Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1049

ตอนที่ 1049-2 ปลาตัวนั้นถูกเค้นผลงานจนเกลี้ยง (2)

………………..

สำหรับผลงานบางชิ้นของตนเองที่ไม่ได้ถูกเลือก หลินเยวียนก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวังแต่อย่างใด เพราะอย่างไรเสีย ผลงานที่ผ่านเข้ารอบของเขาก็มีเยอะมากอยู่แล้ว

ลองคิดดูสิ

ไม่ว่าจะเป็นการจัดอันดับฤดูกาลเพลงหรือบนเวทีมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ หลินเยวียนสามารถกดดันพ่อเพลงคนอื่นๆ จนแทบเงยหน้าไม่ขึ้น นั่นเป็นเพราะพวกพ่อเพลงเหล่านั้นอ่อนแอเกินไปหรือ?

แน่นอนว่าไม่ใช่

พ่อเพลงเหล่านั้น หากไปอยู่ในโลกเดิมที่เขาจากมา ก็คือบุคคลระดับปรมาจารย์ทางดนตรีทั้งนั้น

แล้วทำไมพวกเขาถึงแพ้หลินเยวียนอยู่เรื่อยล่ะ?

ก็เพราะหลินเยวียนคือคนใช้สูตรโกงน่ะสิ!

เขากำลังขุดทรัพยากรทั้งหมดจากโลกเดิมมาสู้กับพ่อเพลงบนบลูสตาร์!

ผลงานหลายชิ้นที่หลินเยวียนหยิบมาใช้ ล้วนเป็นเพลงซึ่งผ่านกาลเวลาและการพิสูจน์จากตลาดบนโลกเดิมมาแล้วทั้งนั้น มิหนำซ้ำยังเคยประสบความสำเร็จมหาศาลอีกด้วย!

และในสถานการณ์เช่นนี้ หลินเยวียนยังไม่อาจรักษาสถิติไร้พ่ายได้ตลอด

นั่นก็เป็นหลักฐานเชิงประจักษ์ที่จะพิสูจน์ว่าคนเหล่านี้น่ากลัวแค่ไหน

แน่นอน เรื่องนี้ก็ยังเป็นเพราะหลินเยวียนเองไม่ได้งัดผลงานระดับไม้ตายออกมาทุกครั้งด้วย

ท้ายที่สุดแล้ว ผลงานระดับไม้ตายนั้นมีจำนวนจำกัด ถ้าไม่ถึงเวลาจำเป็นจริงๆ เขาย่อมเลือกเก็บไว้ก่อน

ลองนึกถึงเพลงแนวจีนโบราณดูสิ

เพลงจีนโบราณระดับยอดพีระมิดมีอยู่แค่ไม่กี่เพลง ถ้าหากหลินเยวียนหยิบเพลงอย่างประกายพลุจางไวออกมาใช้หมดตั้งแต่ก่อนหน้านี้ เมื่อเผชิญกับสถานการณ์แบบที่จ้าวโจวระเบิดพลังในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ ก็คงทำได้แค่ยืนมองตาปริบๆ

จะว่าไปแล้ว

ที่ผ่านมาหลินเยวียนก็สร้างคุณูปการมาให้มากพอแล้ว

ตอนนี้เขาคือวีรบุรุษในใจของชาวฉินโจว!

มหกรรมดนตรีบลูสตาร์ยังไม่จบลง แต่ชื่อเสียงของเซี่ยนอวี๋ในวงการดนตรีภายในทวีปกลับเลื่องระบือจนถึงจุดสูงสุดแล้ว!

และไม่ใช่แค่ในวงการดนตรีเท่านั้น

แม้แต่ในหัวใจของชาวฉินโจวทั่วไป สถานะของเซี่ยนอวี๋ก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง!

เพราะที่ผ่านมาเขาคว้าชัยชนะในฐานะความสำเร็จส่วนตัว แต่ครั้งนี้เขากลับออกมาสู้ในฐานะเป็นตัวแทนของฉินโจว!

สิ่งที่เขาได้รับจากการแข่งขันครั้งนี้ นับว่ายิ่งใหญ่สำหรับหลินเยวียนแล้ว

…

การแข่งขันดำเนินมาถึงตอนนี้ มหกรรมดนตรีบลูสตาร์นับว่าผ่านมาแล้วครึ่งทาง ผลงานของหลินเยวียนถูกงัดออกมาใช้เกินครึ่งแล้ว

วันที่สิบ

วันที่สิบเอ็ด

วันที่สิบสอง

วันที่สิบสาม

ในสี่วันที่จะแข่งขันต่อจากนี้ ไม่มีรายการใดเกี่ยวข้องกับหลินเยวียน

ทว่าความดุเดือดของการแข่งขัน กลับไม่มีทีท่าจะลดลง มิหนำซ้ำ กลับยังยิ่งทวีความดุเดือดยิ่งกว่าเดิม

ลู่เซิ่ง…

อิ่นตง…

เจิ้งจิง…

เยี่ยจือชิว…

ทีมโค้ชหลักของฉินโจว ซึ่งเป็นพ่อเพลงมือหนึ่ง ก็ทำผลงานได้อย่างโดดเด่นไม่แพ้กัน พวกเขาใช้ฝีมือพิสูจน์ให้เห็นว่า ถึงไม่มีเซี่ยนอวี๋ มาตุภูมิแห่งดนตรีก็ยังคงน่าเกรงขามอยู่ดี

ตลอดสองสามวันที่ผ่านมา

นักร้องจากราชวงศ์ปลาเองก็มีรายการลงแข่งอยู่เรื่อยๆ ถึงอย่างไรหลายคนก็สามารถเข้าร่วมมากกว่าหนึ่งรายการ

ทว่าช่วงหลังมานี้ พวกเขากลับไม่สามารถคว้าเหรียญทองเพิ่มได้อีก

อย่างเช่น ในการแข่งขันดูเอ็ตชายหญิง จ้าวอิ๋งเก้อกับเฉินจื้ออวี่ซึ่งเคยคว้าแชมป์ในประเภทเดี่ยวกันทั้งคู่ เมื่อมาจับคู่กันกลับได้เพียงรองแชมป์ คว้าเหรียญเงินติดมือกลับไปฝากฉินโจว

เรื่องนี้นับว่าเป็นเรื่องปกติ

เพราะการแข่งขันย่อมเต็มไปด้วยความไม่แน่นอนเสมอ

ถึงแม้จ้าวอิ๋งเก้อและเฉินจื้ออวี่ รวมถึงนักร้องคนอื่นๆ จากราชวงศ์ปลา จะเก่งกาจ แต่ก็ไม่ได้แข็งแกร่งถึงขั้นเอาชนะคู่แข่งได้หมดทุกคน ไหนจะมีปัจจัยอื่นๆ อีกมากที่ส่งผลต่อการแข่งขัน

กลับกัน เฟ่ยหยางยังคงน่ากลัวเสมอมา!

หมอนี่ลงแข่งไปสี่รายการ ตอนนี้แข่งจบไปแล้วสาม และคว้าเหรียญทองทั้งสามรายการซ้อน!

แม้แต่ลู่เซิ่งยังหยอกล้อว่า

ก่อนหน้ามหกรรมดนตรีบลูสตาร์ เฟ่ยหยางโดนเซี่ยนอวี๋ฝึกโหดจนกลายเป็นยอดราชาเพลงไปแล้ว

นอกจากนี้ ซูอวี๋ก็ทำผลงานน่าจับตามองเช่นกัน ลงแข่งสี่รายการเหมือนกัน และจบด้วยการกวาดสองเหรียญทอง และสองเหรียญเงิน

ระหว่างนั้น

หยางจงหมิงกับอบิเกลก็ได้แสดงฝีมือบ้างในการแข่งขันคนละรายการ

สองหัวหน้าโค้ชใหญ่ยังคงไร้เทียมทาน ทุกครั้งที่ลงมือ ก็มักจะกวาดเหรียญทองมาได้แบบขาดลอยทุกครั้ง

ที่น่าเสียดายคือ

ทั้งคู่ยังไม่ได้มีโอกาสปะทะกัน

นั่นพลอยให้ผู้ชมจำนวนมากที่เฝ้ารอให้หยางจงหมิงกับอบิเกลมาขึ้นสังเวียนเดียวกันในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ ถึงกับต้องผิดหวังไปตามๆ กัน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน