เข้าสู่ระบบผ่าน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1001

ตอนที่ 1001 หัวหน้าโค้ชอวี๋ (1)

นักร้องแถวหน้าคนหนึ่งกำลังพูดคุยกับเพื่อนร่วมวงการ “ไม่รู้ว่าคุณเคยรู้สึกแบบนี้ไหม แต่คลาสของอาจารย์เซี่ยนอวี๋นี่พิเศษจริงๆ ”

“ซี้ด”

เพื่อนคนนั้นตอบสนองทันที ราวกับอีกฝ่ายพูดแทงใจดำ

“ฉันก็นึกว่ามีแค่ฉันที่รู้สึกแบบนี้ คุณก็คิดเหมือนกันเหรอ?”

บางทีเสียงอาจจะดังไปหน่อย

นักร้องระดับแนวหน้าคนอื่นๆ ที่อยู่ใกล้ๆ ก็เข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย แววตาของทุกคนเต็มไปด้วยความสนใจ

“คุยเรื่องอะไรอยู่”

“คลาสของอาจารย์เซี่ยนอวี๋หรือ?”

“ฉันชอบเรียนคลาสของอาจารย์เซี่ยนอวี๋ที่สุด ถึงขาจะสอนแค่วันละหนึ่งคลาส แต่ทุกครั้งก็ทำให้ฉันได้รับความรู้ตั้งเยอะ!”

“ใช่เลยๆ คลาสเมื่อวานของเขา ทำให้ผมตาสว่างเลยละ!”

“ทุกคนรู้สึกเหมือนกันหมดเลยเหรอ!?”

“อาจารย์เซี่ยนอวี๋น่ะ นอกจากปากจะคมไปหน่อยแล้ว คลาสของเขานี่สุดยอดจริงๆ ! ตอนนี้สิ่งที่ฉันตั้งตารอที่สุดในแต่ละวันก็คือการเข้าเรียนกับเขา! แค่ได้มาอยู่ในทีมฉินโจว ต่อให้สุดท้ายจะไม่ได้ลงแข่งจริง แต่แค่ได้เรียนกับอาจารย์เซี่ยนอวี๋ก็คุ้มแล้ว!”

ด้านข้าง

เฟ่ยหยางเดินผ่านมา และได้ยินบทสนทนานี้ หัวใจของเขาสั่นสะท้านราวกับคลื่นกำลังถั่งโถม!

เป็นไปตามที่คิดไว้

ความรู้สึกของเขาไม่ได้เป็นเรื่องที่เขาคิดไปเองเพียงคนเดียว!

คลาสเรียนของเซี่ยนอวี๋สามารถทำให้แม้แต่นักร้องระดับราชาเพลงอย่างเขาได้รับประโยชน์มหาศาล!

เฟ่ยหยางแทบลืมไปแล้วว่าครั้งสุดท้ายที่เขารู้สึกว่าตนเองพัฒนาขึ้นคือเมื่อไหร่ เพราะสำหรับนักร้องระดับราชาราชินีเพลง เมื่อถึงจุดหนึ่งพวกเขาก็มักจะไม่พบหนทางในการพัฒนาตนเองต่อไป

เฟ่ยหยางเคยคิดด้วยซ้ำว่าชั่วชีวิตนี้ระดับของเขาคงไปไกลกว่านี้ไม่ได้แล้ว

แต่คลาสของเซี่ยนอวี๋ กลับทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความก้าวหน้าอีกครั้ง และนั่นเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ!

ขณะนั้นเอง

เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลังเขา “เหมือนมีเวทมนต์เลยใช่ไหมล่ะ?”

เฟ่ยหยางหันกลับไปมอง ที่แท้คือซูอวี๋

แววตาของซูอวี๋เป็นประกาย “ถ้าฉันไม่ได้เข้าเรียนคลาสของอาจารย์เซี่ยนอวี๋ ฉันคงไม่กล้าเชื่อเลยว่ายังมีคนที่สามารถทำให้พวกเราพัฒนาไปได้อีกขั้น”

และนั่นหมายความว่าอะไร

เฟ่ยหยางและซูอวี๋ต่างอยู่แก่ใจ

ไม่ใช่แค่พวกเขา นักร้องแถวหน้าทั่วทั้งวงการ ต่างก็พูดถึงผลลัพธ์ของคลาสเรียนของเซี่ยนอวี๋กันถ้วนหน้า!

นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้คลาสของเซี่ยนอวี๋ กลายเป็นสิ่งที่ทุกคนอยากเข้าร่วมที่สุดในเวลานี้!

ทีมของหัวหน้าโค้ชมีงานยุ่งมาก

ไม่ใช่เพียงการสอนเท่านั้น ทว่าพวกเขายังต้องเขียนเพลง

จากนั้นจึงนำเพลงที่เหล่าพ่อเพลงประพันธ์มารวมกัน แล้วคัดเลือกอีกที

เพลงที่ดีที่สุดจะถูกส่งให้ศิลปินนำไปใช้แข่งขัน

นอกจากนี้

ทีมหัวหน้าโค้ชยังต้องประชุมกันทุกวัน

ขณะนี้หยางจงหมิงกำลังเป็นผู้นำการประชุมร่วมกับหัวหน้าโค้ชทั้งเก้าคน

ระหว่างการประชุม

เมื่อพูดถึงผลลัพธ์ของการสอน

เจิ้งจิงกล่าวกลั้วหัวเราะ “พวกเราทั้งทีมรวมกัน ยังไม่เป็นที่นิยมในหมู่นักร้องเท่ากับเสี่ยวอวี๋เลย”

“ใช่”

ลู่เซิ่งมองไปทางหลินเยวียน “ผมสงสัยว่าคุณสอนเก่งขนาดนี้ได้ยังไง”

อิ่นตงพยักหน้าเห็นด้วย “ที่สำคัญคือ สอนแล้วผลลัพธ์มันออกมาดีจริงๆ ”

“ฉันยอมแล้ว”

หนึ่งในพ่อเพลงของฉินโจวซึ่งหลินเยวียนเคยเอาชนะมาแล้วหลายครั้ง บ่นติดตลก

“ทุกคนต่างก็เป็นหัวหน้าโค้ชกันหมด ทำไมทักษะการสอนถึงแตกต่างกันขนาดนี้?”

ทุกคนหัวเราะ เพราะนี่มันประโยคเด็ดจากขายไม้เท้าชัดๆ

หลินเยวียนเผยรอยยิ้มที่เห็นฟันแปดซี่

เขารู้ดีว่าทำไมคลาสของเขาถึงได้ผลลัพธ์ดีขนาดนี้

ระบบได้อัปเกรดเอฟเฟ็กต์อาจารย์ให้เขาชั่วคราว เมื่อบัฟที่แข็งแกร่งอยู่แล้วก็ถูกเพิ่มพลังขึ้นไปอีก แน่นอนว่าผลลัพธ์จึงออกมาดีเยี่ยม

ส่วนเรื่องที่เขาเข้มงวดกับนักร้องมากเกินไป หลินเยวียนไม่ได้สนใจเลย

หน้าที่ของครูคือถ่ายทอดความรู้และคลายข้อสงสัย จะเข้มงวดหรือไม่ ไม่ใช่ประเด็น สิ่งสำคัญคือเนื้อหาที่สอนมีคุณค่าหรือไม่

“เอาละ พอแค่นี้ก่อน”

ทุกคนพูดคุยกันอย่างขำขันอยู่สักพัก หยางจงหมิงซึ่งเป็นผู้ดำเนินการประชุมก็เตือนขึ้น “วันนี้จะมีนักข่าวมาสัมภาษณ์ พวกคุณเตรียมตัวให้ดีละ”

ทุกคนพยักหน้า

ข่าวเกี่ยวกับนักข่าวที่จะเข้าไปสัมภาษณ์ทีมของฉินโจวแพร่สะพัดไปทั่วล่วงหน้าแล้ว

อันที่จริง ขณะนี้ทุกทวีปดำเนินไปในทิศทางเดียวกันอย่างใกล้ชิด

ช่วงเวลานี้เปรียบเสมือนช่วงเวลาในการโปรโมต

ขณะนี้

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน