เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 505

กล่าวจบ

ชายร่างใหญ่จำนวนหนึ่ง ก็ยกโลงเย็นเดินเข้ามา

ปึ้งง!

เกิดเสียงดัง

โลงเย็นถูกวางลงกับพื้นด้วยเสียงดัง

เมื่อเห็นโลงเย็น

หลันเจิ้นก็โกรธทันที

เขาคำรามลั่น : “หยางเฟิง ตกลงแกต้องการอะไร? นำโลงศพมากลางดึก อยากจะแช่งให้ฉันตายเร็วๆหรือไง?”

หลันเจิ้นเคยได้ยินว่า

หยางเฟิงชายผู้ชั่วร้ายคนนี้

มอบระฆังใบใหญ่ให้เย่เทียน ในวันเกิดอายุครบแปดสิบปีของเขา ทำให้เย่เทียนอับอายขายหน้าเป็นอย่างมาก!

ตอนนี้ก็เอาโลงศพมามอบให้ตอนกลางดึก

บัดซบ!

นี่มันจะเล่นอะไรของมัน?

“หึๆ!”

เมื่อเห็นหลันเจิ้นระเบิดโทสะ

หยางเฟิงก็ยกยิ้มมุมปาก กล่าวอย่างผ่อนคลาย : “คุณตาครับ อย่าเพิ่งรีบโกรธสิครับ! ดูโลงศพนี่ก่อนค่อยว่ากันนะครับ!”

“ดูก็ดู คิดว่าฉันกลัวแกรึไง?”

หลันเจิ้นแค่นเสียงเย็น แล้วเดินเข้าไป

เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัย ว่าหยางเฟิงต้องการจะทำอะไร?

เมื่อเขามาถึงที่หน้าโลงเย็น แล้วเหลือบมอง

ทันใดวิญญาณของเขาก็หลุดลอยออกจากร่าง สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

ร่างที่นอนอยู่ ด้านในโลงเย็น

ไม่ใช่ใครอื่น ช่างเลวร้ายที่เป็นหลานสาวของเขา หลันจื่อ!

ในตอนนี้สองตาของหลันจื่อปิดอยู่

ร่างทั้งร่างไร้ลมหายใจ

โดยเฉพาะบาดแผลที่ขมับ

ยิ่งทำให้ตื่นตะลึง!

“หลาน...”

หลันเจิ้นพึมพำ นิ่งงันไป

“โอ้วววว!”

“หลันจื่อ! หลานเป็นอะไรไป? ทำไมเป็นอย่างนี้? รีบตอบปู่มาสิ!”

ครู่เดียวหลังจากนั้น

หลันเจิ้นก็ร้องไห้ฟูมฟายออกมา

ทั้งตัวโถมไปบนโลงศพ ร้องไห้ปานจะขาดใจ

หลันจื่อเป็นหลานสาวคนเดียวของเขา

และยังไปทายาทผู้สืบทอดตระกูลหลันเพียงคนเดียวอีกด้วย

ตอนนี้หลันจื่อตายไปแล้ว

ตระกูลหลันของเขา สิ้นลูกสิ้นหลานแล้วจริงๆ...