เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 496
ตอนนี้
ไม่เหลือเลยสักคน...
“หลันจื่อ ตอนนี้มันถึงตาเธอแล้ว!”
หยางเฟิงเงยหน้าขึ้น
ดวงตาคู่นั้นสุดแสนจะเย็นชา
ไร้อารมณ์ความรู้สึกอย่างสิ้นเชิง
ตึ้บ! ตึ้บ! ตึ้บ!
ได้ยินดังนั้น
หลันจื่อก็ตกใจถอยหลังไปสองสามก้าว
ในมือของเธอกำปืนไว้กระบอกหนึ่ง เล็งไปที่หยางเฟิงแล้วพูดว่า : “แกอย่าเข้ามานะ ไม่งั้นฉันจะยิงแก!”
เห็นปืนในมือของหลันจื่อ
หยางเฟิงเหยียดยิ้มขึ้นมาทันใด
เคยมีคนมากมายเอาปืนจ่อเล็งมาที่ตัวเขา อยากจะฆ่าเขา
แต่จุดจบของพวกเขามีเพียงอย่างเดียว
——ตายแบบไม่มีผืนดินให้กลบหน้า!
หยางเฟิงพูดด้วยใบหน้าแจ่มใส : “วางปืนในมือลงซะ ฉันจะไว้ชีวิตเธอสักคน ให้เธอได้รับการลงโทษที่รุนแรงตามกฎหมาย!”
สีหน้าของหลันจื่อผันผวนไปอย่างรวดเร็วสองสามครั้ง
หลังจากนั้น เธอตะโกนอย่างดุร้าย : “หยางเฟิง แกอย่ามาเสแสร้ง! แกทำให้ฉันยอมจำนน ก็เพราะแกต้องการจะทำให้ฉันอับอาย! ฉันบอกแกเลยว่า ไม่มีทาง!”
ตนเองถูกหยางเฟิงทำให้อับอายมาแล้วครั้งหนึ่ง
หลันจื่อไม่มีทางยอมให้หยางเฟิงมาหมิ่นเกียรติตนเป็นครั้งที่สองแน่!
ยิ่งไปกว่านั้น
ความผิดที่เธอทำ
ถ้ายอมรับการลงโทษที่รุนแรงตามกฎหมาย
มีแค่หนทางเดียวคือตาย!
เมื่อเห็นหลันจื่อทั้งโง่เขลาและหัวรั้น แล้วยังคิดจะต่อกรกับเขาอีก
หยางเฟิงกล่าวอย่างดูถูก : “ถ้ายังเป็นอย่างนี้ งั้นฉันคงทำได้เพียงส่งเธอไปตาย!”
พูดไป เขาก็หันไปเหลือบมองหม่าตง
หยางเฟิงเข้าใจ แล้วโบกมือทันใด
ไม่ช้า
ก็เห็นหนิวต้าลี่พาคนเข้ามา เดินไปทางหยางเฟิงด้วยใบหน้าดุร้าย
ตอนนี้หลันจื่อหัวเดียวกระเทียมลีบแล้ว
ต่อให้มีปืนอยู่ในมือ
ก็เป็นแค่ลูกแกะที่จะถูกฆ่า!
“พวกแกอย่าเข้ามานะ ฉันจะยิงจริงๆนะ!”
เมื่อเห็นหนิวต้าลี่และพวกเดินเข้ามา
หลันจื่อร้องตะโกนอย่างควบคุมตนเองไม่อยู่
ถึงแม้ในใจของหนิวต้าลี่จะวิตกกังวล
แล้วก็ไม่รู้ว่าผู้หญิงบ้าคนนี้จะยิงหรือเปล่า?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...