เข้าสู่ระบบผ่าน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1001

ตอนที่ 1001 หัวหน้าโค้ชอวี๋ (2)

นักร้องแถวหน้าทุกคนที่อยู่ตรงนั้น “…”

เสียหายไม่มาก แต่เสียหน้าเต็มร้อย!

ผู้ชมที่ดูไลฟ์สด

‘ฉึก!’

‘อ่อนเหมือนนักร้องระดับแถวหน้า!?’

‘นี่ไม่ใช่แค่การตำหนิเจียงขุยแล้ว นี่คือการใช้เจียงขุยเป็นตัวอย่าง แล้วลากนักร้องระดับแถวหน้าทั้งวงการลงมาด้วย!’

‘ปากคมมาก!’

‘ทำไมฉันดูแล้วกลับอยากหัวเราะ?’

‘นี่ยังเป็นพ่อเพลงอวี๋คนที่ฉันรู้จักอยู่จริงๆ ใช่ไหม?’

เจียงขุยก้มหน้า สีหน้าน่าสงสาร จนนักข่าวที่เห็นรีบซูมกล้องจับภาพเธอทันที

ภาพของ ‘หน้าเศร้า.jpg’ เจียงขุยกลายเป็นไวรัลทันที!

หลังจากดุเจียงขุยเสร็จ

หลินเยวียนพูดต่อทันที “ผมเชื่อว่าทุกคนคงเข้าใจแล้ว ผมไม่พอใจพวกคุณมากเลยละครับ ทำไมต้องมองเจียงขุยกันด้วย ผมหมายถึงคุณนั่นแหละซูอวี๋!”

โอ้โฮ!

ดุเจียงขุยยังไม่พอ

ถึงกับดุซูอวี๋ต่อเลย!?

นี่ไม่ใช่คนจากราชวงศ์แห่งปลาของเขานะ!

นักข่าวรีบจับภาพไปยังสีหน้าของซูอวี๋ทันที

ทว่าสิ่งที่ทำให้ทั้งนักข่าวและผู้ชมตกใจคือ ซูอวี๋ผู้ซึ่งขึ้นชื่อว่าอารมณ์ร้อน แม้จะถูกหลินเยวียนเรียกชื่อออกมาต่อหน้าเช่นนี้ กลับไม่มีท่าทีไม่พอใจ หรือขัดขืนใดๆ เลย มิหนำซ้ำเมื่อสบตากับสายตาคมกริบของหลินเยวียน เธอกลับเบือนสายตาหลบไปเงียบๆ

หลินเยวียนไม่ได้สนใจเลยว่า จะมีนักข่าวถ่ายทอดสดอยู่หรือไม่

เมื่อเปิดใช้เอฟเฟ็กต์อาจารย์ หลินเยวียนก็เข้าสู่โหมดครูโดยสมบูรณ์

ในสายตาของครูที่จริงจังและมีความรับผิดชอบ ไม่มีนักเรียนคนไหนที่วิจารณ์ไม่ได้

เหตุผลที่เขาไม่พอใจซูอวี๋นั้นเรียบง่ายมาก

เพราะเธอไม่มีความตั้งใจจริง!

เธอคิดว่าตัวเองเหนือกว่านักร้องระดับแถวหน้า เมื่อถึงรอบทดสอบร้องเพลง เธอจึงร้องแบบขอไปที

แต่ด้วยสายตาอันเฉียบแหลมของหลินเยวียน เขามองออกทันทีว่าใครซ้อมแบบไม่จริงจัง

ดังนั้นคำพูดของเขาจึงตรงไปตรงมา

“ถ้าทำไม่ได้ก็กลับบ้านไปครับ หาคนใหม่มาแทน”

“ราชินีเพลง?”

“สิ่งที่มีเยอะที่สุดที่นี่ก็คือราชาเพลงกับราชินีเพลง”

หลังจากโดนตำหนิแบบจัดเต็มซูอวี๋กัดริมฝีปากแน่น ไม่กล้าพูดอะไรเลย

ผู้ชมถึงกับทึ่ง!

‘นี่คือหงส์ขาวผู้หยิ่งทะนงคนนั้นเหรอ!’

‘ให้ตายเถอะ!’

‘ขนาดเวลาคุยกับพ่อเพลง ซูอวี๋ยังไม่เคยยอมขนาดนี้เลยนะ?’

‘ก่อนหน้านี้ตอนโค้ชคนอื่นสอน นักร้องด้านล่างเวทียังดูผ่อนคลายกันอยู่เลย ทำไมที่นี่ถึงได้บรรยากาศตึงเครียดขนาดนี้’

‘ศิลปินตัวท็อปมารวมกันเยอะขนาดนี้ แต่ไม่มีใครกล้าแข็งข้อเลยเหรอ!?’

‘ฮ่าๆๆๆ ! ประโยคนีสุดยอดจริงๆ สิ่งที่มีเยอะที่สุดที่นี่ก็คือราชาเพลงกับราชินีเพลง’

แต่การอบรมวินัยยังไม่จบแค่นี้

หลังจากจัดการหงส์ขาวซูอวี๋เสร็จแล้ว หลินเยวียนก็หันไปหาเฟ่ยหยาง

เฟ่ยหยางกับซูอวี๋มีปัญหาเดียวกัน “คุณกับซูอวี๋นัดกันมาอู้ใช่ไหม?”

เฟ่ยหยางก้มหน้า ไม่กล้าตอบโต้แม้แต่นิดเดียว

แต่หลินเยวียนยังจ้องอีกฝ่ายเขม็ง “ตอนนี้นอกจากเป็นพ่อเพลงอันดับหนึ่งของฉินโจวแล้ว คุณก็ไม่มีอะไรเลย”

เฟ่ยหยางก้มหน้าต่ำลงไปอีก!

หลินเยวียนกวาดสายตามองไปทั่ว “พวกคุณแต่ละคน ไม่มีใครเป็นอะไรเลยสักอย่าง”

ผู้ชมทางบ้านถึงกับหัวเราะจนท้องแข็ง!

‘ฮ่าๆๆๆๆๆ !’

‘ตอนนี้นอกจากเป็นพ่อเพลงอันดับหนึ่งของฉินโจวแล้ว คุณก็ไม่มีอะไรเลย?’

‘ราชาเพลงเฟ่ยโดนด่าแบบไม่มีชิ้นดีเลย!’

‘ราชาเพลงผู้ยิ่งใหญ่ถึงกับตกต่ำขนาดนี้!’

‘เซี่ยนอวี๋: นี่มันไม่แปลกใจเลยที่คุณจะเป็นแค่ลูกคนรองตลอดกาล’

‘ฮ่าๆๆๆ โค้ชอวี๋โหดมาก! นี่มันการกลับมาของหลานหลิงอ๋องในตำนานเลยนะ แล้วครั้งนี้โหดกว่าเดิมอีก!’

‘ไม่ไว้หน้าใครเลยจริงๆ !’

‘หลานหลิงอ๋องเซี่ยนอวี๋ออนไลน์แล้ว! ทั้งราชาเพลงและราชินีเพลงยืนเรียงกันฟังคำดุ!’

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน