ไป๋ปิงปิงไม่ได้ตอบคำถามของหยางเฟิง
แต่พูดขอบคุณแล้วคำหนึ่ง
หยางเฟิงรู้เพราะอะไรไป๋ปิงปิงพูดขอบคุณกับตัวเองคำหนึ่ง
เพราะเมื่อสามปีก่อน
ถ้าหากไม่ใช่หยางเฟิงยื่นมือมาช่วย
เกรงว่าไป๋ปิงปิงในตอนนี้ก็ไม่สามารถกลายเป็นดาราหญิงอันดับหนึ่งของต้าเซี่ยได้
อาจจะหายไปกลายเป็นคนธรรมดาอย่างคนปกติ
อาจจะเหมือนกับศิลปินหญิงส่วนมากที่ดิ้นรนอย่างลำบากในวงการบันเทิง รอวันที่จะโพล่ออกมา
“ที่จริงคุณก็ไม่ต้องพูดขอบคุณกับผม คุณมีความสำเร็จของวันนี้ต่างก็เป็นความขยันของตัวเอง ผมเพียงแค่ให้โอกาสคุณครั้งหนึ่งเท่านั้น” หยางเฟิงพูดจาง ๆ
ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง
ไป๋ปิงปิงยิ้มไม่แสดงท่าทางใด ๆ
ฝึกฝนอย่างลำบากในวงการบันเทิงหลายปีอย่างนั้น
หล่อนไม่ใช่เด็กอ่อนหัดในตอนแรกนานแล้ว
หล่อนชัดเจนมาก
ถ้าหากไม่มีโอกาส
คนหนึ่งถึงแม้จะขยันอีกก็คือเปลืองแรงไปเปล่า ๆ
บนโลกนี้คนที่ขยันมีมากมาย
แต่คนที่สำเร็จจะมีกี่คนอีก?
“ไม่ว่ายังไงคำขอบคุณนี้ ฉันได้ช้าไปแล้วสามปี……”
ไม่ได้รอไป๋ปิงปิงพูดจบ
หยางเฟิงสะบัดมือพูดแล้ว“ไม่ต้อง ที่จริงก่อนหน้านี้โทรศัพท์นั่นที่คุณโทรหาผม ได้เพียงพอกับการลบล้างบุญคุณที่ผมมีต่อคุณเมื่อสามปีก่อนแล้ว!”
ที่แท้ก่อนหน้านี้ไป๋ปิงปิงได้โทรศัพท์หาหยางเฟิงสายหนึ่ง
บอกเขาคนที่อยู่เบื้องหลังที่ทำให้เฟิงชิงหวูแปดเปื้อนคือไป๋กวง
ถึงแม้สำหรับพลังของหยางเฟิงเดิมทีก็ไม่ต้องการข่าวลับของไป๋ปิงปิง
แต่ไม่ว่ายังไง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...