เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 448

“เรื่องเล็กๆน้อยๆ” หยางเฟิงยิ้มเหยียดแล้วกล่าว : “ในตงไห่นี่ ยังมีสิ่งที่ราชาตงไห่อย่างฉันไม่รู้ด้วยหรือ? ถ้าฉันช่วยคนในครอบครัวแกได้ แกจะยอมสารภาพความผิดชั่วช้าของตระกูลหลันไหม?”

พูดจบ

หยางเฟองจ้องเขม็งไปที่หลันฮ๋าว

แววตาของหลันฮ๋าวสว่างขึ้นทันใด รีบพูดว่า : “ท่านช่วยครอบครัวผมได้จริงหรือ?”

“ทำไมจะไม่ได้?”

พูดจบ ก็มีคนผลักประตูเข้ามา

หนิวต้าลี่พาผู้หญิงคนหนึ่งกับเด็กผู้ชายเดินเข้ามา

“ที่รัก...ลูก...”

หลันฮ๋าวที่เมื่อกี้ยังไม่ค่อยเชื่อ นิ่งงันไปทันที!

“ที่รัก!”

“พ่อครับ!”

ในขณะเดียวกัน

ภรรยาและลูก กอดหลันฮ่าวแล้วร้องไห้อย่างขมขื่น

ทั้งสามคนกอดกันและร้องไห้

ในตอนนี้

หม่าตงโบกมือเป็นสัญญาณให้หนิวต้าลี่

หนิวต้าลี่มองไปที่สามคนพ่อแม่ลูกแล้วพูดว่า : “เอาล่ะ ครอบครัวได้พบหน้ากันแล้ว ควรแยกกันได้แล้ว!”

พูดจบ ชายในชุดสูทสองสามคนก็เข้ามา ลากตัวผู้หญิงขึ้นมา

“คุณคะ!”

เธอร้องตะโกน

หลันฮ๋าวน้ำตาไหล ตะโกนลั่น : “ที่รัก คุณพาลูกลงไปก่อน! สบายใจได้ ผมจะไม่เป็นไร!”

ถึงแม้จะไม่อยากแยกจาก

แต่สุดท้าย ภรรยาและลูกชายของหลันฮ๋าว ก็ถูกพาตัวออกไป

หยางเฟิงพิงตัวอยู่บนโซฟา มองเรื่องทั้งหมดนี้อย่างนิ่งสงบ ราวกับว่า ทั้งหมดนี้เขาคาดการณ์ไว้ อยู่ในการควบคุมของเขาอยู่แล้ว!

“ขอบคุณครับ คุณหยาง!”

“คุณหยาง ถ้าผมบอกความจริง คุณจะปล่อยผมไปไหม?”

ทันใดนั้น

หลันฮ๋าวหันกลับมา จ้องไปที่หยางเฟิงแล้วถาม

ราชาตงไห่ได้แสดงพละกำลังของเขาแล้ว ถึงเวลาที่เขาจะต้องตัดสินใจแล้ว!

หยางเฟิงกล่าวด้วยมาดนิ่ง : “ถ้าแกอธิบายมาตามความจริง ก็เลี่ยงโทษประหารได้ แต่ชีวิตที่ยากลำบากและการจำคุกนั้นหลีกหนีไม่ได้!”

ได้ยินหยางเฟิงกล่าวดังนั้น

ในใจของหลันฮ๋าวรู้สึกผิดหวังอย่างเลี่ยงไม่ได้

แต่เขาก็รู้ดี

ความผิดที่ตนทำไปใหญ่หลวงนัก เขาช่วยคนเลวทำเรื่องเลวๆมามาก หวังจะให้หยางเฟิงปล่อยเขาไปอย่างสิ้นเชิง เป็นเรื่องที่ไม่มีทางเป็นไปได้