ถึงแม้พวกเขาโกรธแค้น
แต่พวกเขาก็รู้ตัวเองขึ้นไป ก็เพียงแค่ส่งไปตายเท่านั้น!
“ฮึ ไม่ถือสาหาความกับพวกนาย!”
สุดท้าย
หลี่ซู่ฮึอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง หันหน้าไปก็ไม่พูดอีกแล้ว
มองเห็นหลี่ซู่ยอมแพ้
บนหน้าของเสือขาวเปิดเผยความเสียดายออกมาเล็กน้อย
เขายังฆ่าไม่สะใจเลย
ใครจะรู้
ศูนย์พันธมิตรบู๊นี้คิดไม่ถึงจะอ่อนแอมากอย่างนี้?
เย่ชิวที่อยู่ด้านข้างมองหน้ากับเหอเซิ่งหงแวบหนึ่งแล้ว
สองคนต่างก็มองเห็นสีหน้าที่ตกตะลึงของฝ่ายตรงข้ามแล้ว
พลังของเสือขาวคนนี้กับองครักษ์มังกรที่แสดงออกมาน่าตกใจมากจริง ๆ แล้ว
ดูแล้ว
หลังรอเข้าถึงในสุสานเย่เวิ่น
จะต้องคิดหาวิธีจัดการพวกเขาให้ได้!
“รีบดู หยางเฟิงใกล้ที่จะปีนยอดสุดแล้ว!”
และในเวลานี้
ก็ไม่รู้เป็นใครที่ร้องตระโกนเสียงดังแล้ว
ฟืบ!
สายตาของทุกคน
ต่างก็หันไปรวมที่บันไดขึ้นฟ้า!
เวลานี้
หยางเฟิงห่างจากปีนยอดสุดเหลือเพียงแค่ไม่ถึงบันไดหินห้าขั้น
ผู้คุมกฎสิบห่างจากปีนยอดสุดยังมีบันไดหินสิบขั้น
เหลิงฉานแย่ที่สุด ห่างจากปีนยอดสุดยังมีบันไดหินสิบห้าขั้นเต็ม ๆ ……
“เป็นยังไง? ผู้คุมกฎใหญ่เหลิง จะเอาอีกต้นหรือเปล่า?”
เวลานี้
หยางเฟิงจู่ ๆ หันหน้ามาถามด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม
ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง
ทันใดนั้นเหลิงฉานก็กัดฟัน
บนตลอดทางนี้เขาได้ใช้เงินไปแล้วหนึ่งพันล้าน!
ถึงแม้ในฐานะเป็นผู้คุมกฎใหญ่ของศูนย์พันธมิตรบู๊ เขามีทรัพย์สินมาก
แต่ความมั่งคั่งทั้งหมดของเขาบวกขึ้นมาแล้วก็แค่ประมาณสองพันล้าน!
ยังไงในฐานะเป็นนักบู๊คนหนึ่ง
หลายครั้งเงินทองก็เป็นเพียงแค่ของนอกกาย
แต่ก็ไม่ได้หมายถึงเงินทองสำหรับนักบู๊แล้วก็ไม่มีประโยชน์!
ต้องรู้ว่านักบู๊ก็เป็นคนก็ต้องกินต้องดื่มใช้ชีวิตประจำวันตามปกติ เหล่านี้ต่างก็ต้องใช้เงิน!
และหยางเฟิงคนเลวคนนี้ เห็นชัดว่าก็คือต้องการเอาเงินส่วนสุดท้ายของเขามา
ที่สำคัญที่สุดคือ
เหลิงฉานไม่ซื้อก็ไม่ได้
เพราะ
ปีนยอดสุดก็อยู่ข้างหน้านี้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...