เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 63
เย่ไห่หันไปมองเย่หมิงก่อนจะขมวดคิ้ว “ใช่แล้ว ฉันคือเย่ไห่ คุณเป็นใคร”
“เหอะๆ”
เย่หมิงหัวเราะเย็นเยียบ “แกยังมีหน้ามาถามอีกเหรอว่าฉันคือใคร เย่ลั่วคือลูกชายของฉัน ลูกเขยของแกทำร้ายจนเขาพิการ แกจะลืมได้เร็วขนาดนั้นเชียวหรือ”
สีหน้าของเย่ไห่แปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว “คุณเป็นพ่อของเย่ลั่วหรอกหรือ หมายความเป็นคนจากตระกูลเย่แห่งเมืองเอกใช่หรือไม่”
“ใช่แล้ว!” สีหน้าของเย่หมิงหมองหม่น “ฉันคือพ่อของเย่ลั่ว ไปเรียกลูกเขยตัวดีของแกออกมารับโทษเดี๋ยวนี้!”
เมื่อได้ยินว่าเย่หมิงคือพ่อของเย่ลั่ว ดวงตาของเย่ไห่ก็หรี่เล็กลงทันที
ในที่สุดคนจากตระกูลเย่แห่งเมืองเอก ก็ตามมาจนเจอจนได้
เย่ไห่ตอบกลับไปอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก “ลูกชายของคุณเป็นฝ่ายมาหาเรื่องก่อนเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเราสักหน่อย”
“ไปตายซะ!”
เย่หมิงโกรธจัด “เย่ไห่ อย่าคิดว่าพวกเราเป็นญาติกันแล้วฉันจะไม่กล้าลงมือกับแกนะ วันนี้ฉันจะจัดการแก!”
เมื่อกล่าวจบ เย่หมิงก็ยกมือขึ้นแล้วตั้งท่าเตรียมจะบุกเข้าใส่เย่ไห่
ฟึ่บ!
และในเวลาเดียวกันนั้นเอง มีเงาของคนคนหนึ่งวิ่งโฉบเข้ามา
“คนที่แกมาตามหาคือฉัน อย่าไปสร้างความเดือดร้อนให้พ่อตาของฉันเลย”
หยางเฟิงยื่นมือเข้าไปคว้าข้อมือของเย่หมิงเอาไว้ด้วยสายตาเย็นยะเยือก
“แกคือหยางเฟิงเองเหรอ”
เย่หมิงจ้องเขม็งไปที่หยางเฟิงด้วยสีหน้าจะกินเลือดกินเนื้อ
หยางเฟิงตอบกลับเรียบๆ ว่า “ถูกต้อง ฉันคือหยางเฟิง ฉันเป็นคนกระทืบลูกชายแกจนกลายเป็นขันทีแบบนั้นไง”
“ฮึ!”
เย่หมิงแค่นเสียงด้วยความโกรธเกรี้ยว “ในที่สุดก็หาแกเจอสักที แกมันสารเลว แกทำร้ายลูกชายของฉันจนเป็นขันทีแบบนั้น ฉันจะตัดขาทั้งสองข้างของแก แล้วลากตัวแกกลับไปที่เมืองเอก ไปคุกเข่าต่อหน้าลูกชายของฉัน แล้วค่อยฆ่าแกทิ้งซะเป็นการชดใช้ให้ลูกชายของฉัน!”
เมื่อเห็นรูปการณ์เป็นแบบนี้ หยางเฟิงก็ได้แต่ขมวดคิ้ว
ดูท่าคนตระกูลเย่แห่งเมืองเอกคงเป็นคนดีกันมากสินะ
นับวันก็ยิ่งส่งคนโอหังมากกว่าเดิมมา
และก็ป่าเถื่อนมากกว่าเดิมมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก