เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 578
หยางเฟิงหรี่ตาลงมอง พร้อมกับพูดกับตัวเอง: "ดูเหมือนว่าข้าจะมีศัตรูอยู่ไม่น้อยเลย!"
แม้ว่าเย่ชิวและเหอเซิ่งหงจะสวมหน้ากากอยู่
แต่หลายปีที่ผ่านศึกสงครามมาอย่างโชกโชน ทำให้หยางเฟิงสำเร็จวิชาตาทิพย์ที่สามารถจำคนที่เคยเจอแล้วได้!
เพียงแค่มองเข้าไปในดวงตาของทั้งสองคน
หยางเฟิงก็รู้ได้ว่าพวกเขาเป็นใคร
การที่เหอเซิ่งหงอยู่กับกุ่ยเหมินนั้น หยางเฟิงไม่ได้รู้สึกประหลาดใจอะไร
เพราะในตอนที่อยู่เมืองกาสิโน ผู้คุมกฎสิบเป็นคนช่วยเขาไว้!
แต่ว่าเย่ชิวก็เข้าร่วมกุ่ยเหมินด้วย?
นี่เป็นเรื่องเกินความคาดหมายของหยางเฟิง
ตอนแรกเย่ชิวถูกหยางเฟิงหักขาทั้งสองข้าง และโยนทิ้วไว้ให้เป็นขอทานบนสะพานลอย
เดิมทีคิดว่าปล่อยไปตามเวรตามกรรม!
แต่คาดไม่ถึงว่า
เย่ชิวไม่เพียงแต่ขาทั้งสองข้างหายเป็นปกติ มิหนำซ้ำยังเข้าร่วมกุ่ยเหมินอีก!
ทันใดนั้น
หยางเฟิงนึกได้อะไรบางอย่าง
ตอนนั้น ที่อยู่ในคฤหาสน์ของเย่เทียน
เขาเหมือนได้กลิ่นที่คุ้นเคย
ณ ตอนนั้น เขาก็เกิดความสงสัย
แต่เย่เทียนปฏิเสธอย่างแข็งขัน
ตอนนี้ดูเหมือนว่า
ไอ้แก่เย่เทียนคนนี้ แม้ว่าจะเกษียณแล้ว แต่ความเป็นโจรในตัวเขาก็ยังไม่ตายอยู่ดี!
การจากไปของผู้คุมกฎสิบ
ทำให้ในใจหยางเฟิงรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก
เดิมทีเขาต้องการใช้คำพูดท้าทาย ให้ผู้คุมกฎสิบทนไม่ไหวและลงมือกับเขา เช่นนั้น เขาก็จะสามารถสังหารผู้คุมกฎสิบต่อหน้าคนนับหมื่นอย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมาได้
แต่คาดไม่ถึงว่า คนผู้นี้เฉลียวฉลาด เก็บงำซ่อนเร้น น่ากลัวยิ่งนัก
พอคิดถึงตรงนี้
หยางเฟิงก็คิดตัดสินใจอยู่ในใจ
จะต้องหาโอกาสกำจัดผู้คุมกฎสิบให้ได้
มิฉะนั้น ในภายภาคหน้า จะมีปัญหาไม่รู้จบ!
เพราะจริงๆ แล้ว
หมาที่ไม่เห่าถึงจะกัดคนได้เจ็บที่สุด!
ในขณะที่หยางเฟิงกำลังครุ่นคิดอยู่
ฝูงชนต่างก็มองไปที่หยางเฟิงด้วยความประหลาดใจ
หยางเฟิงทำให้กุ่ยเหมินอับอายขนาดนี้
แต่ผู้คนของกุ่ยเหมิน กลับหนีกลับไปอย่างหดหู่ทั้งๆ อย่างนี้?
พระเจ้า!
หยางเฟิงคนนี้ เป็นปีศาจร้ายที่หลุดออกมาจากไหนกัน!
ทันใดนั้น เห็นเพียงหยางเฟิงส่ายหัวอย่างเซ็งๆ แล้วพูดว่า "น่าเบื่อ! น่าเบื่อจริงๆ มีแต่พวกอ่อนๆ!
เชี้ยเอ๊ย!
เมื่อได้ยินเช่นนั้น
มุมปากของทุกคนต่างก็กระตุกเอง
อยากเฟิงคนนี้มันโคตรปากหมาจริงๆ!
หากเป็นคนที่หัวใจไม่ค่อยแข็งแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...