เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 613

“ขอรับ！”

หลังจากนั้นไม่นาน

ภายใต้การนำทางของเสือขาว

หยางเฟิงก็มาถึงยังลำธารสายเล็ก

ลำธารนี้ไม่มีความพิเศษอันใด

ความพิเศษเพียงหนึ่งเดียวของมันก็คือ น้ำในลำธารใสมาก

บริสุทธิ์กว่าน้ำแร่ที่จำหน่ายตามท้องตลาดทั่วไปในโลกภายนอกเสียอีก

เหนือลำธาร บนกำแพงหิน มีเห็ดหลินจือสีม่วงดำขนาดเท่าจานหินโม่แป้ง

จากสายตาของหยางเฟิง

เขาปรายตามองก็รู้ทันทีว่านี้เป็นเห็ดหลินจือพันปี

เห็ดหลินจือพันปีกับเห็ดหลินจือมีจุดที่ไม่เหมือนกัน

เห็ดหลินจือพันปีมีสีม่วงดำ แต่บนเห็ดหลินจือจะมีรัศมีหลากสี มองปราดเดียวก็รู้ว่าไม่ธรรมดา

ในเวลาเดียวกัน

ถัดจากลำธารคือ จางเทียนซาน ไป๋หลิงหลงและคนอื่นๆ

พวกเขาเป็นคนค้นพบเห็ดหลินพันปีเหล่านี้

ดวงตาที่พวกเขามองไปที่เห็ดหลินจือพันปี ก็เต็มไปด้วยความร้อนดั่งไฟแผดเผา

อย่างไรเสียนี้ก็เป็นเห็ดหลินจือพันปี ไม่ว่าจะเป็นความเห็นของนักบู๊ผู้ใด ล้วนมองว่าเป็นสมบัติที่หายาก！

แต่ไม่ว่าอย่างไร ในใจของจางเทียนซานหรือไป๋หลิงหลงต่างก็รู้ดีว่า

ของล้ำค่าเช่นนี้ ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถครอบครองได้

“เข้าพบท่านแม่ทัพ！”

“เข้าพบเจ้าพันธมิตรหยาง！”

หลังจากที่เห็นหยางเฟิง

ทุกคนดูมีความเคารพ และในขณะเดียวกันก็ถอยออกมา ปล่อยให้หยางเฟิงสังเกตหลิงจือพันปีอย่างใกล้ชิด

“ฮ่าฮ่า！”

หยางเฟิงหัวเราะพลางพูดว่า: "มันเป็นเห็ดหลินจือพันปีจริงๆ ดูเหมือนว่าการเดินทางครั้งนี้จะคุ้มค่า!"

สุสานเย่เวิ่นนี้ช่างเป็นสรวงสวรรค์จริงๆ

แค่เพียงเห็ดหลินจือพันปีนี้ถูกวางอยู่ที่โลกภายนอก คงจะทำให้พวกนักบู๊ไร้สมองเหล่านั้นเกิดการรบราฆ่าฟันกันได้

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

สุสานเย่เวิ่นนี้ ยังซ่อนชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรและมรดกของหมัดหย่งชุน

เมื่อเห็นสีหน้าดีใจของหยางเฟิง

เย่หลงจึงพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เจ้าหนุ่มนี้ชอบฉวยโอกาส ถ้าไม่ใช่เพราะหมู่บ้านตระกูลเย่ของข้าที่ไม่มีผู้สืบทอด ข้าก็คงไม่เต็มใจพาเจ้าเข้ามา ไอ้สารเลว! "

เมื่อพูดจบ

เย่หลงก็รู้สึกเสียใจภายหลัง

ถ้าหมู่บ้านตระกูลเย่สามารถผลิตอัจฉริยะโลกบู๊ได้

เขาคงไม่ให้ชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรตกอยู่ในมือของหยางเฟิงแน่

แต่น่าเสียดาย