เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 727
พู่！
ในปากของฮู๋หยางพ่นเลือดสดออกมาอย่างนับไม่ถ้วน
เขาถูกเสือขาวไล่ฆ่าเหมือนสุนัขพเนจรตัวหนึ่งที่จิตใจกระสับกระส่าย
ตอนนี้ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส
เริ่นเทียนสิงไม่ยื่นมือมาช่วยอีก
เขาก็ตายแน่นอนแล้ว！
“ฮ่า ๆ ！”
“ตอนนี้ใครก็ช่วยแกไม่ได้แล้ว ไปตายซะเถอะ！”
เสือขาวที่ไล่ตามขึ้นมาหัวเราะอย่างดุร้าย ระหว่างที่พูดมีดรบในมือก็หันฟันลงไปทางคอของฮู๋หยางอย่างดุร้าย
ในพริบตานั้นสีหน้าของฮู๋หยางก็ขาวซีด
ขาวซีดจนไม่มีสีเลือดแม้แต่นิด！
ในใจของเขาเต็มไปด้วยความหมดหวังแล้ว
ตัวเองต้องตายแล้วเหรอ……
ฟิ้ว！
จู่ ๆ
เงาร่างหนึ่งเร็วเหมือนลม
ปรากฏเพียงครู่เดียวและหายไปอย่างรวดเร็ว
เพ้ง！
เสียงดังสนั่นเสียงหนึ่ง
เสือขาวทั้งคนรู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งหนึ่งโจมตีมา
พลังที่แข็งแกร่งนี้
เขาเพียงเคยรู้สึกถึงบนตัวของท่านแม่ทัพ！
นาทีนั้น
ผู้แข็งแกร่งเหมือนเสือขาวต่างก็บินพลิกออกไปแล้ว
“ท่านเจ้าพันธมิตรใหญ่！”
ฮู๋หยางมีใบหน้าที่ดีใจมาก
เริ่นเทียนสิงมองเขาแวบหนึ่งแล้ว พูดเสียงเย็นชา“คนไร้ค่า！”
ฮู๋หยางก้มหน้าทันที สั่นไปทั้งตัว
เขารู้สึกถึงได้
เจ้าพันธมิตรใหญ่ได้โมโหแล้ว！
และเสือขาวที่ถูกโจมตีบินออกไป
เปลืองแรงมากถึงฝืนหยุดให้ร่างกายของตัวเองมั่นคงได้
เขามองเริ่นเทียนสิงอยู่ด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง
“นายคือหยางเฟิง？”
เริ่นเทียนสิงจ้องมองถามเสือขาว
ในดวงตาที่แหลมคมชนิดนั้นเหมือนต้องการฉีกคนให้เป็นชิ้น ๆ ！
“ฮิ ๆ ！”
เสือขาวยิ้มเบา ๆ เสียงหนึ่ง“เฉือนตาหมาของแก！ ท่านแม่ทัพก็เป็นชื่อที่แกสามารถเรียกตรง ๆ ได้เหรอ？”
“กูก็คือเสือขาว ไม่ว่าสถานการณ์ใดก็ไม่ปิดบังชื่อแซ่จริง ๆ ของตัวเอง ！”
“เสือขาว？”
เริ่นเทียนสิงย่นคิ้วแล้ว จากนั้นส่ายหน้าพูด“ไม่เคยได้ยิน！ นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน ถอยไปเถอะ！”
ความหดหู่ ความผิดหวังในดวงตาของเริ่นเทียนสิงไม่ปิดบังแม้แต่นิด！
เดิมทีเขาคิดว่าเสือขาวก็คือหยางเฟิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...