เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 438

"บอกว่า ว่าท้ายที่สุดแล้วใครเป็นคนบงการให้มึงทำ?"

ในชั่วพริบตา เจตนาฆ่าของหยางเฟิง ก็ล้นหลามจนมืดฟ้ามัวดิน!

"เอ่อ......"

ใบหน้าของหลันฮ๋าว ลังเลใจเล็กน้อย!

เขาแอบเหลือบมองหลันจื่อ

หลันจื่อเหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง เธอกระโดดลุกขึ้นมาทันที ตะโกนกล่าวว่า : "หลันฮ๋าว แกจะหาว่าฉันเป็นคนทำเหรอ? เรื่องเลวร้ายเหล่านี้แกทำคนเดียว เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย? แกคิดจะใส่ร้ายฉันเหรอ?"

เมื่อพูดจบ

ดวงตาทั้งคู่ของหลันจื่อ จ้องมองหลันฮ๋าวด้วยความหมายลึกซึ้ง!

ในแววตานี้

เต็มไปด้วยการข่มขู่อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เหมือนจะกินคนก็ไม่ปาน

ราวกับจะกลืนกินหลันฮ๋าวเข้าไปทั้งตัว!

สีหน้าของหลันฮ๋าวดูน่าเกลียด ค้ลายกับว่ากินแมลงวันเข้าไป!

ครอบครัวของตนเอง ล้วนตกอยู่ในเงื้อมมือของหลันเฟิง

ถ้าตนเองกล้าพูดออกมา

ครอบครัวจะต้องไม่ตายดีแน่ๆ!

นึกถึงสิ่งเหล่านี้ หลันซินก็จนใจกล่าวว่า : "คุณหยาง ทั้งหมดนี้ฉันเป็คนทำเพียงคนเดียว! ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลหลันเลย!"

หยางเฟิงไม่พูดอะไรอีก!

ในชั่วพริบตา

ห้องทั้งห้อง ก็เงียบสงัด!

หยางเฟิงน่ากลัวมากจริงๆ!

ถึงแม้เขาจะไม่พูดจา ยืนอยู่ตรงนั้น ก็ทำให้คนรู้สึกตื่นตระหนกแล้ว

เขานำพาความกดดันมาสู่ในใจทุกๆ คน ราวกับผลักภูเขาพลิกทะเลก็ไม่ปาน!

เป็นเวลานาน

หลันเฟิงกับหลันจื่อสบตากัน ถอนหายใจยาว

เกินความคาดหมาย

หยางเฟิงหัวเราะ

ความรู้สึกลึกลับหยิ่งผยอง ได้แผ่ซ่านออกมาจากตัวของหยางเฟิง

เขาหรี่ตาลง มองไปที่หลันฮ๋าวแล้วพูดช้าๆ ว่า : "หลันฮ๋าว แกยอมรับผิดทุกอย่างเลยเหรอ? แกต้องรู้ว่า ความผิดเหล่านั้นที่แกทำไว้ เพียงพอที่จะทำให้แกถูกยิงเป้าถึงสิบครั้ง แกไม่กลัวตายจริงๆ เหรอ?"

"ฉัน......"

หลันฮ๋าวอ้าปากต้องการจะพูด

ตายเหรอ?

เขาจะไม่กลัวได้อย่างไร?

ตราบใดที่ยังเป็นคน ก็ต้องกลัวตายสิ!

ทันใดนั้น

หลันฮ๋าวเหงื่อออกเต็มไปหมด อยากพูดทุกอย่างที่ต้องการจะพูด!