เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 493

หัวเราะอย่างเยือกเย็น

หลันจื่อเล็กปากกระบอกปืนไปยังโจวห้าว

เธอขี้เกียจเสียเวลากับขยะไร้ค่าอย่างโจวห้าว

ในใจของเธอ

โจวห้าวฆ่าแล้วก็ฆ่าไป

เป้าหมายที่แท้จริงของเธอยังคงเป็นหยางเฟิง

หยางเฟิง

ถึงจะเป็นศัตรูตัวใหญ่ที่สุดอย่างแท้จริง!

ส่วนโจวห้าว

เป็นแค่เพียงเรื่องตลกเท่านั้น!

เห็นหลันจื่อเล็กปลายกระบอกปืนมาที่ตน

ฟึบ!

โจวห้าวคุกเข่าลงไปอย่างไม่ลังเลสักนิด

เขาหวาดกลัวจริงๆ

เขาร้องไห้คร่ำครวญอ้อนวอนว่า : “ไม่! หลันจื่อ ขอร้องอย่าฆ่าผมเลย! เห็นแก่ความเป็นสามีภรรยาของเรา คุณไว้ชีวิตผมสักครั้งเถอะนะ! ผมรับประกัน ว่าจากนี้ไปจะซื่อสัตย์กับคุณ เป็นช้างมาวัวควายให้คุณ!”

ภายใต้การคุกคามจากความตาย

โจวห้าวสั่นเทิ้มไปทั้งตัว

ร่ำร้องอ้อนวอนขอไม่หยุด

เห็นท่าทางร้องห่มร้องไห่น้ำตาอาบแก้มของโจวห้าว

ในใจของหลันจื่อ อยู่ดีๆก็เกิดอาการขยะแขยง

นี่คือผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วยงั้นหรือ?

ไร้ความสามารถขนาดนี้!

โง่เง่าขนาดนี้!

ไร้ค่าขนาดนี้!

เทียบกับหยางเฟิง ผู้ชายที่เป็นราวกับเทพมังกรก็มิปานแล้ว

โจวห้าวเป็นแค่ไส้เดือนตัวหนึ่งเท่านั้น!

ตัวเธอในตอนนั้น

ตาบอดจริงๆ!

“ไว้ชีวิตแกสักครั้ง? ตั้งแต่ที่แกหักหลังตระกูลหลัน ตอนที่แกฆ่าพ่อฉัน แกก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแล้ว!” หลันจื่อคำรามเสียงเย็นอย่างรังเกียจ

พูดจบ

เธอก็เตรียมลั่นไกปืน

“อย่า!”

โจวห้าวเบิกตากว้าง ร้องอย่างตกใจกลัว

เขาคุกเข่าลงกับพื้น คลานเข้าไปที่ปลายเท้าของหลันจื่อ

สองมือกุมข้อเท้าของเธอไว้ เงยหน้าขึ้น กล่าวเสียงสั่น : “ที่รัก ขอร้องคุณปล่อยผมไปเถอะนะ! คุณยังจำตอนที่เรารู้จักกันครั้งแรกได้ไหม ว่ามันสวยงามขนาดไหน”

“ตอนนั้น พวกเราให้คำปฏิญาณว่าจะรักมั่นดุจภูผาท้องทะเล คุณเคยบอกว่าจะรักผมไปจนชั่วชีวิต คุณลืมมันไปหมดได้อย่างไร? คุณจะฆ่าผมได้ลงคอจริงๆหรือ? ฮือๆๆ...”

พูดๆไป

โจวห้าวก็ร้องห่มร้องไห้ออกมา

เสียงร้องไห้ของเขา น่าสลดใจเป็นอย่างมาก

เต็มไปด้วยความคับข้องใจไม่สิ้นสุด

ได้ยินดังนั้น

หลันจื่อปิดตาลง

ราวกับว่าเธอ หวนคิดถึงความสวยงามในตอนที่อยู่กับโจวห่าว

แม้ว่า

ตอนนี้เธอจะเกลียดโจวห้าวเข้ากระดูกดำ