เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 661

แต่ทันใดนั้น เมื่อหยางเฟิงกลับมา

ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปหมด

พ่อของเขาเสียชีวิตแล้ว

คุณอาของเขาก็เสียชีวิตแล้ว

หมู่บ้านตระกูลเย่ทั้งหมู่บ้านก็เริ่มเสื่อมโทรมลง

เขากลายเป็นคนไร้ค่าเหมือนกับสุนัขไร้บ้านตัวหนึ่ง

เพื่อการล้างแค้น

เขาจึงเข้าร่วมกับกุ่ยเหมิน

ยอมเป็นทาสรับใช้ หนักเอาเบาสู้

ในที่สุดก็แย่งชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาได้

คิดว่าตนเองจะได้เป็นยอดมนุษย์

แต่คาดไม่ถึงเลยว่า

ทุกสรรพสิ่งล้วนเป็นเพียงความฝันเท่านั้น……

ปัง！

เกิดเสียงดังขึ้น

ร่างของเย่ชิวกระแทกกับพื้นอย่างจัง

ดวงตาของเขาเบิกโพลง ไม่กล้าคิดเชื่อว่าแม้แต่การตาย ตนเองก็ยังต้องตายในกำมือของเหอเซิ่งหง

เหอเซิ่งหงเหลือบมองซากศพของเย่ชิวพลางพูดประชดประชันว่า “หากอยากจะกล่าวโทษ ก็จึงโทษที่ตัวเจ้าเองที่ละโมบโลภมากเถอะ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า！”

เมื่อเห็นเหอเซิ่งหงฆ่าเย่ชิวแล้ว

ผู้คุมกฎสิบพลันหัวเราะเสียงดังพลางพูดว่า “เหอเซิ่งหง เจ้าทำได้ดีมาก รีบนำชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาให้ข้าเร็ว！”

“ขอรับ！”

เหอเซิ่งหงไร้ซึ่งความลังเล

เขานำชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรยื่นไปทางผู้คุมกฎสิบทันที

“ผู้คุมกฎ โชคดีที่ลูกน้องของข้ารอดตาย และก็สามารถแย่งชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาได้ในที่สุด!”

เหอเซิ่งหงยืนอยู่ด้านหน้าของผู้คุมกฎสิบ มือทั้งสองถือชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรพลางส่งมอบให้

ผู้คุมกฎสิบรับชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาพลางหัวเราะอย่างตื่นเต้นว่า “ฮ่าฮ่าฮ่า เหอเซิ่งหงเจ้าสมควรที่จะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ทรงพลังของผู้พิทักษ์นี้! ไม่ต้องกังวลไป! เมื่อข้ากลับไปที่กุ่ยเหมิน ข้าจะแนะนำให้เจ้ารู้จักกับเจ้าสำนักอย่างแน่นอน!”

“เมื่อถึงเวลานั้น ข้าจะอ้อนวอนให้เจ้าสำนัก ลงมือฆ่าหยางเฟิงเพื่อเป็นการแก้แค้นแทนเจ้า”

เมื่อได้ยินดังนั้น

เหอเซิ่งหงพลันสีหน้าแจ่มใส พลางพูดว่า “ขอบพระทัยอย่างยิ่ง ท่านผู้คุมกฏ！”

“อืม”

ผู้คุมกฎสิบตบไหล่ของเหอเซิ่งหง เขาหัวเราะพลางพูดว่า “ ทำดีมาก วางใจเถอะ ข้าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง！”

เมื่อได้ยินดังนี้

ในใจของเหอเซิ่งหงก็รู้สึกปิติเป็นอย่างมาก

“หยางเฟิง เจ้าฆ่าล้างโคตรตระกูลตระกูลเหอ！ฆ่าบุคคลอันเป็นที่รักของข้า！”

“เลือดแห่งความแค้นนี้ กูจะทำให้มึงได้รับอย่างสาสม！”

เหอเซิ่งหงหันศีรษะกลับไป สายตาจ้องไปยังหยางเฟิงที่แววตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความโกรธแค้น

ในมุมมองของเขา

ตนเองสามารถประสบความสำเร็จในโลกานี้ได้