และประกาศ เอาทรัพย์สินครึ่งหนึ่งออกมา ชดเชยให้คนเหล่านั้นที่ถูกโจวห้าวข่มเหง
ชั่วขณะ
ทั้งตงไห่ต่างเฉลิมฉลองกัน
แต่มีคนสุข ก็ต้องมีคนทุกข์!
ในเวลานั้น
โรงพยาบาลตงไห่
เมฆมืดมน
บรรยากาศถูกกดขี่ถึงขั้นสุด!
ลูกชายของตัวเองตายแล้ว!
ยังเป็นฝีมืองของโจวห้าวไอ้สารเลวนี่!
ฟังหลันจื่อร้องห่มร้องไห้ระบาย หลันเจิ้นราวกับเห็นกับตัว สภาพที่น่าเศร้าของลูกชายที่ตายต่อหน้าตัวเอง!
ภาพนั้น
เขาคิดไปครู่หนึ่ง ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา!
คราวนี้ ตระกูลหลันตายกันหมดแล้ว!
“โอ๊ย!”
จู่ๆหลันเจิ้นก็ตะโกนอย่างโมโห ดวงตาแดงจนน่ากลัว ราวกับกำลังจะระเบิด!
เขาดวงตาแดงก่ำแล้วพูด “โจวห้าวไอ้สารเลวนี่ กลับกล้าดีขนาดนี้? ฉันจะฆ่าเขาทั้งเป็น!”
เพียงแค่โจวห้าว
ไม่ฆ่า
ไม่พอที่จะระงับความโกรธได้!
ไม่ฆ่า
ไม่พอที่จะลดความเกลียดชังในใจได้!
หลันจื่อก็เงยหน้าขึ้น ดวงตาเผยความโกรธแค้นออกมา
“คุณปู่ โจวห้าวเป็นแค่มดตัวหนึ่ง ศัตรูหลักๆ คือหยางเฟิง!”
“ใช่ หยางเฟิง!”
“หยางเฟิงนี้ ลึกลับเหลือเกิน ช่างโหดร้ายมากนะ!”
จนหลันเจิ้นกัดฟันตัวเองเสียงดัง!
จากเสือโบราณถึงหลันฮ๋าว แล้วถึงโจวห้าว
แต่ละก้าวนี้ อยู่ในแผนการของหยางเฟิงหมดเลย
จุดประสงค์
ก็คือจะให้หลังเฟิงโดดลงไปในกับดักดีๆด้วยตัวเอง
เกลียด!
น่าเกลียดชัง!
ทั้งครอบครัวตัวเอง ถูกหยางเฟิงวางแผนหลอก
“พ่อเธอเขาตายหมดแล้ว ทำไมเธอยังมีชีวิตอยู่?”
จู่ๆ
หลันเจิ้นเงยหน้าขึ้น
ดวงตาเขาราวกับงูพิษ จ้องไปที่หลันจื่อ!
หลันจื่อเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง
หลันเฟิงและคนอื่นๆตายกันหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...