เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 608

ถ้าหากขี้ขลาด ทั้งชีวิตนี้ยังมีอนาคตอะไร？

ในพริบตา

เดิมทีเขาจินเฟิงที่หนาแน่นไปด้วยกลุ่มคนเปลี่ยนเป็นว่างเปล่าขึ้นมา

มีเพียงหนิงชิงเฉิงและคนอื่น ๆ

เวลานี้

หนิงชิงเฉิงยืนตรงอยู่ที่เดิม สีหน้าสับสนมาก

หล่อนมองหยางเฟิงเข้าไปกับตาตัวเอง

แต่หยางเฟิงกลับไม่ได้มองหล่อนสักแวบหนึ่ง

ความผิดหวังที่ถูกมองข้ามชนิดนี้ทำให้ใจของหล่อนเจ็บปวดมาก

มองเห็นหนิงชิงเฉิงเหม่อลอยอยู่ที่เดิม

สวีโหย่วหรงอดไม่ได้ที่จะขึ้นไปถาม“คุณหนู ทุกคนต่างก็เข้าไปแล้ว พวกเราก็ควรจะเข้าไปแล้ว……”

บนหน้าปรมาจารย์ทุกคนของตระกูลหนิงต่างก็มีสีหน้าที่ไม่พอใจอย่างไม่ชัดเจน

สีหน้าของทุกคนต่างก็น่าเกลียด

พวกเขารู้สึกว่าครั้งนี้ตามคนผิดแล้ว！

คุณหนูคนนี้คือหลงใหลแล้วอย่างสิ้นเชิง เดิมทีไม่เอาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรเก็บมาใส่ใจ！

ถ้าหากทำภาระกิจครั้งนี้ไม่สำเร็จแล้ว

พวกเขากลับไปต่างก็ต้องได้รับการลงโทษจากผู้นำตระกูล！

ยังไงหนิงชิงเฉิงไม่ใช่คนธรรมดา

ได้ยิน สีหน้าของหล่อนก็กลับคืนเป็นปกติแล้ว

หนิงชิงเฉิงสูดลมหายใจลึกพูดว่า“พวกเราไป！”

พูดจบ

ปรมาจารย์ทุกคนของตระกูลหนิงก็บุกเข้าไป

ในพริบตานั้น

ทั้งเขาจินเฟิงก็ว่างเปล่า

เหมือนตั้งแต่ไหนมาไม่มีคนเคยมาอย่างนั้น

มีเพียงใต้ตีนเขาที่มีศพมากมายเกือบสองพันศพ อีกทั้งพื้นผิวถูกเลือดสดย้อมแดงถึงสามารถทำให้คนรู้ได้ก่อนหน้านี้ที่นี่พบเจอการฆ่าฟันที่โหดร้ายแค่ไหน！

ครืน ๆ ！

ในเวลานี้

เห็นเพียงประตูสุสานค่อย ๆ ปิดอัตโนมัติ

กึ้ง ๆ ！

กึ้งๆ！

กึ้ง ๆ！

……

ที่ไกล ๆ มีฝุ่นควันลอยขึ้นรอบ ๆ