ที่ประตูใหญ่
เห็นเป็นหยางเฟิงสวมใส่เครื่องแบบทหารสีดำ ใบหน้าไร้อารมณ์ยืนอยู่ตรงนั้น
ปัง!
เสียงดังขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
ประตูใหญ่ปิดลง
นอกจากหยางเฟิงแล้ว
เสือขาวและพวก ทั้งหมดรออยู่ด้านนอก
“หยางเฟิง!”
หลันเจิ้นลุกขึ้นยืน เรียกชื่อหยางเฟิงด้วยใบหน้าไม่อยากจะเชื่อ
หยางเฟิงเดินเข้ามา ขยับเก้าอี้แล้วนั่งลง
มองไปที่หยางเฟิงนิ่งๆ ถามพร้อมรอยยิ้ม : “คุณตา ทำไมเห็นผมแล้วแปลกใจหรือ?”
หลันเจิ้นใช้มือชี้ไปที่หยางเฟิง เอ่ยถามเสียงสั่น : “มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”
เฉินเป่ยเหอและพวกไม่ใช่ว่าไปฆ่าหยางเฟิงแล้วหรือ?
ทำไมหยางเฟิงถึงได้มาอยู่ตรงนี้อย่างปลอดภัย?
หรือว่าเฉินเป่ยเหอและพวกทำพลาดไปหรือ?
นี่มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
นั่นมันปรมาจารย์ใหญ่หนึ่งคนบวกกับอีกสสิบผู้แข็งแกร่งแห่งแดนปรมาจารย์เชียวนะ!
จะทำพลาดได้อย่างไร?
เมื่อเห็นใบหน้าตื่นตระหนกของหลันเจิ้น
หยางเฟิงก็พูดพร้อมยิ้มบางๆ : “จะว่าไป ผมก็ไม่ได้เจอคุณตามานานแล้ว คิดถึงมากเลยล่ะครับ ดังนั้นคืนนี้ก็เลยอยากมาเยี่ยมเยียนโดยเฉพาะเลยครับ!”
“แต่ดูแล้วท่าทางคุณตาจะแปลกใจมาก เหมือนกับว่าไม่ค่อยอยากต้อนรับการมาของผมน่ะ!”
ได้ยินดังนั้น
หลันเจิ้นสูดหายใจเข้าลึก
เขาพยายามทำให้อารมณ์ของตนเองสงบลง
ถึงแม้ว่าหยางเฟิงจะมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่อย่างกระทันหัน
ทำให้เขาตื่นตกใจเป็นอย่างมาก
แต่ยิ่งในเวลานี้ ยิ่งต้องทำให้ตนเองใจเย็นลง
หลันเจิ้นกลับไปนั่ง แล้วกล่าวถามเสียงเรียบ : “หยางเฟิง ทำไมถึงได้มีเวลาว่ามาเยี่ยมฉันล่ะ? แล้วก็ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าคุณตา แกฆ่าลูกฉัน ตอนนี้ยังจะมีหน้ามาเรียกฉันว่าคุณตาอยู่อีกหรือ?”
พูดถึงตรงนี้
ใบหน้าของหลันเจิ้นก็เผยความดุร้าย
ลูกชายคนเดียวของเขาถูกหยางเฟิงฆ่าตายไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...