เพิ่งเงยหน้า
ก็มองเห็นเสือขาวมือกำมีดรบอยู่
แสงเย็นที่หนาวเหน็บทิ่มกระดูก ได้บังคับเข้าใกล้คอของตัวเองแล้ว
แทบจะนาทีต่อมาก็ต้องเลือดไหลเป็นแม่น้ำ!
ทันใดนั้นเขามีสีหน้าที่ตกใจมาก!
เขารับรู้ถึงกลิ่นไอการฆ่าที่รุนแรงบนตัวของเสือขาวแล้ว!
ปรมาจารย์!
นี่เป็นปรมาจารย์คนหนึ่งอย่างแน่นอน!
ไม่สนใจภาพลักษณ์ ค่อย ๆ กลิ้งเป็นปลาคาร์พนี่ถึงหลบมีดหนึ่งของเสือขาวได้
“นายเป็นใคร? มือกูไม่ฆ่าคนที่ไม่มีตำแหน่งชื่อเสียง!”
ทันที
เขาฝืนแกล้งยืนขึ้นมาอย่างมั่นคง พูดเสียงเย็นชา
“ฮ่า ๆ ๆ!”
เสือขาวหัวเราะเสียงดัง“อยากรู้ว่ากูเป็นใคร ยังไงแกก็ไปถามที่เมืองนรกแล้วกัน!”
“กินมีดหนึ่งของฉัน!”
พูดจบ
เสือขาวฟันลงไปอย่างดุร้ายมีดหนึ่ง
นับตั้งแต่ที่หมู่บ้านตระกูลเย่หลังถูกหยางเฟิงสั่งสอนแล้วรอบหนึ่ง
ตอนนี้ตอนที่เสือขาวสู้รบ ข้อเสียที่พูดมากเปลี่ยนไปไม่น้อย
มองเห็นเสือขาวพูดเข้ากันไม่ได้ก็มีดหนึ่งผ่ามา
ฮู๋หยางทั้งตกใจทั้งโมโห
เดิมทีเขายังอยากที่จะหลอกถามฐานะของเสือขาวสักหน่อย
จากนั้นอาศัยตอนที่ไม่ได้มีการป้องกันจู่โจมเขา
ตอนนี้ดูแล้ว แผนการที่ดีอันนี้ถือว่าดับสลายแล้ว
“ฆ่า!”
ทำได้เพียงร้องคำรามเสียงดังอย่างไม่อ่อนแอ
มีดใหญ่ที่อยู่ในมือก็ฟันลงไปอย่างดุร้ายแล้ว
เคร้ง!
มีดสองเล่มชนปะทะเข้าด้วยกัน
หลังดังมากเสียงหนึ่ง
เคร้ง!
เป็นเสียงดังชัดอีกเสียงหนึ่ง
ภายใต้การตกตะลึงของฮู๋หยาง มีดใหญ่ในมือของเขาถูกเสือขาวฟันกลายเป็นสองท่อน
มีดหนึ่งปะทะกันหัก!
นี่ก็คือกำลังของเสือขาว! พลังของเสือขาว!
“ตาย!”
ไม่ได้รอฮู๋หยางมีปฏิกิริยามา
เสือขาวคำรามเสียงดังด้วยความโกรธอีกครั้ง มีดหนึ่งฟันมาอย่างดุร้ายอีก
“โอ๊ย!”
ฮู๋หยางร้องอย่างน่าเวทนาในพริบตา ทั้งคนถูกฟันบินออกไป
เลือดสดกระเซ็นไปทั่ว!
มีดนี้ทิ้งบาดแผลที่น่ากลัวไว้บนหน้าอกของฮู๋หยาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...