ทุกคนล้วนเป็นยอดฝีมือแห่งกุ่ยเหมิน!
ทุกคนสามารถสู้กับ100คนได้โดยไม่แพ้!
ชิ้นส่วนภาพจักรพรรดิมังกรเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องมีสำหรับกุ่ยเหมิน!
ในเวลาเดียวกัน
ณพื้นที่ภูเขาไม่ไกลจากหมู่บ้านตระกูลเย่
เหลิงฉานมองไปที่ หลี่ซู่นอนอยู่บนเปลหามและสูญเสียแขนไปด้วยสีหน้าที่มืดมน
เขาคิดไม่ถึงว่า หยางเฟิงจะไม่รู้จักแยกแยะถูกผิดเช่นนี้
ไม่เพียงแต่ฆ่าผู้เยี่ยมยุทธ์ทั้ง500คนของตนเอง
แถมยังตัดแขนข้างหนึ่งของหลี่ซู่
นี้เป็นความอัปยศต่อ ศูนย์พันธมิตรบู๊!
ยังเป็นความอัปยศสำหรับตัวเหลิงฉานเองด้วย
ในฐานะที่เป็นผู้คุมกฎใหญ่ของศูนย์พันธมิตรบู๊
ตั้งแต่ไหนตั้งแต่ไรมา เขาก็ไม่เคยถูกทำให้อับอายเช่นนี้?
หลี่ซู่มองไปที่ เหลิงฉานและพูดด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม: "ผู้คุมกฎใหญ่ท่านต้องแก้แค้นให้ข้า! หยางเฟิงนั่นท้าทายมาก เขาไม่ได้มองคุณและ ศูนย์พันธมิตรบู๊อยู่ในสายตาของเขาเลยด้วยซ้ำ!"
เหลิงฉานเหลือบมอง หลี่ซู่อย่างว่างเปล่า ดวงตาของเขาแสดงออกถึงความรังเกียจ
ไอ้สวะ!
ถ้าไม่ใช่เพราะความไร้น้ำยาของ หลี่ซู่เขาคงไม่สูญเสียผู้เยี่ยมยุทธ์ทั้งห้าร้อยคน
ตอนนี้ทุกนิกายและกองกำลังหลักได้ส่งคนไปแข่งขันเพื่อแย่งชิงชิ้นส่วนรูปภาพจักรพรรดิมังกร
การเสียผู้เยี่ยมยุทธ์ห้าร้อย ส่งผลต่อความแข็งแกร่งของตนเองเป็นอย่างมาก
เขาโบกมือแล้วพูดว่า “ลงไปรักษาแผลก่อนเถอะ เมื่อข้าจัดการกับชิ้นส่วนของแผนที่จักรพรรดิมังกรเสร็จแล้วข้าจะล้างแค้นให้เจ้าเอง! "
“ผู้คุมกฎใหญ่!”
หลี่ซู่ตะโกนออกไปทันที
“พอได้แล้ว!”
ไม่รอให้หลี่ซู่ได้พูดจบ เหลิงฉานก็พูดอย่างผู้มีอำนาจ: "นี่เป็นการตัดสินใจของข้า เจ้าอย่าพูดมาก!"
“ขอรับ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่ซู่ทำได้เพียงก้มศีรษะอย่างไม่เต็มใจ
ตอนนี้เขาก็เป็นแค่คนไร้น้ำยาคนหนึ่ง
ไม่มีค่าใดๆในสายตาของเหลิงฉาน
เหลิงฉานจะแก้แค้นให้คนไร้น้ำยาอย่างข้าได้อย่างไร?
เมื่อคิดได้ดังนี้
หลี่ซู่เกิดความเศร้าจากก้นบึ้งของหัวใจ
เขาอุทิศชีวิตให้กับศูนย์พันธมิตรบู๊มากว่า 20 ปี
สุดท้ายกลับต้องตกต่ำ……
เหลิงฉานโบกมือ
มีคน2-3พาหลี่ซู่ออกไป
เหลิงฉานมองไปทางหมู่บ้านตระกูลเย่ที่ไกลออกไป สูดหายใจเข้าลึก แล้วพูดทันทีว่า“พวกเราไปกันเถอะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...