เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 977

ผู้คุมกฎเก้าพูดร้องตะโกนเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง“อยากจะให้ฉันปล่อยลูกสาวของนาย？หยุดคิดไปเถอะ！เอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมอบให้ฉันจากนั้นเตรียมเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งให้ฉัน ฉันก็จะปล่อยลูกสาวของนาย！”

ถึงตอนนี้

ผู้คุมกฎเก้ายังคงไม่ได้ทิ้งชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร

ถ้าหากเขาไม่ได้เอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาได้

ถึงแม้กลับไปที่กุ่ยเหมินก็คือตายสถานเดียว！

ยังไม่สู้ลองสู้ตายสักครั้ง！

“หาที่ตาย！”

นาทีนี้

หยางเฟิงถูกกระตุ้นให้โกรธอย่างสิ้นเชิงแล้ว

ฟิ้ว！

เพียงเห็นแค่หยางเฟิงทั้งคนเปลี่ยนเป็นเงาจางหนึ่ง

ระดับความเร็วของเขายังเร็วกว่าสายฟ้าแลบ

“นี่เป็นไปได้ยังไง？”

ผู้คุมกฎเก้าทั้งคนต่างก็ตกตะลึงแล้ว

ยังไม่ได้รอให้เขามีปฏิกิริยามา

หยางเฟิงได้มาถึงด้านหน้าแล้ว

ในขณะที่ผู้คุมกฎเก้าเตรียมหยุดกึก

หมัดหนึ่งของหยางเฟิงได้ต่อยไปอย่างแรงแล้ว

ปัง！

สักพัก

ผู้คุมกฎเก้าทั้งคนก็ถูกโจมตีบินออกไปแล้ว

“พ่อ！พ่อ！”

หลังผู้คุมกฎเก้าถูกโจมตีบินออกไป

หยางพั่นพั่นก็หลุดพ้นจากการควบคุมของผู้คุมกฎเก้าแล้ว

“ฮือ！”

เพียงได้ยินหยางพั่นพั่นร้องไห้หนักเสียงหนึ่ง จากนั้นทั้งคนก็กระโจนเข้าในอ้อมกอดของหยางเฟิง

“พ่อ！พ่อ！”

“พั่นพั่นอีกนิดเดียวก็จะไม่ได้เจอพ่อแล้ว……”

“พั่นพั่น เป็นเพราะพ่อไม่ดี！”

“เป็นเพราะพ่อไม่ได้ปกป้องหนูให้ดี ๆ ขอโทษ！”

“ขอโทษ ลูกสาวของฉัน！”

สองมือของหยางเฟิงกอดหยางพั่นพั่นไว้แน่น พูดด้วยใบหน้าที่ตำหนิตัวเอง

เดิมทีเขาคิดว่าตงไห่ได้ป้องกันอย่างแข็งแกร่งมากแล้ว

หยางพั่นพั่นอยู่ที่ตงไห่ มีการคุ้มครองของหม่าตงและคนอื่น ๆ น่าจะไม่มีปัญหาใด ๆ

แต่เขาประเมินความสามารถในการป้องกันของตงไห่สูงไปแล้ว