เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 650

ตาแก่อายุหนึ่งร้อยปีคนหนึ่งทำไมร้ายกาจอย่างนี้？

เวลาเดียวกันนี้

เหลิงฉานก็เงยหน้าขึ้นมา มองเย่หลงอยู่ด้วยใบหน้าที่คิดไม่ถึง

“หมัดหย่งชุน！”

เขาคิดไม่ถึง

เย่หลงตาแก่ที่ดูแล้วใกล้จะตายคนนี้ คิดไม่ถึงว่าจะรู้หมัดหย่งชุน

นาทีนี้

สายตาที่เขามองไปทางเย่หลงเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ผู้คุมกฎสิบทำตาหรี่แล้ว

เย่หลงคนนี้ไม่เปิดเผยมาตลอดทาง

เดิมทีเขายังคิดว่า

นี่เพียงแค่คนแก่ธรรมดาคนหนึ่ง

ตอนดูแล้ว เขาผิดแล้ว

นี่คือจิ้งจอกแก่ตัวหนึ่งที่น่ากลัวกว่าใคร ๆ ！

หยางเฟิงก็ไม่คาดคิดเล็กน้อย

ถึงแม้เขาไม่ได้เห็นเหลิงฉานอยู่ในสายตา

แต่เหลิงฉานยังไงก็คือปรมาจารย์สูงสุดของปรมาจารย์ใหญ่อย่างแท้จริง

เย่หลงสามารถต่อยหมัดหนึ่งให้เขาลอยกระเด็นไป

พลังชนิดนี้

ถึงแม้กับตัวเองแล้วก็ไม่แย่ไปกว่ากัน！

ทันใดนั้น

ฉากเข้าสู่ความเงียบสงบแปลก ๆ

หยางเฟิงไม่ขยับ

ผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉานก็ไม่กล้าขยับ

ทหารที่ส่งไปตายของโลกบู๊ที่เหลือทั้งหมดก็ยิ่งไม่กล้าขยับ！

เห็นชัดว่าชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรอยู่ใกล้ ๆ ข้างหน้านี้

กลับไม่มีสักคนที่จะกล้าบุ่มบ่าม！

ในพริบตานั้น

กระทั่งอากาศต่างก็เหมือนจับตัวแข็งทื่อแล้ว！

ก็ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไหร่

ผู้คุมกฎสิบในที่สุดก็ทนไม่ไหวแล้ว

เขาหันหน้ามองไปทางหยางเฟิง พูดตาหรี่ว่า“หยางเฟิง พวกเราถ่วงเวลาต่อไปก็คือเสียเวลา สู้ร่วมมือกันแย่งชิงชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรมาด้วยกันดีไหม？”

ได้ยิน

หยางเฟิงลืมตายิ้มพูดว่า“ดีสิ！ กุ่ยเหมินของพวกคุณคนมาก งั้นก็พวกคุณไปสำรวจทางก่อนแล้วกัน？”

“นาย……”ผู้คุมกฎสิบพูดไม่ออก

ให้คนของกุ่ยเหมินพวกเขาไปสำรวจทาง งั้นยังร่วมมือบ้าอะไร！

“ทำไม ไม่กล้าเหรอ？”

หยางเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา“ในเมื่อเป็นอย่างนี้และจะเจรจาความร่วมมือยังไง？”

ผู้คุมกฎสิบคิดวางแผนเพื่อประโยชน์ของตัวเองอะไร

ในใจของหยางเฟิงชัดมากแล้ว

อยากที่จะอาศัยในนามของการร่วมมือให้คนของตัวเองไปเป็นทหารที่ส่งไปตาย

เรื่องชนิดนี้เขาจะไปทำได้ยังไงล่ะ？

ถึงยังไงหยางเฟิงก็ไม่รีบร้อน

ที่รีบร้อนก็คือผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉานสองคน

ยืดเวลายิ่งนาน

ก็ยิ่งไม่เป็นผลดีต่อพวกเขาสองคน！