Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1056

ตอนที่ 1056 อบิเกลอยากประลองฝีมือ

………………..

บนเวที

ผู้เข้าแข่งขันจากแต่ละทวีปจับสลากเสร็จเรียบร้อยแล้ว

การแข่งขันทั้งหมดในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ จะกำหนดลำดับการแสดงด้วยการจับสลากเท่านั้น

ทีมฉินโจว

ผู้เข้าแข่งขันหญิงสามคนได้แก่เนี่ยเยี่ยน จางเหมย

และสุดท้ายคือกู้ซี

กู้ซีเป็นผู้เข้าแข่งขันที่อายุน้อยที่สุดในนั้น!

แม้ว่าในฉินโจว กู้ซีจะถูกสื่อบางเจ้าเรียกว่าเทพธิดาแห่งเปียโน แต่นั่นก็เป็นเพียงคำเปรียบเปรยจากอายุของเธอเท่านั้น

เพราะในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์

เมื่อเทียบกับยอดฝีมือระดับสูงจากแต่ละทวีปแล้ว ฝีมือของกู้ซีจัดว่าอยู่ในระดับกลางเท่านั้น

แม้กระทั่งภายในทีมฉินโจวเอง ฝีมือของกู้ซีก็ยังเป็นรองเนี่ยเยี่ยนและจางเหมยอยู่เล็กน้อยด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม

การที่กู้ซีได้เป็นตัวแทนของฉินโจวเข้าร่วมแข่งขัน ก็ย่อมต้องมีเหตุผลของตัวเธอเอง

เหตุผลที่ชัดเจนที่สุดก็คือ บทเพลงที่ทีมโค้ชจัดเตรียมให้นั้น เหมาะกับกู้ซีเป็นอย่างมาก!

แต่ตอนนี้

เมื่อเธอเห็นลำดับการแข่งขันบนกระดาษในมือ ก็อดถอนหายใจอย่างจนใจไม่ได้

“สลากหมายเลขหนึ่ง!”

จากผู้เข้าแข่งขันทั้งหมด 24 คนจากทุกทวีป การที่เธอจับได้หมายเลขหนึ่ง ก็ทำให้กู้ซีได้แต่บ่นในใจว่าตนเองช่างดวงซวยจริงๆ

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก

ต่อให้เป็นคนแรกแล้วไง?

เพลงที่ฉันได้ เป็นสไตล์ที่ฉันถนัดที่สุด!

เมื่อคิดถึงตรงนี้

กู้ซีก็เดินขึ้นเวทีอย่างมั่นใจ แล้วนั่งลงเงียบๆ หน้าแป้นเปียโน

…

ในห้องถ่ายทอดสดของแต่ละทวีป

ขณะนี้จำนวนคอมเมนต์พุ่งขึ้นเร็วยิ่งกว่าครั้งใด!

แม้ว่าในรอบแรกนี้ จะยังไม่มีภาพของศึกที่ทุกคนรอคอยปรากฏขึ้น แต่ความตื่นเต้นและความคาดหวังของผู้ชม ก็ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย!

ผู้บรรยายจากแต่ละทวีปก็เริ่มบรรยายขึ้นพร้อมกัน

“ขณะนี้ผู้เข้าแข่งขันจากฉินโจว กู้ซี ได้เดินขึ้นเวทีเป็นคนแรกแล้วครับ เด็กสาวคนนี้มีฉายาว่าเทพธิดาแห่งเปียโนในฉินโจว ไม่ใช่เพียงเพราะหน้าตาที่โดดเด่นเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะเธอเคยขึ้นแสดงบนเวทีโถงทองคำ ตั้งแต่ยังเรียนอยู่มัธยมปลายมาแล้ว!”

“โถงทองคำเลยเหรอ!?”

“ที่นั่นคือหนึ่งในหอแสดงดนตรีระดับสูงทั้งห้าแห่งของบลูสตาร์เลยนะ!”

“พูดถึงกู้ซี ก็อดนึกถึงอาจารย์เซี่ยนอวี๋ไม่ได้เลยคะ หลายคนคงทราบกันดีอยู่แล้วว่าเซี่ยนอวี๋เองก็เชี่ยวชาญด้านการประพันธ์เพลงเปียโน และเขาเลือกกู้ซีมาบรรเลงเพลงเปียโนของเขาทุกครั้ง นอกจากนี้ ในผลงานของศิลปินสังกัดราชวงศ์ปลา ก็มักจะมีท่อนเปียโนที่ได้กู้ซีมาบรรเลงให้ด้วย จนถึงขนาดที่บางคนพูดว่ากู้ซีก็เป็นสมาชิกของราชวงศ์ปลาเหมือนกัน งั้นเพลงที่กู้ซีจะแสดงในรอบแรก อาจจะเป็นผลงานของเซี่ยนอวี๋ก็ได้นะ?”

