ฟ่านเจี้ยนออกแรงพยักหน้า : "ครับ! คุณหยาง ฉันจะปฏิบัติหน้าที่ให้ดี จะไม่ทำให้คุณต้องเสียหน้าอย่างแน่นอน!"
ได้ยินเช่นนั้น
หยางเฟิงก็ไม่ได้พูดอะไรไร้สาระเกินไป และพาเสือขาวออกไป
แม่งเอ้ย!
กล้าไม่ให้เกียรติตนเองเหรอ?
กล้ากลั่นแกล้งกูใช่ไหม?
วันนี้กูจะต้องทำให้มึงเห็นว่า ทำไมดอกไม้ถึงเป็นสีแดง?
เสือขาวเอ่ยถามว่า : "ท่านแม่ทัพ ต้องการให้ฉันระดมกำลังองครักษ์มังกรไหม?"
หยางเฟิงส่ายหัวและกล่าวว่า : "ไม่จำเป็น! จัดการหัวหน้าแผนกตัวเล็กๆ เพียงคนเดียว จำเป็นจะต้องใช้องครักษ์มังกรเลยเหรอ? คุณโทรหามังกรเขียวด้วย กระแสนิยมของต้าเซี่ยนี้จำเป็นจะต้องเปลี่ยนแปลงแล้วจริงๆ"
"พวกที่ครองตำแหน่งแต่ไม่ยอมทำงาน ครองส้วมแต่ไม่ขี้พวกนี้ หากไม่ยอมทำงานเพื่อประชาชน ก็ให้ไสหัวออกไปให้หมด!"
"ครับ!"
ได้ยินเช่นนั้น เสือขาวก็มีสีหน้าตื่นเต้นดีใจ
อยากเจอสหายมังกรเขียวแล้ว!
ดีใจจัง!
ต้องทราบว่า มังกรเขียวมีอำนาจและตำแหน่งสูงส่งในต้าเซี่ย
เพียงแค่เขาพูดประโยคเดียว
หัวหน้าแผนกของสำนักงานอะไรนั่น รับรองว่าจะต้องทำให้เขาตกใจกลัวจนฉี่ราดทันที!
อย่างไรเสียมังกรเขียวไม่ได้เหมือนกับพวกเขา
เสือขาวและคนอื่นๆ เป็นทูตทหาร
แต่มังกรเขียวเป็นข้าราชการ
เป็นการเหมาะสมที่สุดที่เขาจะมาจัดการกับหัวหน้าแผนกสำนักงาน
ถึงเวลานั้น ก็ไม่สามารถถูกคู่ต่อสู้เหล่านั้นจับจุดอ่อนของท่านแม่ทัพได้!
ต้องบอกเลยว่า
ทุกขั้นตอนของท่านแม่ทัพ ได้ไตร่ตรองไว้อย่างรอบคอบแล้ว
เวลานี้ ที่สำนักงาน
ใกล้ถึงเวลาเลิกงานแล้ว แต่หลัวตงยังคงฟังงิ้วอยู่
เอกสารที่กองอยู่บนโต๊ะราวกับภูเขา เขาไม่ได้ขยับเขยื้อนมันแม้แต่น้อย
ทำงานเหรอมันเป็นไปไม่ได้
ชั่วชีวิตนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะทำงาน
ขอเพียงแค่กาน้ำชา หนังสือพิมพ์หนึ่งฉบับ เวลาของวันทั้งวันก็ผ่านไปแล้ว
มีงานใด ที่จะผ่อนคลายสบายใจมากกว่านี้อีกเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...