ไม่ใช่ส่งเสียงหัวเราะลั่น อย่างตอนนี้!
หยางเฟิงมองเฉินเป่ยเหออย่างเยาะเย้ยพร้อมกล่าวว่า : “ฉันหัวเราะนายน่ะสิ กบในกะลาจริงๆ ไม่รู้จักประมาณตน! ตอนนั้นที่เมืองกาสิโน เหอเซิ่งหงก็รวบรวมสิบปรมามจารย์ใหญ่มาต่อสู้กับฉันแบบนี้แหละ นายรู้ไหมว่าจุดจบของพวกเขาเป็นอย่างไร?”
ได้ยินดังนั้น
ทันใดนั้นในใจของเฉินเป่ยเหอก็มีลางสังหรณ์ถึงลางร้าย
ตอนนั้นที่เมืองกาสิโนตระกูลเหอถูกทำลายสิ้น
คนตระกูลเหอบ้างก็ตาย บ้างก็หนีไป
โดยเฉพาะ
ต่อมาลั่วเจิ้นตงผู้ว่าการเมืองกาสิโนก็ออกคำสั่งปิดปาก
ปิดกั้นความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับการที่ตระกูลเหอถูกทำลายสิ้น
ดังนั้นเฉินเป่ยเหอจึงไม่รู้ว่า
คืนนั้นที่ตระกูลเหอโดนทำลาย มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น
เฉินเป่ยเหอถามไปตามสัญชาตญาณ : “จุดจบของพวกเขาเป็นอย่างไร?”
ทันใดนั้น
รังสีสังหารที่เยือกเย็นดุจน้ำแข็งแผ่ซ่านออกมาจากกายของหยางเฟิง
อุณหภูมิโดยรอบ ลดลงสู่จุดเยือกแข็งในชั่วพริบตา
ทุกคนตัวสั่นอย่างอดไม่ได้
หยางเฟิงกล่าวเน้นออกมาทีละคำ : “พวกเขาถูกฆ่าตายหมดด้วยดาบเดียวของฉัน!”
“อะไรนะ?”
ได้ยินดังนั้น
สีหน้าของเฉินเป่ยเหอตระหนกตกใจใหญ่
เขาตะโกนลั่นอย่างไม่อยากเชื่อ : “เป็นไปไม่ได้! นี่มันเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!”
สิบปรมาจารย์ใหญ่ผู้แข็งแกร่ง ถูกหยางเฟิงฆ่าหมดในดาบเดียว นี่มันแปลกประหลาดไปแล้ว!
เฉินเป่ยเหอไม่เชื่ออย่างเด็ดขาด!
“หยางเฟิง ฉันรู้นะ ที่แกจงใจพูดแบบนี้ แกต้องการทำให้ฉันกลัว!”
“ฉันจะบอกแกให้ วันนี้ไม่ว่าแกจะพูดอะไร แกก็ต้องตายอบ่างไม่ต้องสงสัย!”
“พวกแก ฆ่ามันซะ!”
เฉินเป่ยเหอจ้องไปที่หยางเฟิง คำรามด้วยสีหน้าซีดเผือด
ความรู้สึกที่เป็นลางไม่ดีในใจนั้น ยังคงหลงเหลืออยู่ไม่ไปไหน
มีเพียงการฆ่าหยางเฟิงให้สิ้นซาก
ในใจของเขาถึงจะผ่อนคลายลงได้จริงๆ
“ฆ่ามัน!”
สิ้นคำสั่ง
สิบปรมาจารย์ผู้แข็งแกร่งชักดาบออกมา แล้วพุ่งตัวไปทางหยางเฟิงพร้อมๆกัน
ชั่วครู่เดียว
รังสีสังหารแผ่กระจายออกมา
แสงดาบผสานกัน
เกิดเป็นตาข่ายดาบที่ผนึกแน่น พุ่งไปบีบรัด พันรอบตัวหยางเฟิง!
เห็นดังนั้น
หม่าตงตระหนกตกใจมาก ตะโกนลั่นทันใด : “ปกป้องท่านแม่ทัพ!”
เกิดเสียงฝีเท้าและเสียงเตรียมอาวุธ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...