋าวมีสีหน้าซีดเผือดราวกับกระดาษ
เหงื่อขนาดใหญ่เท่าเม็ดถั่วหยดลงมาจากหน้าผากของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...