ตอนที่ 1001 หัวหน้าโค้ชอวี๋ (1)
นักร้องแถวหน้าคนหนึ่งกำลังพูดคุยกับเพื่อนร่วมวงการ “ไม่รู้ว่าคุณเคยรู้สึกแบบนี้ไหม แต่คลาสของอาจารย์เซี่ยนอวี๋นี่พิเศษจริงๆ ”
“ซี้ด”
เพื่อนคนนั้นตอบสนองทันที ราวกับอีกฝ่ายพูดแทงใจดำ
“ฉันก็นึกว่ามีแค่ฉันที่รู้สึกแบบนี้ คุณก็คิดเหมือนกันเหรอ?”
บางทีเสียงอาจจะดังไปหน่อย
นักร้องระดับแนวหน้าคนอื่นๆ ที่อยู่ใกล้ๆ ก็เข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย แววตาของทุกคนเต็มไปด้วยความสนใจ
“คุยเรื่องอะไรอยู่”
“คลาสของอาจารย์เซี่ยนอวี๋หรือ?”
“ฉันชอบเรียนคลาสของอาจารย์เซี่ยนอวี๋ที่สุด ถึงขาจะสอนแค่วันละหนึ่งคลาส แต่ทุกครั้งก็ทำให้ฉันได้รับความรู้ตั้งเยอะ!”
“ใช่เลยๆ คลาสเมื่อวานของเขา ทำให้ผมตาสว่างเลยละ!”
“ทุกคนรู้สึกเหมือนกันหมดเลยเหรอ!?”
“อาจารย์เซี่ยนอวี๋น่ะ นอกจากปากจะคมไปหน่อยแล้ว คลาสของเขานี่สุดยอดจริงๆ ! ตอนนี้สิ่งที่ฉันตั้งตารอที่สุดในแต่ละวันก็คือการเข้าเรียนกับเขา! แค่ได้มาอยู่ในทีมฉินโจว ต่อให้สุดท้ายจะไม่ได้ลงแข่งจริง แต่แค่ได้เรียนกับอาจารย์เซี่ยนอวี๋ก็คุ้มแล้ว!”
ด้านข้าง
เฟ่ยหยางเดินผ่านมา และได้ยินบทสนทนานี้ หัวใจของเขาสั่นสะท้านราวกับคลื่นกำลังถั่งโถม!
เป็นไปตามที่คิดไว้
ความรู้สึกของเขาไม่ได้เป็นเรื่องที่เขาคิดไปเองเพียงคนเดียว!
คลาสเรียนของเซี่ยนอวี๋สามารถทำให้แม้แต่นักร้องระดับราชาเพลงอย่างเขาได้รับประโยชน์มหาศาล!
เฟ่ยหยางแทบลืมไปแล้วว่าครั้งสุดท้ายที่เขารู้สึกว่าตนเองพัฒนาขึ้นคือเมื่อไหร่ เพราะสำหรับนักร้องระดับราชาราชินีเพลง เมื่อถึงจุดหนึ่งพวกเขาก็มักจะไม่พบหนทางในการพัฒนาตนเองต่อไป
เฟ่ยหยางเคยคิดด้วยซ้ำว่าชั่วชีวิตนี้ระดับของเขาคงไปไกลกว่านี้ไม่ได้แล้ว
แต่คลาสของเซี่ยนอวี๋ กลับทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความก้าวหน้าอีกครั้ง และนั่นเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ!
ขณะนั้นเอง
เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลังเขา “เหมือนมีเวทมนต์เลยใช่ไหมล่ะ?”
เฟ่ยหยางหันกลับไปมอง ที่แท้คือซูอวี๋
แววตาของซูอวี๋เป็นประกาย “ถ้าฉันไม่ได้เข้าเรียนคลาสของอาจารย์เซี่ยนอวี๋ ฉันคงไม่กล้าเชื่อเลยว่ายังมีคนที่สามารถทำให้พวกเราพัฒนาไปได้อีกขั้น”
และนั่นหมายความว่าอะไร
เฟ่ยหยางและซูอวี๋ต่างอยู่แก่ใจ
ไม่ใช่แค่พวกเขา นักร้องแถวหน้าทั่วทั้งวงการ ต่างก็พูดถึงผลลัพธ์ของคลาสเรียนของเซี่ยนอวี๋กันถ้วนหน้า!
นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้คลาสของเซี่ยนอวี๋ กลายเป็นสิ่งที่ทุกคนอยากเข้าร่วมที่สุดในเวลานี้!
…
ทีมของหัวหน้าโค้ชมีงานยุ่งมาก
ไม่ใช่เพียงการสอนเท่านั้น ทว่าพวกเขายังต้องเขียนเพลง
จากนั้นจึงนำเพลงที่เหล่าพ่อเพลงประพันธ์มารวมกัน แล้วคัดเลือกอีกที
เพลงที่ดีที่สุดจะถูกส่งให้ศิลปินนำไปใช้แข่งขัน
นอกจากนี้
ทีมหัวหน้าโค้ชยังต้องประชุมกันทุกวัน
ขณะนี้หยางจงหมิงกำลังเป็นผู้นำการประชุมร่วมกับหัวหน้าโค้ชทั้งเก้าคน
ระหว่างการประชุม
เมื่อพูดถึงผลลัพธ์ของการสอน
เจิ้งจิงกล่าวกลั้วหัวเราะ “พวกเราทั้งทีมรวมกัน ยังไม่เป็นที่นิยมในหมู่นักร้องเท่ากับเสี่ยวอวี๋เลย”
“ใช่”
ลู่เซิ่งมองไปทางหลินเยวียน “ผมสงสัยว่าคุณสอนเก่งขนาดนี้ได้ยังไง”
อิ่นตงพยักหน้าเห็นด้วย “ที่สำคัญคือ สอนแล้วผลลัพธ์มันออกมาดีจริงๆ ”
“ฉันยอมแล้ว”
หนึ่งในพ่อเพลงของฉินโจวซึ่งหลินเยวียนเคยเอาชนะมาแล้วหลายครั้ง บ่นติดตลก
“ทุกคนต่างก็เป็นหัวหน้าโค้ชกันหมด ทำไมทักษะการสอนถึงแตกต่างกันขนาดนี้?”
ทุกคนหัวเราะ เพราะนี่มันประโยคเด็ดจากขายไม้เท้าชัดๆ
หลินเยวียนเผยรอยยิ้มที่เห็นฟันแปดซี่
เขารู้ดีว่าทำไมคลาสของเขาถึงได้ผลลัพธ์ดีขนาดนี้
ระบบได้อัปเกรดเอฟเฟ็กต์อาจารย์ให้เขาชั่วคราว เมื่อบัฟที่แข็งแกร่งอยู่แล้วก็ถูกเพิ่มพลังขึ้นไปอีก แน่นอนว่าผลลัพธ์จึงออกมาดีเยี่ยม
ส่วนเรื่องที่เขาเข้มงวดกับนักร้องมากเกินไป หลินเยวียนไม่ได้สนใจเลย
หน้าที่ของครูคือถ่ายทอดความรู้และคลายข้อสงสัย จะเข้มงวดหรือไม่ ไม่ใช่ประเด็น สิ่งสำคัญคือเนื้อหาที่สอนมีคุณค่าหรือไม่
“เอาละ พอแค่นี้ก่อน”
ทุกคนพูดคุยกันอย่างขำขันอยู่สักพัก หยางจงหมิงซึ่งเป็นผู้ดำเนินการประชุมก็เตือนขึ้น “วันนี้จะมีนักข่าวมาสัมภาษณ์ พวกคุณเตรียมตัวให้ดีละ”
ทุกคนพยักหน้า
…
ข่าวเกี่ยวกับนักข่าวที่จะเข้าไปสัมภาษณ์ทีมของฉินโจวแพร่สะพัดไปทั่วล่วงหน้าแล้ว
อันที่จริง ขณะนี้ทุกทวีปดำเนินไปในทิศทางเดียวกันอย่างใกล้ชิด
ช่วงเวลานี้เปรียบเสมือนช่วงเวลาในการโปรโมต
ขณะนี้
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...