เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 899

หยางติ่งเทียนมองไปที่หยางเฟิง หายใจเร็วขึ้นมา สีหน้าแดงก่ำ ทำอะไรไม่ถูกไปเลยทีเดียว

เขาอยากจะพูด แต่ไม่รู้ควรจะพูดอะไรบ้าง?

หลงโยวหลิงมองไปที่หยางเฟิง เปิดปากลังเลว่าควรจะพูดหรือไม่พูด?

หยางติ่งเทียนและหลงโยวหลิง รู้สึกประหม่าขึ้นมาทั้งสอง

ราวกับว่าที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่หยางเฟิง แต่กลับเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่มีอำนาจมากที่สุดในโลก ถึงแม้ว่าพวกเขาจะได้เจอและผ่านอะไรมามาก แต่วินาทีนี้ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกระวนกระวาย

ชั่วขณะ บรรยากาศก็มีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป

หยางเฟิงไม่ได้มองพวกเขา

เดินตรงไปที่โต๊ะอาหาร ดึงเก้าอี้ออกมา นั่งลงไป จากนั้นหยิบถ้วยตะเกียบของเย่เมิ่งเหยียนขึ้นมา กินเหมือนไม่มีใครอยู่

พูดตามตรง หยางเฟิงหิวมากจริงๆ

เดิมทีที่โรงแรม เขาอยากกินข้าวแต่กลับเจอกลุ่มนักฆ่ากลุ่มหนึ่ง

จากนั้นก็ออกจากโรงแรมรีบมาถึงตระกูลหยางในที่สุด

หิวจนท้องร้องนานแล้ว

หยางติ่งเทียนมองไปที่หยางเฟิง มีหลายสิ่งที่จะพูดแท้ๆ แต่กลับพูดไม่ออกสักคำ

หลงโยวหลิงยิ่งรู้สึกว่า ตัวเองเป็นแม่เลี้ยงของหยางเฟิง บางอย่างไม่ค่อยสะดวกที่จะพูดออกมา

แต่ว่าเห็นหยางเฟิงกินอาหารของตัวเองคำใหญ่คำโต

ความตื่นเต้นในใจหลงโยวหลิงก็ซ่อนไม่ได้เลย

ขณะนี้

ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงกะทันหัน

หยาดน้ำตาร่วงลงมา ทีละหยดอย่างควบคุมไม่ได้

หยางเฟิงกินเยอะขนาดนี้ อดีตต้องเคยทนทุกข์ทรมานมามากแน่เลย

เด็กน่าสงสารคนนี้!

หลงโยวหลิงส่งสายตาให้หยางติ่งเทียน

หยางติ่งเทียนหน้าแดง

พูดตามตรง วันนี้หยางเฟิงทำให้เขาประหลาดใจหลายอย่างเกินไปจริงๆ

แม้หยางติ่งเทียนรู้ว่าหยางเฟิงจะมา แต่ในใจก็ไม่ค่อยมั่นใจ

เพราะว่าหยางเฟิงเกลียดตระกูลหยางเข้ากระดูก

แต่คิดไม่ถึงว่า หยางเฟิงจะมาจริงๆ