เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 477

ถึงเวลานั้น

ลูกชายของตัวเองถูกฆ่า

หลานสาวก็ถูกยิงตายอีก

งั้นตระกูลหลันก็จะไม่มีทายาทแล้วจริงๆ!

ช่างจิตใจชั่วร้ายมากนะ!

หยางเฟิงนี้ จะทำลายตระกูลหลันให้สิ้นถึงจะพอใจ!

“หลันจื่อ!” จู่ๆ หลันเจิ้นก็มองอย่างโกรธเคือง “เธอใช้ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลหลัน ไปจ้างคนที่เสี่ยงชีวิตทำเรื่องชั่วเหล่านั้นให้ฉัน! ถึงแม้ว่าฉันจะล้มละลาย ก็จะฆ่าหยางเฟิง แก้แค้นให้ลูกชายของฉันให้ได้แน่นอน!”

ทรัพย์สมบัติเหล่านี้ของตระกูลหลัน

แทนที่จะให้หยางเฟิง

เอามาใช้จ้างคนที่เสี่ยงชีวิตทำเรื่องชั่วเหล่านั้นยังดีกว่าอีก!

“คุณปู่! ฉันจะฆ่าโจวห้าว! จะฆ่าทั้งตระกูลโจวให้หมด!” เมื่อได้ยิน จู่ๆบนใบหน้าของหลันจื่อก็เปล่งประกายออกมา!

ความเกลียดที่เธอมีต่อโจวห้าว มากเกินกว่าหยางเฟิงเยอะ

ตอนแรกโจวห้าวเป็นหมาตัวหนึ่งของตัวเอง!

แต่กลับทรยศตัวเอง ฆ่าพ่อของตัวเอง

ความโกรธแค้นใหญ่ขนาดนี้

เธอจะไม่แก้แค้นได้ยังไง?

และ

ศัตรูไม่ใช่สิ่งที่น่าเกลียดชังที่สุด

ที่น่าเกลียดชังที่สุดคือ พวกที่ทรยศกินทั้งภายในและภายนอก

พูดถึงโจวห้าว

หลันจื่อตื่นเต้น ราวกับค้นพบเป้าหมายในชีวิตสักที!

เธอแทบรอไม่ไหวที่จะลอกผิวหนังของโจวห้าวด้วยมือตัวเอง!

หลันเจิ้นเหลือบมองไปที่หลันจื่อที่สีหน้าขมขื่น

เขารู้ว่า หลันจื่อเกลียดโจวห้าวเข้ากระดูกแล้ว

“ได้ เรื่องนี้ฉันจะให้เธอจัดการ! เธอไปจ้างคนก่อน แล้วค่อยไปทำลายตระกูลโจว แก้แค้นให้พ่อเธอ!”

“ค่ะ คุณปู่!”

หลันจื่อพยักหน้า

นัยน์ตาทั้งคู่ของเธอ เผยความดุร้ายออกมา!

คำพูดพื้นบ้านพูดได้ดี จิตใจของผู้หญิงร้ายกาจที่สุด

ครั้งนี้ โจวห้าวซวยแล้ว!

หลังจากที่หลันจื่อจากไป

พรึ่บ!

จู่ๆหลันเจิ้นก็คุกเข่าลงบนพื้น พูดด้วยน้ำตา “ผู้อาวุโสใหญ่ได้โปรดช่วยฉันด้วย ไม่อย่างนั้น ตระกูลหลันฉันจะจบลงจริงๆแล้ว!”

พูดจบ

ตูม!

หลันเจิ้นโขกหัวลงบนพื้น ร้องห่มร้องไห้

เงาดำหนึ่ง ราวกับผี