แต่หยุนเฟยฉางยิ่งหดหู่ใจ!
ตัวเองถูกตีแล้ว คิดไม่ถึงหนิงชิงเฉิงยังสามารถหัวเราะออกมาได้?
นี่คือโปรยเกลือบนบาดแผลของเขา!
“ประคองฉันออกไป!”
หยุนเฟยฉางพูดแผดเสียงด้วยความโกรธต่อสวีโหย่วหรงอยู่
สวีโหย่วหรงสั่นไปทั้งตัวรีบประคองหยุนเฟยฉางลุกขึ้นมา
ไม่นาน
หยุนเฟยฉางที่อยู่ภายใต้การประคองของสวีโหย่วหรงก็เดินออกไปอย่างหมดอาลัยตายอยากแล้ว
มองเห็นหยุนเฟยฉางออกไป
หยางเฟิงไร้ความรู้สึก
หยุนเฟยฉางพวกของสวยงามชนิดนี้ ตอนเด็กเขาต่างก็ไม่เห็นอยู่ในสายตา
โตขึ้นแล้วก็ยิ่งไม่มีความกังวลอะไร
แน่นอนใช้ความเข้าใจที่เขามีต่อหยุนเฟยฉาง
หมอนี่หลังกลับไปแล้วจะคิดหาวิธีมาหาตัวเองเพื่อแก้แค้นแน่นอน
แต่เขายังไงก็ได้
กระทั่งทั้งตระกูลหยุนอยู่ในสายตาเขาต่างก็เป็นมด
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหยุนเฟยฉางที่ตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งแล้ว?
ในพริบตา
สายตาที่ทุกคนมองไปทางหยางเฟิงก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวแล้ว
ทุกคนต่างก็คิดไม่ถึง
หยางเฟิงจะกล้าลงมือตีหยุนเฟยฉาง!
ต้องรู้ว่านั่นเป็นคุณชายของตระกูลหยุนตระกูลมหาเศรษฐีที่ยิ่งใหญ่นะ!
หรือว่าหยางเฟิงก็ไม่กลัวการแก้แค้นของตระกูลหยุนเหรอ?
เวลานี้
เพียงเห็นหนิงชิงเฉิงเดินมาทางหยางเฟิงด้วยท่าทางอ่อนช้อยงดงาม
ทุก ๆ กิริยามีการแสดงออกของความรักระหว่างผู้ชายและผู้หญิง
สายตาทั้งหมดต่างก็ถูกหล่อนดึงดูดไว้แล้ว
กระทั่งหยุนเฟยฉาง……
ขณะที่มองเห็นหนิงชิงเฉิงในพริบตา ทุกคนก็ลืมแล้ว
สวยมากแล้ว!
สวยมากแล้วจริง ๆ !
ผู้หญิงที่สวยอย่างนี้
เป็นผู้หญิงที่ควรแค่จะมีเพียงบนฟ้า โลกมนุษย์ยากมากที่จะได้ยิน!
“สวย! สวยมากแล้ว! ถ้าหากสามารถได้ผู้หญิงนี้มา ถึงแม้ฉันตายแล้วก็ยินยอม!”
“เชอะ! ไม่ต้องฝันแล้ว! อย่างคุณเหรอ? กระทั่งเส้นผมหนึ่งของคุณหนูหนิงเค้าต่างก็สู้ไม่ได้!”
“พวกคุณอย่าเอะอ่ะแล้ว ผู้หญิงที่สวยงามไม่มีที่ติอย่างนี้เดิมทีไม่ใช่ที่พวกเราจะสามารถครอบครองได้!”
……
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะทยอยวิจารณ์
ผู้ชายที่เข้ามาร่วมงานเลี้ยงมีใบหน้ามืดมัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...