หยางเฟิงก็คือยอมรับว่าตัวเองปล้นแล้ว
คุณจะทำยังไงได้?
เก่งจริง
คุณก็อย่าซื้อสิ!
เห็นชัดเจนว่าตัวเองใช้เงิน
เหลิงฉานกลับรู้สึกว่า
เวลานี้ตัวเองมีความรู้สึกเป็นคนที่ถูกคนอื่นเรียกทำอะไรก็ทำชนิดหนึ่ง!
คนเลวคนนี้ อย่าชั่วร้ายอย่างนั้นได้ไหมล่ะ!
ฟืด!
ฟืด!
เหลิงฉานสูดลมหายใจลึก
พยายามทำให้อารมณ์ของตัวเองกลับมานิ่งสงบ
เขากลัวตัวเองจะถูกหยางเฟิงทำให้โมโหตายไม่ช้าก็เร็ว
เหลิงฉานกัดฟันพูด“ตกลง ฉันซื้อ!”
พูดจบ
เหลิงฉานหยิบสมุดเช็คออกมาเขียนจำนวนเงินหนึ่งร้อยล้านใบหนึ่งแล้วโยนไป
หนึ่งร้อยล้านก็หนึ่งร้อยล้านแล้วกัน
ไม่มียาสมุนไพรมาเสริมพลังในร่างกายอีก
เกรงว่าสักพัก
ตัวเองก็จะถูกแรงกดดันที่มหาศาลกดทับกลายเป็นเครปเนื้อเลยทันที!
รอแย่งชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรมาได้แล้ว
ของทั้งหมดของหยางเฟิง
เงิน วัตถุดิบยา ยังจะไม่เป็นของตัวเอง!
ถึงเวลานั้นตัวเองจะให้หยางเฟิงคนเลวคนนี้เอาเงินทุนรวมทั้งดอกเบี้ยคืนกลับมา!
หยางเฟิงรับใบเช็คมามองแวบหนึ่งแล้ว
หลังยืนยันไม่มีปัญหา
เอายาสมุนไพรหนึ่งร้อยปีต้นหนึ่งโยนไป
เหลิงฉานรับยาสมุนไพรหนึ่งร้อยปีมาก็โยนเข้าในปากกลืนขึ้นมาทันที
เวลานี้
อารมณ์ของหยางเฟิงดีมาก
ยาสมุนไพรหนึ่งร้อยปีต้นหนึ่งหนึ่งร้อยล้าน
นี่ยังมาเร็วกว่าปล้นเงินอีก!
เขายิ้มถามว่า“คุณทำไมไม่ซื้อให้มากหน่อยเหรอ? ระยะห่างจากปีนยอดสุดยังมีระยะห่างหนึ่งนะ ยาสมุนไพรต้นหนึ่งนี้ไม่พอให้คุณใช้หรอก!”
ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง
เหลิงฉานฮึอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง ขี้เกียจที่จะตอบ
คนเลวคนนี้คือไม่น่าเชื่อถือคนหนึ่ง
คิดว่าเงินของตัวเองคือลมพัดมาเหรอ?
หลังกินยาสมุนไพรแล้ว
เหลิงฉานก็ปืนยอดสุดต่อ
มองเห็นเหลิงฉานไล่ขึ้นมาแล้ว
ผู้คุมกฎสิบทันใดนั้นก็ตื่นตระหนกแล้ว
ถ้าถูกเหลิงฉานแซงตัวเองได้
งั้นเขาก็ไม่ใช่คนสุดท้ายแล้วเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...