“มีความเป็นไปได้สูงมากครับ”

“ถึงแม้เราจะรู้กันอยู่แล้วว่า ศึกใหญ่ในรอบชิงของหมวดเปียโน น่าจะเป็นการปะทะกันระหว่างอบิเกลกับหยางจงหมิง แต่ผลงานของผู้เข้าแข่งขันในสองรอบแรกก็สำคัญมากเช่นกัน เพราะถ้าผ่านสองรอบแรกไปไม่ได้ ก็ไม่มีโอกาสไปถึงศึกตัดสินอยู่ดี!”

…

ห้องถ่ายทอดสดของจงโจว

เหล่าผู้บรรยายที่เตรียมข้อมูลมาอย่างเต็มที่ ก็กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างเซี่ยนอวี๋กับกู้ซีเช่นกัน ซึ่งก็ทำให้ผู้ชมจำนวนมากถึงกับแตกตื่นขึ้นมาในชั่วพริบตา!

‘เซี่ยนอวี๋!?’

‘เขาก็มีผลงานในหมวดเปียโนด้วยงั้นเหรอ?’

‘ความเป็นไปได้สูงเลยนะ!’

‘ถ้าเขากับกู้ซีสนิทกันจริงๆ ละก็…’

‘พรสวรรค์ด้านเครื่องดนตรีของหมอนี่น่ากลัวมากอยู่แล้ว ไม่แน่ว่าหลังจากนี้อาจจะ…’

‘เวรเอ๊ย!’

‘พูดถึงปุ๊บ ก็โผล่มาจริงๆ เลย!’

ใช่แล้ว

ในขณะที่ผู้ชมจงโจวกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น

ข้อมูลผลงานของกู้ซีก็ปรากฏขึ้นบนจอขนาดใหญ่!

ชื่อผลงาน: ราตรีบรรเลงในบันไดเสียงบีเมเจอร์ (ราตรีบรรเลงหมายเลขสาม)

ผู้ประพันธ์: เซี่ยนอวี๋

ผู้บรรเลง: กู้ซี

กู้ซีได้ใช้ผลงานที่เซี่ยนอวี๋เป็นผู้ประพันธ์จริงๆ ด้วย!

แต่ทว่า

ราตรีบรรเลงคืออะไร?

แล้วทำไมข้างหลังต้องมี ‘หมายเลขสาม’ ด้วย?

หรือว่ายังมีราตรีบรรเลง ‘หมายเลขหนึ่ง’ กับ ‘หมายเลขสอง’ ด้วย?

ข้อความในวงเล็บ

ทำให้ผู้ชมจงโจวหลายคนเริ่มตกอยู่ในภวังค์แห่งความสงสัย

…

ผู้ชมฝั่งจงโจวต่างพากันงุนงง

เพราะจงโจวยังไม่ได้เข้าร่วมการรวมทวีป จึงยังไม่คุ้นเคยกับผลงานของเซี่ยนอวี๋มากนัก

ทว่า

ผู้คนจากฉิน ฉี ฉู่ เยี่ยน หาน จ้าว และเว่ยถึงกับทำตาโตขึ้นมาในเวลาเดียวกัน!

เพราะหลายคนรู้จักราตรีบรรเลงเป็นอย่างดี!

โดยเฉพาะเหล่าผู้บรรยายและแขกรับเชิญจากแต่ละทวีป!

“นั่นมันราตรีบรรเลง!?”

“เซี่ยนอวี๋เคยเปิดตัวผลงานเพลงเปียโนชื่อราตรีไปแล้วสองชิ้นบนเวทีโถงทองคำ แล้วยังมีเพลงร้องชื่อเดียวกันอีกเพลงหนึ่งซึ่งเคยทำให้เขาคว้าแชมป์มหาสงครามเทพเซียนมาแล้ว!”

“เรื่องเพลงร้องน่ะไว่ก่อน เพลงเปียโนสองชิ้นนั้นของเขา ก็ไม่ธรรมดาเลย!”

