ไม่ว่าตนเองจะให้เงิน หรือให้เงินมากเท่าไหร่——
ก็ล้วนเปล่าประโยชน์!
"หัวหน้าหลัว หวังว่าคุณจะจดจำคำพูดในวันนี้ได้นะ!"
"เฟิงเมิ่งกรุ๊ปของเรา ไม่ใช่ว่าจะกลั่นแกล้งได้ง่ายดายแบบนั้น!"
"สักวันหนึ่ง ฉันจะทำให้คุณต้องขอร้องที่จะลงนามกับเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของเราเลย!"
ทุกคนล้วนมีอารมณ์โกรธทั้งนั้น
เมื่อเผชิญกับหลัวตงที่ทำให้อับอายขายหน้า ฟ่านเจี้ยนก็โมโหเดือดดาล
เขาด่าทอออกมาประโยคหนึ่ง จากนั้นก็หันกลับออกไปด้วยความโกรธ!
ในเมื่อหลัวตงไม่ยอมลงนาม
อยู่ที่นี่ต่อไปก็มีแต่จะทำให้ตนเองต้องอับอายเท่านั้น
กลับไปซะดีกว่า ไปหาหยางเฟิงเพื่อปรึกษาหารือวิธีแก้ปัญหา
ฟ่านเจี้ยนเชื่อว่า ราชาตงไห่ จะต้องแก้ปัญหานี้ได้อย่างแน่นอน!
ราชาตงไห่ คือการมีอยู่ที่ไร้ซึ่งคู่ต่อสู้!
มองภาพด้านหลังของฟ่านเจี้ยนที่จากไป
หลัวตงก็ถ่มน้ำลายใส่ สีหน้าเต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม!
"ไม่ได้รับอนุญาตจากคุณชายหยุน คิดอยากที่จะเปิดบริษัทในจงโจวงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ!"
"หากคราวนี้ขัดขวางเฟิงเมิ่งกรุ๊ปให้ออกจากเมืองก่างได้ คุณชายหยุนจะต้องมีผลประโยชน์ให้ฉันอย่างแน่นอน"
"ตำแหน่งที่ฉันนั่งอยู่นี้ ก็จะต้องสูงขึ้นอีก!"
เมื่อนึกถึงว่าตนเองจะได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้น
ใบหน้าของหลัวตงก็เผยให้เห็นรอยยิ้มที่อิ่มอกอิ่มใจ
หลังจากนั้น ก้นของเขาก็นั่งลงบนเก้าอี้
ชงชา และฟังงิ้วจีน
ส่วนเอกสารที่กองอยู่บนโต๊ะ เขาไม่แม้แต่จะเหลียวมอง
ล้อเล่นอะไรอยู่?
เข้างานก็เพื่อทำงานไม่ใช่เหรอ?
แน่นอนว่าไม่ใช่!
เข้างานก็เพื่อมาเสพสุข......ออกมาจากห้องทำงานของหลัวตง
ฟ่านเจี้ยนโกรธจนตัวสั่น
หลัวตงคนนี้ เป็นเพียงแค่หัวหน้าแผนกของสำนักงานตัวเล็กๆ เท่านั้น กล้าเย่อหยิ่งขนาดนั้นเลย!
เมื่ออำนาจอยู่ในมือ จะต้องออกคำสั่งจริงๆ ด้วย!
ตอนนี้กระแสสังคมของต้าเซี่ย จึงถูกคนประเภทนี้ทำงานอย่างมักง่าย!
ตำแหน่งไม่ได้ใหญ่โต แต่เจ้าอารมณ์อย่างมาก
มีอำนาจในมือเพียงเล็กน้อย ก็ตะคอกใส่ประชาชนคนธรรมดาซะแล้ว
คิดว่าเป็นใครเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...