หลังจากทิชาลงไปซื้อยากับน้ำเปล่าให้ ฉันก็เอี้ยวไปเบาะหลังหาโทรศัพท์ตัวเอง แล้วเปิดไลน์ที่ค้างไว้อ่าน
LINE-KAI-
KAI : อย่ากินยาคุมนะ
ฉันมองกล่องยาคุมบนตักแวบนึง เอ่อ..กินไปแล้ว
ฉัน : กินแล้ว-_-
KAI : ป้า! ป้าไม่เสียดายน้ำผมเหรอ? อุส่าห์ใส่จัดเต็ม
บ้าเอ้ย... หน้าฉันร้อนไปถึงหู ยังไม่แต่งงาน..ไคล์เขาจริงจังแค่ไหนที่จะให้ฉันท้องเนี่ย?! แถมฉันยังไม่เต็มร้อยกับเขาด้วยซ้ำ ถึงจะเสียตัวไปแล้วก็เถอะ แต่เรื่องแบบนี้ฉันต้องเซฟตัวเองด้วย! เสียตัวได้..แต่ฉันจะไม่ยอมเสียใจเด็ดขาด
ฉัน : ไว้จะพิจารณาอีกที-_-
KAI : ครับ ฝากพิจารณาไคล์น้อยด้วยครับ ^^
ฉันหัวเราะหึหึแล้วเก็บโทรศัพท์ เมื่อทิชาถอยรถจอดที่โรงพยาบาล ก่อนลง..ฉันจึงหยิบเครื่องสำอางแต่งหน้านิดหน่อย ส่วนทิชามันร้อนใจมาก!..มันนั่งมองฉันพลางเคาะพวงมาลัยรถ ตาโตๆก็เหลือบมองตัวอาคารไม่หยุด
จนฉันที่ตบแป้งพับอยู่หงุดหงิด..ถามมันไปตรงๆ
"ทำไมต้องรนขนาดนั้น ตื่นเต้นเหรอ?-_-"
"ก็หมอหล่อ ไม่ให้รนได้ไง..เขินอ่ะ\\
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน