เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 820

สวีโหย่วหรงก็ร้องเสียงแหลมขึ้นมาแล้วทันที

“นายอย่าพูดจามั่วสั่ว！”

“ฉันให้นายไปทำให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปแปดเปื้อนเมื่อไหร่แล้ว？”

“ฉันจะบอกนายให้ ถ้าหากนายกล้าพูดจามั่วสั่ว อย่าโทษว่าฉันไม่เกรงใจกับนาย！”

พูดถึงสุดท้าย

สวีโหย่วหรงมองหวางเปียวอยู่ด้วยใบหน้าที่ข่มขู่

ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนหวางเปียวจะกลัวการข่มขู่ของสวีโหย่วหรงอย่างแน่นอน

ยังไงสวีโหย่วหรงเป็นเลขาของชิงเฉิงกรุ๊ป ขยับนิ้วมือเล็กน้อยก็สามารถบีบให้ตัวเองตายได้

แต่ตอนนี้

มีหยางเฟิงอยู่ที่นี่

เขายังกลัวสวีโหย่วหรงเหรอ？

ล้อเล่นอะไร？

หวางเปียวฮึอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง“เลขาสวี คุณพูดอย่างนี้ก็ไม่ถูกแล้ว คุณนี่คือต้องการที่จะหลอกใช้เสร็จแล้วก็ถีบหัวส่งเหรอ？”

“เหอะ ๆ นายมีหลักฐานอะไรที่พิสูจน์ว่าฉันให้นายไปใส่ร้ายเฟิงเมิ่งกรุ๊ป？”

สวีโหย่วหรงมองหวางเปียวอยู่ถามด้วยใบหน้าที่ดูถูก

ก่อนหน้านานแล้วที่สวีโหย่วหรงหาหวางเปียวให้ใส่ร้ายเฟิงเมิ่งกรุ๊ป

สวีโหย่วหรงได้เตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้ว

หล่อนต่างก็ควบคุมอยู่เบื้องหลังทั้งหมด

เกิดเรื่องใด ๆ ขึ้นต่างก็ไม่เกี่ยวข้องกับหล่อน

หยางเฟิงต้องการคิดบัญชี เขาก็ทำได้เพียงไปหาหวางเปียว

ไม่พูดก็ไม่ได้ว่า

แผนที่มีประโยชน์ต่อตัวเองสวีโหย่วหรงวางไว้ได้ดีมากจริง ๆ

แต่บนโลกนี้ก็ไม่ได้มีเพียงสวีโหย่วหรงที่ฉลาดคนเดียว

หวางเปียวเคยได้รับการฝึกฝนในสังคมมานานหลายปีอย่างนั้น

ประสบการณ์สังคมเล็กน้อยนี้เขายังคงมี！

หวางเปียวยิ้มอย่างเย็นชาแล้วเสียงหนึ่ง“เลขาสวี ผมก็ทายได้นานแล้วคุณตายก็ไม่ยอมรับความผิด”

“ดังนั้นคบค้ากับคนที่มีเงินและอำนาจอย่างพวกคุณชนิดนี้ ผมต่างก็ทิ้งทางหนีทีไล่ให้กับตัวเองตลอดเวลา”

พูดอยู่

หวางเปียวก็ควักปากกาบันทึกเสียงด้ามหนึ่งออกมาจากหน้าอก

“นี่คือปากกาบันทึกเสียง การค้าขายแลกเปลี่ยนของพวกเราครั้งที่แล้วผมต่างก็บันทึกลงมาแล้วทั้งหมด！”

ทันใดนั้นสีหน้าของสวีโหย่วหรงเปลี่ยน