เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 69

หยางเฟิงส่ายหน้า “เปล่านะครับแม่!”

“เฮ้อ!”

หลันซินถอนใจกล่าวว่า “ถ้าลูกไม่ได้เป็นคนทำให้เธอโกรธ แล้วทำไมเมิ่งเหยียนถึงโกรธแบบนั้นล่ะ”

“เอาน่า คุณอย่าทำให้หยางเฟิงต้องลำบากใจเลย บางทีเมิ่งเหยียนอาจจะอารมณ์ไม่ดีเองก็ได้ เดี๋ยวผ่านไปอีกสักสองสามวันก็คงดีเอง”

เย่ไห่ลุกขึ้นยืน เขาเตรียมจะไปทำงานแล้วเช่นกัน

หลันซินกล่าวอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก “หยางเฟิง ถ้าลูกทำให้เมิ่งเหยียนโกรธ แม่จะไม่ให้อภัยลูกแน่ๆ”

เมื่อกล่าวจบ หลันซินก็ลุกขึ้นยืนและเตรียมจะไปเล่นไพ่กับเพื่อนต่อ

ตอนนี้หลันซินใช้ชีวิตอย่างไม่ต้องมีความกังวลเรื่องการกินการอยู่แต่อย่างใด

เมื่อกินเสร็จแล้วก็เตรียมจะไปเล่นไพ่หรือไม่ก็ไปคุยโม้กับเพื่อนๆ

เพราะถึงอย่างไร งานในบ้านก็มีคนรับใช้คอยทำให้อยู่แล้ว

เมื่อเห็นว่าหลันซินออกไปแล้ว หยางเฟิงจึงมองไปที่หยางพั่นพั่นแล้วถามว่า “พั่นพั่น กินอิ่มแล้วรึยังลูก”

หยางพั่นพั่นพยักหน้า “ค่ะ พ่อหนูกินอิ่มแล้ว”

“กินเสร็จแล้ว เดี๋ยวพ่อพาหนูไปเข้าโรงเรียนดีไหมจ๊ะ” หยางเฟิงยิ้มพร้อมตั้งคำถาม

หยางพั่นพั่นตอบกลับอย่างตื่นเต้น “ดีๆ!”

หยางเฟิงอุ้มหยางพั่นพั่น แล้วพาเดินออกไป

บริเวณสวนของวิลล่า เสือขาวได้มายืนรออยู่ที่รถเรียบร้อยแล้ว

หยางเฟิงเข้าไปในรถ จากนั้นรถก็ขับออกไปด้วยความเร็วจี๋ทันที

อนุบาลซันไชน์

เป็นโรงเรียนอนุบาลที่ดีที่สุดสำหรับลูกเศรษฐี

เจ้าของโรงเรียนแห่งนี้ก็คือหม่าตงนั่นเอง

เมื่อหม่าตงได้รับสายจากหยางเฟิง เขาก็รีบโทรไปที่โรงเรียนทันที

เมื่อคืนวาน ผอ.โรงเรียนได้รับสายโทรศัพท์ที่แจ้งว่ามีลูกสาวคนใหญ่คนโตจะมาเข้าเรียนที่นี่

เมื่อ ผอ. โรงเรียนได้รับคำสั่งก็ไม่กล้าละเลย เขาได้พาคุณครูทุกคนในโรงเรียนมารอรับที่ปากประตูตั้งแต่เช้าตรู่

“ผอ. ครับ สรุปแล้วเป็นคนใหญ่คนโตมาจากไหนหรือ ทำไมต้องเรียกพวกเรามามากมายขนาดนี้”

“จริงด้วย ฉันตื่นตั้งแต่เช้า ยังไม่ได้แต่งหน้าเลย”

เมื่อเห็นหยางเฟิงเดินเข้ามา ผอ.โรงเรียนก็รีบร้อนเดินเข้ามาต้อนรับพร้อมกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “สวัสดีครับ ใช่คุณหยางไหมครับ”

หยางเฟิงพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ใช่ครับ”

“ผมคือ ผอ.โรงเรียนครับ ตอนนี้ได้จัดการขั้นตอนการเข้าโรงเรียนให้ลูกสาวของคุณเรียบร้อยแล้ว”

หยางเฟิงพยักหน้าอย่างพอใจ “ดีมาก! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฝากลูกสาวของผมด้วย”

ผอ. โรงเรียนถอนใจโล่งอก เพราะกลัวว่าหยางเฟิงจะเกิดความรู้สึกไม่พอใจขึ้นมา

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หยางพั่นพั่นจะได้ชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงแห่งอนุบาลซันไชน์แล้ว

หยางเฟิงเดินออกมาจากโรงเรียนอนุบาลแล้วขึ้นรถ

เสือขาวที่นั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับถามขึ้นอย่างสุภาพว่า “ท่านแม่ทัพ ตอนนี้พวกเราจะไปที่ไหนกันดีครับ”

หยางเฟิงกล่าวเรียบๆ ว่า “ไปร้านอาหารแห่งความฝัน”

“ครับ”

รถยนต์มายบัควิ่งทะยานออกไปทันที

……