เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 66

ชายหน้าบากก้าวออกมา แล้วเดินเข้าไปหาหม่าตงอย่างหิวกระหาย

เมื่อเห็นชายหน้าบากเดินเข้ามาทีละก้าวๆ ร่างของหม่าตงก็เริ่มสั่นสะท้าน

เพราะว่าเขาเป็นเพียงคนธรรมดา แน่นอนว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชายหน้าบาก

“พอได้แล้ว เย่หมิง การแสดงของแกควรจะจบลงสักที”

ในตอนนั้นเอง หยางเฟิงจึงเดินเข้ามาแล้วกล่าวอย่างเรียบง่าย

“เด็กน้อย แกพูดอะไรน่ะ แกอยากตายด้วยหรือไง”

เย่หมิงหันไปมองหยางเฟิงแล้วกล่าวด้วยสีหน้าไม่ประสงค์ดี

หยางเฟิงเดินมาถึงเวทีแล้วมองไปที่เย่หมิงด้วยอาการเรียบเฉย “แกหูหนวกหรือไง ฉันบอกอยู่นี่ไงว่าการแสดงของแกควรจบลงได้แล้ว ตอนนี้พาคนของแกไสหัวออกไปซะ แล้วฉันจะไว้ชีวิตแก”

“ฮ่าๆๆ!”

เย่หมิงหัวเราะลั่นออกมาด้วยสีหน้าอำมหิต “หยางเฟิง ตอนแรกฉันคิดว่าจะจัดการหม่าตงให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไปจัดการแก แต่ในเมื่อแกรีบร้อนอยากรนหาที่ตายเร็วๆ ฉันก็จะทำให้แกสมความปรารถนาก็แล้วกัน”

กล่าวจบ เย่หมิงก็มองไปที่ชายหน้าบากแล้วสั่งการว่า “เจ้าหน้าบาก ตัดขาของหนุ่มน้อยนี้มาให้ฉันทั้งสองข้าง แล้วลากตัวมันกลับไปฆ่าที่เมืองเอก!”

ชายหน้าบากหันหน้าไปมองหยางเฟิง “ไอ้เด็กน้อย ฉันล่ะนับถือความกล้าหาญในตัวแกจริงๆ ถึงขั้นกล้าออกมารนหาความตายถึงที่นี่เองเลย”

หยางเฟิงกล่าวอย่างเหลืออดว่า “จะทำอะไรก็รีบทำ จะพูดไร้สาระมากมายทำไมกัน”

ได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของชายหน้าบากก็เริ่มดูไม่ได้

“ไปตายซะ!”

ชายหน้าบากแผดเสียงตวาดลั่น ก่อนจะวิ่งเข้าใส่หยางเฟิง

การเคลื่อนที่ของชายหน้าบากนั้นรวดเร็วมาก เขาวิ่งเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าหยางเฟิงด้วยความเร็วจี๋

เมื่อสถานการณ์เป็นดังนี้ สีหน้าของเย่เมิ่งเหยียนและคนอื่นๆ ก็เปลี่ยนไป ตอนนั้นหัวใจของเขาเต้นขึ้นมาจุกอยู่ที่หน้าอก

หยางเฟิงไม่แม้แต่จะหันไปมองชายหน้าบากด้วยซ้ำ เขาเพียงเหวี่ยงหมัดออกไป

ตุ้บ!

เสียงดังสนั่นหวั่นไหว

ชายหน้าบากลอยละลิ่ว

อึ้ก!

ชายหน้าบากลอยตกลงไปกระแทกลงบนพื้น และกระอักเลือดสีแดงสดออกมา

“แก......”

เขามองไปที่หยางเฟิงอยากไม่อยากจะเชื่อตาตัวเอง

เพียงหมัดเดียวก็ทำให้เขากระเด็นออกไปได้