เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 494

ล้มลงไปอยู่ข้างศพของพ่อเขา

เป็นถึงคุณชายของตระกูลโจว

เคยเป็นคุณชายตงไห่ที่หยิ่งทะนง

วันนี้

ตายอยู่ในเงื้อมมือของภรรยาตนเอง...

มองไปที่ศพของโจวห้าว

ใบหน้าของหลันจื่อไม่ยินดียินร้าย

เธออาจจะ เคยรักโจวห้าว

แต่ตอนนี้

เธอมีเพียงความเกลียดชังอย่างไม่มีที่สิ้นสุดต่อโจวห้าว

เสี้ยววินาทีที่ฆ่าโจวห้าวตาย

หลันจื่อไม่มีความโศกเสร้า ลังเลใดๆเลย

ราวกับว่านี่ไม่ใช่คนรักที่ตอนนั้นสาบานว่าจะรักกันมั่นคงดั่งภูผามหาสมุทร!

แต่เป็นคนแปลกหน้า

“ไป!”

หลังจากโจวห้าวตาย

แม้แต่บาดแผลที่มือตนเอง หลันจื่อก็ขี้เกียจจะจัดการ เธอจากไปโดยไม่แม้แต่จะเหลียวมองร่างนั้น

สำหรับหลันจื่อแล้ว

การจัดการสะสางตระกูลโจว เป็นแค่เพียงปัญหาเล็กน้อย

ขั้นต่อไป

เธอต้องต่อกรกับหยางเฟิง!

ความเคียดแค้น

ตอนนี้ได้กลายเป็นสิ่งที่ครอบงำเธอแล้ว!

เดินออกจากห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์ตระกูลโจว

เดินออกจากสนามด้านในของตระกูลโจว

ตึก!

ตึก!

ตึก!

ฝีเท้าของหลันจื่อ ยิ่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ

ความถมึงทึงบนหน้าเธอ ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ!

นัยน์ตาของเธอ เต็มไปด้วยความเคียดแค้น!

ชั่วพริบตา

คนมากมายเข้ามาที่สนามใหญ่

ทันใดนั้น

สีหน้าของหลันจื่อพลันแปรเปลี่ยนทันใด

รูม่านตาหดตัวเล็กลงอย่างแรง

เธอตะโกนอย่างไม่อยากเชื่อ : “หยางเฟิง!”

ตอนนี้

หยางเฟิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้จันทน์ตัวยาว

ข้างกายเขา มีหม่าตงและพวกยืนอยู่

และยังมีพลทหารพร้อมอาวุธครบมืออีกกลุ่มหนึ่ง รายล้อมอยู่รอบสนามใหญ่ของตระกูลโจว

แปะๆๆ!

หยางเฟิงปรบมือ ยิ้มอย่างเยาะหยันพร้อมกล่าว : “เล่นได้ดี! เล่นได้ดีเลยล่ะ!”

หลันจื่อทำให้หยางเฟิงเซอร์ไพรส์มากเสียจริงๆ

ในความประทับใจของหยางเฟิง