เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 556

ชิงเฉิงกรุ๊ปค่อยๆตามขึ้นมาทีละขั้น！

ไม่กี่วันมานี้ เย่เมิ่งเหยียนต้องทำงานล่วงเวลาจนดึกดื่นทุกวัน

หยางเฟิงก็เดินทางอย่างกะทันหัน

ในใจของเย่เมิ่งเหยียนตอนนี้ รู้สึกหดหู่อย่างบอกไม่ถูก

อย่างไรเสียไม่ว่าจะทำธุระอันใด หยางเฟิงต่างก็อยู่ข้างกายเธอ

แม้แต่เย่เมิ่งเหยียนเองก็ไม่รู้ตัวว่า

ตัวเองได้พึ่งพาหยางเฟิงอย่างจริงจังมากไปเสียแล้ว

เมื่อเห็นเย่เมิ่งเหยียนมีสีหน้ากังวล หยางเฟิงจึงยิ้มแล้วพูดว่า “ เมียจ๋า เธอวางใจเถอะนะ！ฉันไปไม่กี่วันก็กลับแล้ว อีกอย่างเธออยู่บริษัทกับพ่อ ต่อให้เกิดปัญหาอะไร ฉันเชื่อว่าเธอจะแก้ไขได้”

“แต่......”

เย่เมิ่งเหยียนเหมือนจะอยากพูดอะไรบางอย่าง

เย่ไห่ขัดเธอพลางพูดว่า“ให้หยางเฟิงไปเถอะ！ปู่น้อยให้เขาไปต้องมีเรื่องสำคัญแน่ๆ ถึงแม้ชิงเฉิงกรุ๊ปจะตามพวกเรามาติดๆ แต่เราก็ยังไม่ไร้สิ้นหนทาง”

เมื่อได้ยินเย่ไห่พูดดังนี้

เย่เมิ่งเหยียนก็คลายความกังวลลง พลางพูดกับหยางเฟิงอย่างห่วงใย “คุณคะ คุณไปหมู่บ้านตระกูลเย่ ต้องระวังตัวด้วยนะ！”

เย่เมิ่งเหยียนพบว่า

ช่วงเวลานี้ มีคนแปลกหน้าแปลกตาเข้ามาที่ตงไห่เยอะเป็นพิเศษ

เหมือนกับเป็นนักบู๊ทั้งหมด

คนพวกนี้มาที่ตงไห่ก็ก่อเรื่องทะเลาะวิวาทอย่างไม่สิ้นสุด

ช่วงนี้สถานการณ์ความมั่นคงของตงไห่มีความวุ่นวายมาก

เธอรู้ว่าการที่หยางเฟิงไปหมู่บ้านตระกูลเย่ต้องไม่ใช่เรื่องง่ายแน่ๆ！

หยางเฟิงยิ้มพลางพูดว่า： ที่รัก คุณวางใจเถอะ ผมจะระวังตัว！”

“อื้อ！”เย่เมิ่งเหยียนพยักหน้าเบาๆ

ทุกคนในบ้านอยู่กันอย่างมีความสุข

เว้นแต่หลันซิน！

แฮ่ก！

แฮ่ก！

เธอยังคงกินอย่างไม่หยุดหย่อน เอาอาหารที่เลิศรสยัดเข้าปากแบบไม่ยั้ง ให้ความรู้สึกเหมือนหมูกินอาหาร！

โดยพื้นฐานแล้วหลันซินก็ไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงหยางเฟิง

ในสายตาเธอต่อให้หยางเฟิงตายก็ไม่มีผลอะไรกับเธออยู่ดี

หลังจากที่ได้มรดกของตระกูลหลันแล้ว

ณ เวลานี้ หลันซินใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย

จะมีเวลามาใส่ใจเรื่องชั่วๆของหยางเฟิงได้อย่างไร？

เพียงชั่วพริบตา

กินอาหารเช้าเสร็จ

หยางเฟิงก็ไปถึง วิลล่าจวู้เสียน

ครั้งนี้