เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 555

“ขอรับ！”

ฟึ่บ !

เสียงดังลั่น

เสือขาวดึงดาบยาวออกจากเอว

“ไม่！อย่านะ！ขอร้องล่ะปล่อยข้าไปเถอะ！”

เสือขาวเดินมาทีละก้าว แต่ละก้าวเหมือนกับกำลังเหยียบย่ำหัวใจของหลี่ซู่

หลี่ซู่ทำหน้าอ้อนวอนสุดชีวิต

เสือขาวเปรียบดั่งเครื่องจักรสังหาร ฟันด้วยดาบที่ไร้ความปราณี

อ้ากก！

เสียงร้องด้วยความเจ็บปวด

ตามด้วยแขนข้างหนึ่งที่ลอยล่องสู่ฝากฟ้า……

“อ้าก！แขนของข้า！แขนของข้า！！！”

เจ็บปวด！

ความเจ็บปวดที่เหมือนฉีกหัวใจให้แตกเป็นเสี่ยงๆ

เลือดจจากแขนข้างที่โดนตัดพลั่งพรูออกมาดั่งน้ำพลุ！

หลี่ซู่เอามืออีกข้างปิดแขนที่ขาดของเขา กลิ้งไปมาอย่างเจ็บปวด！

ไม่นานนัก

หลี่ซู่หมดก็สติไปเพราะความเจ็บปวด

หยางเฟิงเหลือบไปมองเขา พลางพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งว่า “เอามันออกไป！”

“ขอรับ！”

องครักษ์มังกรหลายคนก้าวมาข้างหน้าและพาหลี่ซู่ออกไป

จางเทียนซานกับไป๋หลิงหลงพยายามที่ลุกขึ้นยืน

พวกเขามองไปที่ หลี่ซู่ อย่างโกรธจัดพลางกัดฟันพูดว่า “เจ้าพันธมิตรหยาง ได้โปรดให้พวกเราฆ่าไอ้บัดซบนี้ด้วยเถิด！”

สำหรับหลี่ซู่

สองคนนี้เกลียดเข้าไปถึงกระดูกดำ！

ความโกรธแค้นที่สำนักถูกล้มล้าง ทำให้พวกเขาเกลียดจนไม่อยากกินเลือดกินเนื้อ！

เมื่อได้ยินดังนั้น

หยางเฟิงมองสองคนนั้นด้วยสายตาเยือกเย็นพลางพูดว่า “ทำไม พวกเจ้าจะขัดคำสั่งข้ารึ！”

ชั่วพริบตา

ไป๋หลิงหลงกับจางเทียนซานตัวสั่นราวกับว่าในสมองพวกเขาเห็นทะเลซากศพที่เต็มไปด้วยเลือด

รังสีอาฆาตที่แข็งแกร่งเริ่มก่อตัวขึ้น

ทั้งสองคนสั่นเทาไปทั้งร่างทันที

“ไม่กล้าขอรับ！”

จางเทียนซานและไป๋หลิงหลงรีบก้มหน้าลงทันที

สายตาของหยางเฟิงน่ากลัวมาก

ถ้าหากพวกเขาขัดคำสั่งของหยางเฟิง

เหมือนกับว่า

แค่หยางเฟิงใช้เพียงนิ้วเดียวของเขา ก็สามารถขยี้ให้พวกเขาตายได้！

จนถึงตอนนี้

ไป๋หลิงหลงและจางเทียนซานเพิ่งตระหนักถึง

อำนาจที่แท้จริงของหยางเฟิงในฐานะเจ้าพันธมิตรบู๊ใต้！