เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 873

สีหน้าของหยางติ่งเทียนนั้น ทันใดนั้นก็กลับมาเศร้าหมองอีกครั้ง

เขานั้นเอ่ยยิ้มออกมา“เจ้าเด็กนั่น ……ตอนนี้ฉันนั้นก็ยอมที่จะให้เขาเข้าพบบรรพบุรุษแล้วล่ะ แต่เกรงว่าเขานั้นจะไม่ยอมมอง

พวกเราตระกูลหยางเล็กๆนี่นะสิ！”

“ห้ะ！จะเป็นไปได้อย่างไรกัน？”

หลงโยวหลิงนั้นแอบตกใจออกมา

เพราะตระกูลหยางนั้นในเมืองจงโจวก็นับว่าเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลมหาเศรษฐี

หยางเฟิงหรอที่จะไม่ชอบตระกูลหยางกัน？

นี่มันจะเหลือเชื่ออะไรเช่นนี้！

หยางติ่งเทียนนั้นไม่เข้าใจจริงๆ

เกี่ยวกับตัวตนของหยางเฟิง เขานั้นมองไม่ออกจริงๆ

แต่ว่าหยางติ่งเทียนรู้ว่า อยากที่จะให้หยางเฟิงเข้าพบบรรพบุรุษ นี่มันจะยากกว่าที่จะไปนอกโลกสะอีก

“งั้นคุณเตรียมตัวที่จะทำอะไรล่ะ？”

“คงจะไม่ยอมให้เจ้าเด็กคนนี้นั้นต้องระหองระแหงลอยคออยู่นอกบ้านคนเดียวหรอกใช่ไหม？”

เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ หลงโยวหลิงอดจนเอ่ยไม่ได้ “ในปีนั้นคุณนั้นไล่แม่ของพวกเขาออกจากบ้านตระกูลหยาง ก็เกินที่จะให้อภัยสำหรับ

เด็กคนนั้นแล้ว หลายปีมานี้ อยู่ด้านนอกไม่มีใครให้พึ่งพา เขานั้นจะต้องได้รับความขมขื่นมามากมายแน่ๆ”

“ตอนนี้กลับมาแล้ว พวกเรานั้นไม่สามารถที่จะอยู่เฉยๆได้แน่นอน！”

หยางติ่งเทียนสะบัดมือ “สำหรับเรื่องนี้ คุณไม่ต้องสนใจหรอก ตอนนี้ผมให้ฟู๋โป๋นั้นได้เชิญภรรยาของเจ้านั่นมาแล้ว ให้เขานั้นมาเข้า

ร่วมเป็นแขกในบ้านตระกูลหยางของพวกเรา！”

“จริงหรอ？”

หลงโยวหลิงมีสีหน้าที่ตกตะลึง“ติ่งเทียน นี่มันดีมากจริงๆ！ เมื่อถึงเวลานั้นฉันจะทำอาหารที่หลากหลายรอไว้เลย หวังว่าเจ้าเด็กคน

นั้นจะมาด้วยกันนะ！”

หยางติ่งเทียนไม่ได้เอ่ยอะไร

หยางเฟิงจะมาด้วยหรอ？

เขานั้นไม่แน่ใจ！

เขานั้นรู้ดี

หยางเฟิงนั้นเกลียดตระกูลหยางมาก ！

และเกลียดที่มีพ่อเช่นเขา！

คิดอยากที่จะให้เขามานั้น เกรงว่าจะยากสะกว่าที่จะไปนอกโลกกันสะอีก！

เมื่อเอ่ยถึงหยางเฟิง……

หลงโยวหลิงนั้นได้เอ่ยด้วยสีหน้าที่มืดมน “จริงๆแล้วในปีนั้น ฉันนั้นสัญญากับหรูเยียนว่จะดูแลคุณให้ดี ดูแลลุกให้ดี แต่ว่าฉันนั้นทำ

ไม่ได้ ……”