เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 664

เขารู้ว่าผู้คุมกฏสิบไม่เต็มใจ

หลังจากที่เขากลับไปยังกุ่ยเหมิน คงต้องพยายามล้างแค้นตนอย่างแน่นอน

แต่หยางเฟิงหาได้เกรงกลัวไม่?

เขาได้มอบหมายให้กัสสปะนำกองกำลังสำนักเทพมรณะที่ติดอาวุธครบทั้งห้าพันกองไปเฝ้ายังด้านนอก เพื่อปิดล้อมภูเขาจินเฟิงเอาไว้ทั้งหมด

หากอยากแก้แค้นตน รอให้มีชีวิตรอดก่อนค่อยคุยเถอะ！

"เหตุใจเจ้ายังไม่ไป？"

ณ เวลานี้

หยางเฟิงมองไปยังหนิงชิงเฉิงที่สงบนิ่ง พลางถามไปด้วยความสงสัย

หนิงชิงเฉิงยิ้มตอบเล็กน้อย "ข้าจะรอเจ้า！"

สามคำ

ที่แสนเรียบง่ายและธรรมดา

แต่กลับกระชุ่มกระชวยหัวใจ！

ภายในส่วนลึกของหัวใจหยางเฟิงมีความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้

ความสัมพันธ์ของเขาและหนิงชิงเฉิง ดูเหมือนนับวันจะยิ่งซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ

“คุณหนู รีบไปเถิด！”

“หากไม่ไป หลุมศพทั้งหมดจะพังทลายลงแล้ว！”

สวีโหย่วหรงตะโกนใส่หนิงชิงเฉิง

ตูม!

ตูม!

ตูม!

ในพริบตาเดียว

หินก้อนใหญ่หลายร้อยก้อนตกลงมาจากยอดหลุมศพ

แต่หนิงชิงเฉิงกลับไม่ขยับเขยื้อน

ใบหน้าที่เย็นชาราวกับน้ำแข็งของเธอ ขณะนี้ปรากฎเป็นรอยยิ้มแสนหวานราวกับน้ำผึ้ง สายตาคู่นี้มีเพียงหยางเฟิง！

หยางเฟิงไม่ขยับ

เธอก็ไม่ขยับ

เมื่อเห็นว่าหนิงชิงเฉิงทำเป็นหูทวนลมใส่คำพูดของตน

ในใจของสวีโหย่วหรงพลันรู้สึกเกลียดชัง

ตั้งแต่ที่หนิงชิงเฉิงพบหยางเฟิงเธอก็เปลี่ยนไป

เธอไม่ใช่คุณหนูใหญ่ตระกูลเย่ที่เด็ดเดี่ยวอีกต่อไป

กลับกลายเป็นหญิงสาวผู้ลุ่มหลงคนหนึ่ง

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป

คนทั้งหมดของหนิงชิงเฉิงจะถูกกำจัด！

ไม่ได้การ！

เธอจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นเป็นอันขาด

สวีโหย่วหรงมองหยางเฟิงด้วยแววตาที่เหี้ยมโหด

เธอตัดสินใจว่า

หลังจากกลับไป จะนำเรื่องนี้ไปแจ้งผู้นำตระกูลโดยเร็วที่สุด

เมื่อถึงเวลานั้น ผู้นำตระกูลคงจะลงมือกับหยางเฟิงด้วยตนเอง

เมื่อถึงเวลานั้น

หยางเฟิงจะต้องตายสถานเดียว！

เมื่อเห็นว่าหนิงชิงเฉิงไม่เคลื่อนไหว

หยางเฟิงจึงได้แต่พูดอย่างช่วยไม่ได้ “พวกเราไปกันเถอะ”

เขารู้ว่า

หากตนไม่เคลื่อนไหว หนิงชิงเฉิงก็จะไม่ไป

หนี้ที่ต้องชำระระหว่างตนกับเธอ

ก็ไม่รู้ว่าจะพัฒนาไปเป็นอย่างไร

ตึก！

ตึก！