“ฉันจำได้ว่าเพลงหนึ่งคือเพลงราตรีบรรเลงในบันไดเสียงอี-แฟลต เมเจอร์ อีกเพลงคือเพลงราตรีบรรเลงในบันไดเสียงบี-แฟลต ไมเนอร์

“ที่แท้นี่คือผลงานในชุดเดียวกัน?”

“แบบนี้สองชิ้นก่อนหน้าก็น่าจะเป็น ราตรีบรรเลงหมายเลขหนึ่งกับสองสินะ?”

“มิน่าล่ะทำไมเพลงใหม่นี้ถึงมีสามต่อท้าย”

“แต่ไม่รู้ว่าราตรีบรรเลงหมายเลขสามจะเหนือกว่าสองพลงก่อนหน้าขนาดไหน”

…

เช่นเดียวกัน

พ่อเพลงจากแต่ละทวีปก็รู้จักราตรีบรรเลงเป็นอย่างดี

บทเพลงราตรีบรรเลงทั้งสองชิ้นก่อนหน้าของเซี่ยนอวี๋ได้รับคำชื่นชมไม่น้อยในวงการดนตรีของบลูสตาร์

และเมื่อเซี่ยนอวี๋ประพันธ์เพลงราตรีบรรเลงขึ้นมาอีกครั้ง ก็ทำให้พ่อเพลงจากทุกทวีปรู้สึกสั่นสะท้านใจจิตใจขึ้นมาทันที!

แม้แต่อบิเกลเอง

สีหน้าก็ยังเปลี่ยนไปเล็กน้อยโดยไม่อาจควบคุมได้

ราตรีบรรเลง!

นี่คือแนวเปียโนรูปแบบใหม่ที่เซี่ยนอวี๋เป็นผู้สร้างสรรค์ขึ้น

สองบทแรกของเพลงชุดนี้ เคยเปิดตัวครั้งแรกในโถงทองคำแห่งฉินโจว และในตอนนั้น อบิเกลเองก็อยู่ในงานด้วย ภาพจำในวันนั้นยังคงชัดเจน

ถ้าหากราตรีบรรเลงหมายเลขสามนี้ มีคุณภาพเทียบเท่าหรือใกล้เคียงสองเพลงแรกละก็…

เป็นไปไม่ได้!

นี่เพิ่งจะรอบแรกเอง!

สายตาของอบิเกลพลันเปลี่ยนเป็นคมกริบในทันที!

ในขณะนั้นเอง

การบรรเลงบนเวทีก็ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ปลายนิ้วของกู้ซีค่อยๆ ลูบไล้ไปตามแป้นเปียโนขาวดำ

เสียงโน้ตที่นุ่มนวลไหลเอื่อยออกมาอย่างแผ่วเบา

เป็นจังหวะอัลเลเกรตโตอันเป็นเอกลักษณ์ ท่วงทำนองช่วงต้นเปี่ยมด้วยความสง่างามและอ่อนละมุน

แต่ไม่นาน

ท่วงทำนองก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นขมขื่น

โน้ตประจุด โน้ตหยุด เส้นทำนองที่ขยับเป็นครึ่งเสียง เริ่มร้อยเรียงพันกันอย่างละเอียดอ่อนและซับซ้อน

ราวกับจะพูด แต่ก็ไม่กล้าเอ่ย

ราวกับจะสารภาพ แต่ก็เก็บไว้ในใจ

อารมณ์ถูกดึงรั้งไว้ด้วยความลังเล

เสียงจากแป้นเปียโนขาวดำไล่เรียงขึ้นลง

แผ่วเบาแต่แฝงไว้ด้วยความเขินอายจางๆ

ราวกับหญิงสาวผู้แสนอ่อนหวานกำลังถ่ายทอดความรู้สึกในแบบเรียบง่ายและละเมียดละไม

แล้วค่อยๆ เปลี่ยนไป

แรงกดของปลายนิ้วกู้ซีเริ่มหนักแน่นขึ้น อารมณ์ของบทเพลงก็พลันสูงขึ้นตาม ความรู้สึกของหญิงสาวแสนหวานค่อยๆ ถูกสลัดทิ้ง!

ตื่นเต้น!

เร้าใจ!

ทั้งความเศร้า ความโกรธ ความหดหู่ถูกเคล้ารวมกัน แต่ในบางจังหวะ กลับแผ่วเบาลงโดยไม่คาดคิด ทำให้ความรู้สึกพลันเลือนลอย ไม่มั่นคงอีกครั้ง

…

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน