เสียงร้องอย่างน่าเวทนาเหมือนฆ่าหมูอย่างนั้น ทำให้ทุกคนที่อยู่ในงานตกใจหวาดกลัว!
“นี่……”
“นี่ นี่……”
ทุกคนที่อยู่ในงานก็หวาดกลัว
คนที่เข้าใจต่างก็ถูกพลังที่แข็งแกร่งของหยางเฟิงทำให้หวาดกลัว
ผู้ที่ไม่เข้าใจก็ถูกพลังที่ยิ่งใหญ่หนึ่งตีสิบนี้ทำให้สั่นไหวแล้ว!
ก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหยุนเฟยฉางแล้ว
เขาได้ตะลึงงันอย่างสิ้นเชิงแล้ว
ต้องรู้ว่าบอดี้การ์ดเหล่านี้ต่างก็เป็นปรมาจารย์ของตระกูลหยุน
พลังต่ำสุดก็คือแดนปรมาจารย์!
คุ้มครองประจำกายของคุณชาย คุณหนูตระกูลหยุนของพวกเขาเหล่านี้
พลังที่แข็งแกร่งอย่างนี้เพียงพอที่ทำให้พวกเขาสามารถทำตามใจได้ในจงโจวแล้ว!
แต่คิดไม่ถึง
คนเหล่านี้อยู่ต่อหน้าหยางเฟิงเหมือนเด็กน้อยอย่างนั้น ไม่มีแรงเอาคืนแม้แต่นิด
“ต่อมาควรจะมาถึงตาคุณแล้ว!”
หยางเฟิงเงยหน้ามองหยุนเฟยฉางอยู่ยิ้มกว้าง
รอยยิ้มนี้
ในความคิดของหยุนเฟยฉางก็คือรอยยิ้มของปีศาจอย่างนั้น
ส่วนลึกในใจของเขา
ความทรงจำที่น่ากลัวบางอย่างมาถึงนาทีนี้ถึงค่อย ๆ ถูกปลุกให้ตื่นอย่างเลือนราง
น่าจะไม่ใช่เขา น่าจะไม่ใช่เขา!
“นาย ๆ ๆ ……”
หยุนเฟยฉางใช้นิ้วมือชี้ที่หยางเฟิงอยู่ พูดด้วยใบหน้าที่หวาดกลัวว่า“นายจะเอายังไง? นายรู้ไหมว่าฉันคือคุณชายของตระกูลหยุน? ถ้าหากนายกล้าตีฉัน นายตายแน่นอนแล้ว!”
“ฮึ ๆ !”
หยางเฟิงส่ายหน้าแล้ว พูดด้วยใบหน้าที่ผิดหวัง“ประโยคนี้ คุณได้เคยพูดแล้ว คุณเปลี่ยนคำใหม่หน่อยได้ไหม?”
“ฉัน……”
หยุนเฟยฉางทันใดนั้นก็พูดไม่ออกพักหนึ่ง
ประโยคนี้เขาเคยพูดแล้วจริง ๆ
แต่เขายังจะสามารถพูดอะไรได้?
ผัวะ!
ไม่ได้รอให้หยุนเฟยฉางมีปฏิกิริยามา
ฝ่ามือหนึ่งอีก
แต่ฝ่ามือนี้พลังมาก
ทำให้หยุนเฟยฉางทั้งคนต่างก็ตบลอยออกไปเลยทันที
พอดีกับเวลานี้หนิงชิงเฉิงกับสวีโหย่วหรงสองคนเดินออกมาแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...