เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 978

ตามเย่เมิ่งเหยียนกับหยางพั่นพั่นออกไปยังมีคนนับพันติดตามคุ้มครอง！

รับรองความปลอดภัยของเย่เมิ่งเหยียนแม่ลูก！

หลังมองเห็นเย่เมิ่งเหยียนออกไปแล้ว

หยางเฟิงหันหน้า สายตาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมาแล้วในพริบตาเดียว

สองดวงตาของเขาจ้องมองผู้คุมกฎเก้าอยู่นิ่ง ๆ

จากนั้นเดินแต่ละก้าวหันไปทางเขา

ในเวลาเดียวกัน

ผู้คุมกฎเก้าก็เงยหน้าขึ้นมาด้วยใบหน้าที่หวาดกลัว

สีหน้าของเขาขาวซีดมากไม่มีสีเลือดแม้แต่นิด

น้ำเหงื่อที่ใหญ่เท่าเมล็ดถั่วได้ลื่นตกลงมาจากหน้าผากของเขาอย่างต่อเนื่อง

ผู้คุมกฎเก้ามองหยางเฟิงอยู่ พูดด้วยใบหน้าที่เหลือเชื่อ“นายทำลายวิชาการต่อสู้ของฉันแล้ว？”

ที่แท้

เมื่อกี้

หมัดหนึ่งของหยางเฟิงต่อยไปบนท้องน้อยของผู้คุมกฎเก้า ทำให้จุดหัวเน่าของเขาแตกละเอียดเลยทันทีแล้ว

นักบู๊สูญเสียจุดหัวเน่าไป วิชาการต่อสู้ในร่างกายทั้งหมดก็สูญหายตามไปด้วย

สำหรับนักบู๊คนหนึ่งแล้ว

ไม่มีเรื่องอะไรที่ยิ่งเจ็บปวดทรมานมากกว่าทำลายวิชาการต่อสู้แล้ว

เพราะทำลายวิชาการต่อสู้ก็เท่ากับไม่มีการฝึกฝนอย่างหนักนับสิบปี

อีกทั้งนักบู๊คนหนึ่งก็มีศัตรูบ้างไม่มากก็น้อย

ถ้าสูญเสียวิชาการต่อสู้ไปแล้ว

ก็หมายถึงกลายเป็นแกะที่รอการเชือดตัวหนึ่ง ให้คนฆ่าเชือดได้ตามสบาย！

หยางเฟิงมาถึงด้านหน้าของผู้คุมกฎเก้าแล้ว มองเขาอยู่จากที่สูงลงที่ต่ำ

กลิ่นไอการฆ่าที่น่ากลัวหนึ่งได้ปกคลุมผู้คุมกฎเก้าในพริบตา

รับรู้ถึงกลิ่นไอการฆ่าที่น่ากลัวบนตัวของหยางเฟิงที่กระจายออกมา

ทั้งตัวของผู้คุมกฎเก้าก็สั่นเทาขึ้นมาอย่างรุนแรง

เขามองหยางเฟิงอยู่ พูดกัดฟัน“นายต้องการฆ่าฉันเหรอ？ต้องการฆ่าก็ฆ่าเถอะ ถึงยังไงฉันก็รู้นานแล้วว่าตัวเองจะมีวันนี้！”

ไม่ว่าใครคนที่เข้าร่วมกุ่ยเหมินต่างก็รู้ การตายถึงเป็นตอนจบสุดท้ายของพวกเขา

อยากที่จะจบดี ๆ ？

นี่โดยพื้นฐานแล้วคือไม่มีทาง！

เพราะการต่อสู้ของกุ่ยเหมินโหดร้าย

คนส่วนมากต่างก็จะตายอย่างน่าสังเวช！

หยางเฟิงมองผู้คุมกฎเก้าลึก ๆ แวบหนึ่งแล้ว จากนั้นส่ายหน้าพูดแล้ว“วางใจ ฉันจะไม่ฆ่านาย！เพราะฆ่านายแล้วจะทำให้มือของฉันสกปรก！”