"แค่คิดก็รู้แล้ว ว่าปกติแกทำงานยังไง?"
"ต้าเซี่ยมีคนอย่างแกอยู่ มันเสื่อมเสียเกียรติไปทั้งสำนักจริงๆ!"
"แก......"
หลัวตงถูกคำพูดของหยางเฟิงทำให้พูดไม่ออก
ไอ้สารเลวตรงหน้านี้ ปากจัดจริงๆ เลย
แค่คำพูดที่ต่อว่าไม่กี่คำก็ทำให้ตนเองเป็นใบ้จนพูดไม่ออกเลย!
"พอได้แล้ว! กูก็ขี้เกียจมาพูดจาไร้สาระกับมึงแล้ว!"
"กูเป็นคนของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป มึงรีบลงนามให้กูเดี๋ยวนี้เลย"
"ลงนามเสร็จแล้ว กูก็จะไป!"
หยางเฟิงกลอกตามองบน ขี้เกียจที่จะโต้เถียงกับคนประเภทนี้แล้ว
เขาหยิบเอกสารรับรองหนึ่งแผ่นออกมาจากในกระเป๋า จากนั้นก็โยนไปตรงหน้าหลัวตง
"คนของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปงั้นเหรอ?"
ได้ยินเช่นนั้น หลัวตงก็มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมาทันที
ไอ้สารเลวตรงหน้านี้คาดไม่ถึงว่าจะเป็นคนของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป!
โคตรพ่อมึงสิ!
ขอร้องให้ตนเองทำงานให้ ยังกล้าหยิ่งผยองขนาดนี้!
หรือคิดว่าที่นี่คือตงไห่?
ต้องรู้ว่าที่นี่คือเมืองก่าง
ที่นี่คือจงโจว!
ไม่ใช่เฟิงเมิ่งกรุ๊ปของพวกแกที่จะสามารถอันธพาลใส่ได้!
หลังจากที่ทราบว่าหยางเฟิงเป็นคนของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป
หลัวตงกลับไม่โกรธเคือง
เพราะในความคิดของเขา หยางเฟิงต้องขอร้องตนเอง
ขอแค่ตนเองกลั่นแกล้งสักเล็กน้อย
มันจะต้องทำให้หยางเฟิงตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน
หลัวตงนั่งลง และกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ : "ที่แท้แกก็เป็นคนของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปนี่เอง อยากจะให้ฉันลงนามให้เหรอ แกฝันไปเถอะ!"
"จะบอกความจริงกับแกให้นะ เฟิงเมิ่งกรุ๊ปของพวกแกผิดใจกับคุณชายหยุนของพวกเรา ดังนั้นการลงนามนี้ ให้ตายฉันก็ไม่สามารถทำได้!" ได้ฟังคำพูดนี้
หยางเฟิงก็หรี่ตาลง
ก่อนหน้านี้เขายังแปลกใจว่า ท้ายที่สุดแล้วใครกันที่ลอบกัดตนเองอยู่เบื้องหลัง?
หนิงชิงเฉิงเหรอ?
เป็นไปไม่ได้!
ตามที่หยางเฟิงรู้จักหนิงชิงเฉิง เธอไม่ได้สนใจที่จะทำเรื่องแบบนี้
ตอนนี้ได้ฟังคำพูดของหลัวตง
หยางเฟิงก็เข้าใจอย่างชัดเจน ที่แท้เป็นหยุนเฟยฉางที่แอบก่อกวนอยู่เบื้องหลัง!
ที่ตงไห่ก่อนฟน้านี้ หยางเฟิงได้ตบหยุนเฟยฉางไปสองสามที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...