……
ในพริบตา
เสียงร้องเอะอะดังขึ้นมารอบทิศ
นักบู๊นับไม่ถ้วนมีสีหน้าที่ดุร้าย
ฟืบ!
ฟืบ!
ฟืบ!
ไม่นาน
แต่ละเงาก็บุกไปทางประตูสุสานแล้ว
และไม่ว่าเป็นศูนย์พันธมิตรบู๊ กุ่ยเหมิน หรือหนิงชิงเฉิงกลับไม่ขยับเขยื่อน
บนหน้าของผู้คุมกฎสิบและเหลิงฉานเปิดเผยท่าทางที่ภาคภูมิใจออกมา
พวกเขาปลุกเร้าทุกคนก็คือเพื่อให้ทุกคนรับผิดชอบหน้าที่ทหารตายในสงครามให้พวกเขา หยุดยั้งหยางเฟิง
ตอนนี้ดูแล้วได้บรรลุเป้าหมายสำเร็จแล้ว!
ทันใดนั้น
หยางเฟิงหรี่ดวงตาทั้งคู่เปิดเผยแสงที่เยือกเย็นออกมา
เขายิ้มอย่างเย็นชาพูดว่า“ฮึ ๆ ! ก่อนหน้านี้ให้พวกแกมา พวกแกไม่กล้ามา! ตอนนี้กูเปิดประตูสุสานแล้ว พวกแกก็อยากได้รับประโยชน์จากความวุ่นวาย? บอกพวกแกให้ อยากที่จะเอาเปรียบกูไม่ได้ง่ายอย่างนั้นหรอก!”
พูดจบ
หยางเฟิงพูดต่อเสือขาว“ฆ่าพวกเขาให้ฉัน ให้พวกเขารู้ว่ากูไม่ได้หาเรื่องได้ง่าย ๆ !”
“ครับ!”
เสือขาวมีสีหน้าที่ตื่นเต้นทันที
เดิมทีเขาก็คือพลทหารมาตั้งแต่เกิด
ในสนามรบเขาปรารถนาที่จะต่อสู้
แต่หลังตั้งแต่ตามหยางเฟิงกลับมาถึงตงไห่
ที่เผชิญหน้าต่างก็เป็นกุ้งปลาเล็ก ๆ ของระหว่างความดีและความชั่วร้ายบางอย่าง
พูดตามตรง
สำหรับกิจกรรมที่ไม่มีการท้าทายชนิดนี้
เสือขาวเดิมทีก็ไม่มีความสนใจแม้แต่นิด!
ตอนนี้ที่อยู่ด้านหน้า นักบู๊เกือบนับหมื่นที่บุกมา
ที่อ่อนในนั้นเพียงแค่ฮั่วจิ้ง ที่แข็งแกร่งกลับเป็นปรมาจารย์!ปรมาจารย์ใหญ่!
นี่กระตุ้นความดุร้ายที่อยู่ในใจของเสือขาวแล้วอย่างสิ้นเชิง
เพียงเห็นเสือขาวเลียริมฝีปากแล้ว สองดวงตากระหายเลือด!
เขาพูดยิ้มอย่างโหดเหี้ยม“เหล่าสหาย อาหารมื้อใหญ่มาแล้วให้พวกเรากินให้อิ่มดี ๆ มื้อหนึ่ง ฆ่าพวกเขา!”
สีหน้าของเสือขาวเวลานี้ดุร้ายมาก
เหมือนกับปีศาจที่อยู่ในนรกอย่างนั้น ทั้งตัวกระจายกลิ่นไอของความชั่วร้ายพุ่งขึ้นมา!
เวลานี้
ในที่สุดเขาก็เปิดเผยความดุร้ายของตัวเองที่ใกล้เคียงกับราชาเสือออกมาแล้ว!
“ฆ่าพวกเขา!”
“ฆ่าพวกเขา!”
“ฆ่าพวกเขา!”
องครักษ์มังกรหนึ่งร้อยคนร้องตระโกนพร้อมกัน
ถึงแม้พวกเขามีเพียงหนึ่งร้อยคน
กลับมีความคิดฆ่าที่พุ่งพล่าน!กลิ่นไอของความชั่วร้ายที่ยิ่งใหญ่เหมือนไฟที่จุดขึ้นแล้วลุกโชน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...