สรุปเนื้อหา บทที่ 67 – เทพสงครามพิทักษ์โลก โดย สุ่ยจองอวี๋
บท บทที่ 67 ของ เทพสงครามพิทักษ์โลก ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สุ่ยจองอวี๋ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
หยางเฟิงเอ่ยเสียงแข็ง “แกไม่ได้อยากจะตัดขาคู่นี้ของฉันหรือไง วันนี้ฉันจะทำให้แกสมปรารถนา โดยการตัดขาทั้งสองข้างของแก”
“อย่าเข้ามานะ! อย่าเข้ามา ฉันเป็นคนตระกูลเย่แห่งเมืองเอก ถ้าแกกล้าทำอะไรฉัน พ่อฉันไม่เอาแกไว้แน่”
ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่เย่หมิงหวาดกลัวมากจริงๆ
แม้แต่ยอดฝีมือที่ตัวเองพามายังสู้หยางเฟิงไม่ได้
แล้วเขาจะเอาอะไรไปต้านทานหยางเฟิงได้?
หยางเฟิงกล่าวเสียงแข็ง “ประโยคนี้เป็นประโยคที่ลูกชายแกก็เคยพูดมาก่อน แต่น่าเสียดายที่เขาโดนฉันทำให้พิการไปแล้ว”
“หยางเฟิง แกอย่าทำบ้าๆ น่า!”
ในตอนนั้นเย่กวงกระโดดออกมาขวางด้านหน้าของเย่หมิงเอาไว้
อันที่จริงแล้วเย่กวงเองก็กลัวเช่นกัน
แต่เขาไม่ออกมาไม่ได้
ก่อนหน้านี้เย่ลั่วก็พิการเพราะหยางเฟิงไปแล้ว
คราวนี้หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเย่หมิงอีก
ตระกูลเย่แห่งเมืองเอกไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่
แต่เขาไม่ได้คิดเลยว่า
หยางเฟิงไม่ได้สนใจเย่ลั่วด้วยซ้ำ
เพี๊ยะ!
เพียงฝ่ามือเดียวก็ทำให้เขากระเด็นออกไปไกล
เย่หมิงกล่าวอย่างอ้อนวอน “หยางเฟิง แกปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันรับประกันเลยว่าฉันจะให้เงินแก แกอยากได้เท่าไหร่ ฉันให้ได้!”
แม้ว่าเขาจะขอร้องอ้อนวอน แต่ในใจของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
ถ้าเขารอดจากสถานการณ์นี้ไปได้ เขาจะต้องกลับไปเอาตัวยอดฝีมือจากตระกูลเย่มาสั่งสอนหยางเฟิงเสียให้เข็ด
ฟึ่บ!
หยางเฟิงไม่พูดพร่ำให้เสียเวลา เขากระโดดถีบทันที
อ๊ากก!
เย่หมิงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดแทบขาดใจ เขาทรุดลงไปนั่งกับพื้น
เขาไม่คาดคิดว่าหยางเฟิงจะกล้าทำลายขาทั้งสองข้างของเขาจริงๆ
หยางเฟิงไม่กลัวว่าตระกูลเย่แห่งเมืองเอกจะตามมาแก้แค้นจริงหรือ
ตึ่กๆๆ
ในขณะนั้นเอง เสือขาวก็พาพลทหารกว่าร้อยนายบุกเข้ามา
“ท่านแม่ทัพ ข้าน้อยมาช้าเกินไป!”
เสือขาวทำความเคารพ แล้วกล่าวต่อหยางเฟิงด้วยน้ำเสียงนอบน้อม
หยางเฟิงกล่าวอย่างไร้อารมณ์ว่า “เอาขยะพวกนี้ไปโยนทิ้งให้หมด”
เมื่อเห็นว่าเย่หมิงถูกทำลายขาทั้งสองข้างแล้วถูกหามใส่เปลมาเช่นนี้ สีหน้าของเย่ห้าวก็มืดหม่นลง
หลังจากที่หมอที่อยู่ด้านข้างทำการตรวจร่างกายเสร็จแล้ว ก็ส่ายหน้าแล้วตอบว่า “ท่านผู้นำเย่ กระดูกขาทั้งสองข้างของคุณชายเย่หัก ต่อจากนี้คงต้องนั่งรถเข็นไม่สามารถกลับมายืนได้อีกแล้วครับ”
“พ่อ ต้องแก้แค้นแทนผมนะ!”
เมื่อได้ยินว่าชีวิตต่อจากนี้ของตนจะกลายเป็นคนพิการ เย่หมิงอยากจะร้องไห้แต่ไร้น้ำตา ราวกับเขาสูญเสียบุพการีไปแล้ว
เย่ห้าวกัดฟันถาม “มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
เย่หมิงร้องไห้กล่าวว่า “ทั้งหมดเป็นฝีมือของลูกเขยตระกูลเย่นั่น มันเป็นคนทำลายขาของผมและแย่งโครงการอุตสาหกรรมตงไห่ไปจากเรา”
“ทำไมถึงเป็นไอ้ลูกเขยนั่นอีกแล้ว หรือว่าตระกูลเย่ของพวกเราถูกกำหนดมาให้เป็นศัตรูกับมัน”
ก่อนหน้านี้หยางเฟิงทำร้ายเย่ลั่ว จนเย่ลั่วกลายเป็นขันที
ตอนนี้หยางเฟิงยังทำลายขาทั้งสองข้างของเย่หมิงอีก ทำให้เย่หมิงกลายเป็นคนพิการ
ตระกูลเย่พ่ายแพ้แก่หยางเฟิงครั้งแล้วครั้งเล่า
ตอนนี้ยังถูกแย่งโครงการเขตอุตสาหกรรมตงไห่ไปอีก
หยางเฟิงถือเป็นดาวมฤตยูของตระกูลเย่อย่างแท้จริง
และยังเป็นความอับอายของตระกูลเย่อีกด้วย
หากหยางเฟิงไม่ตาย ตระกูลเย่ก็คงต้องติดอยู่บนความอับอายแบบนี้ไปตลอด
ตอนนั้นเย่ห้าวโมโหจนหน้ามืด “หยางเฟิงตัวดี ดี ดีมาก! แกรอฉันก่อนเถอะ ตระกูลเย่จะตามราวีแกไปตลอดจนกว่าแกจะตาย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...