Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1155

ตอนที่ 1155-2 เขามีดวงตาเหมือนกับแม่ (2)

Ink Stone_Fantasy

อีกหนึ่งฉากก็ปรากฏขึ้น

ดัมเบิลดอร์เปิดเผยความลับอันน่าตกตะลึง!

ที่แท้เหตุผลที่แฮร์รี่ พอตเตอร์ไม่ตาย ก็เพราะเขากลายเป็นฮอร์ครักซ์ของโวลเดอมอร์โดยบังเอิญ!

พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ

ตราบใดที่แฮร์รี่ยังมีชีวิตอยู่

โวลเดอมอร์ก็ไม่มีวันตาย!

และนั่นคือฉากที่ทำให้จิตใจของสเนปพังทลายที่สุด

“ผมเป็นสายลับให้คุณ โกหกเพื่อคุณ เสี่ยงตายเพื่อคุณ สิ่งที่ผมทำทั้งหมดก็เพื่อปกป้องลิลี่และลูกชายของเธอ แล้วตอนนี้คุณกลับบอกผมว่า เลี้ยงเขามาเพื่อเชือดเหมือนหมูงั้นหรือ!”

นั่นคือการพังทลายของศรัทธาโดยสิ้นเชิง!

ความเสียสละของสเนป กลายเป็นเรื่องตลกร้ายเมื่อเผชิญต่อความจริงนี้ เพราะดัมเบิลดอร์ใช้เขาเป็นเครื่องมือมาตลอด!

“คุณเริ่มอยากปกป้องเด็กคนนั้นแล้วสินะ?”

ไม่ใช่แค่เพราะลิลี่อีกต่อไปแล้ว

สเนปไม่ได้ตอบ เขาเพียงแค่ร่ายคาถาผู้พิทักษ์ของตนออกมา…

ผู้พิทักษ์ของสเนป เหมือนกับของลิลี่ แม่ของแฮร์รี่ทุกประการ

กวางเพศเมีย!

“คุณยังรักลิลี่อยู่หรือ หลังจากตลอดเวลาที่ผ่านมา?”

“ตลอดไป!”

ผู้พิทักษ์มักสะท้อนตัวตนที่แท้จริงของผู้ใช้

หรืออาจได้รับอิทธิพลจากใครบางคน

สเนปรักลิลี่อย่างสุดหัวใจ ผู้พิทักษ์ของเขาจึงเป็นกวางเพศเมีย กวางผู้เปี่ยมด้วยความเมตตา

และเป็นกวางตัวเมียผู้พิทักษ์ของสเนปตัวนี้เอง ที่เคยนำทางแฮร์รี่

ดัมเบิลดอร์เห็นแล้วก็รู้ว่า น้ำตาเอ่ออยู่เต็มดวงตาของสเนปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้

และขณะนั้น

ความทรงจำก็ดำเนินมาถึงตอนท้าย

เหลือเพียงเศษเสี้ยวของฉากต่างๆ ที่ยังคงถาโถมเข้าใส่หัวใจของผู้อ่านอย่างต่อเนื่อง

…

“คุณต้องบอกโวลเดอมอร์ถึงวันที่แน่นอนที่แฮร์รี่จะออกจากบ้านของป้าของเขา โวลเดอมอร์รู้ว่าคุณมีข้อมูลมากมาย ถ้าไม่ทำแบบนั้น เขาจะสงสัย แต่คุณต้องหลอกเขาให้ได้ ผมคิดว่านั่นอาจช่วยปกป้องแฮร์รี่ได้ ลองไปหามันดังกัส เฟล็ทเชอร์มาช่วยดู อีกอย่างนะ เซเวอร์รัส ถ้าคุณหลีกเลี่ยงไม่ได้และต้องมีส่วนร่วมในการไล่ล่า ก็พยายามอย่าให้พลาด ต้องแสดงให้สมจริงสักหน่อย… หลังจากผมตาย ทุกอย่างก็ต้องฝากให้คุณลวงโวลเดอมอร์ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่อย่างนั้นฮอกวอตส์จะตกอยู่ในเงื้อมมือของจอมมารอย่างแน่นอน”

…

“คุณต้องไปเตือนสมาชิกภาคีนกฟีนิกซ์ ให้พวกเขาปลอมตัวให้มากที่สุด ใช้ยาน้ำสรรพรส ปลอมตัวให้เหมือนแฮร์รี่หลายๆ คน แบบนั้นถึงจะได้ผล แล้วคุณต้องลืมไปว่าเป็นผมที่บอกคุณ คุณต้องแกล้งทำเป็นว่าคุณคิดเอง เข้าใจไหม?”

…

“อาจารย์ใหญ่! พวกเขาตั้งแคมป์กันในป่า ยัยเลือดสีโคลนคนนั้น…”

“อย่าใช้คำนั้น!”

…

เมื่อภาพแห่งความทรงจำไหลย้อนกลับ

ความจริงทั้งหมดก็ถูกเปิดเผยอย่างหมดเปลือก!

ทำไมสเนปถึงสังหารดัมเบิลดอร์…

ทำไมสเนปถึงรายงานเรื่องการเคลื่อนไหวของแฮร์รี่…

ทำไมสเนปถึงได้เป็นอาจารย์ใหญ่ของฮอกวอตส์…

ทำไม…

เขาเคยให้คำสัญญากับดัมเบิลดอร์

ว่าเขาจะปกป้องเหล่านักเรียนเหล่านั้น

และเขาก็ทำจริงๆ ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างที่เขามี

จนแม้แต่ความตายก็แลดูไร้ความหมาย

ไม่ใช่เพราะเขาถูกเปิดโปง

แต่เพียงเพราะโวลเดอมอร์เข้าใจผิด คิดว่าแค่ฆ่าเขา ก็จะสามารถใช้ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ได้อย่างแท้จริง

ในวินาทีนั้น

ต่อให้ใจแข็งเป็นหิน ต่อให้เคยเกลียดชังแค่ไหน ก็ไม่มีใครสามารถรู้สึกเกลียดเซเวอร์รัส สเนปได้ลงคออีกต่อไป

ตรงกันข้ามเลย

ความตื้นตันอันยิ่งใหญ่ ความสั่นสะเทือนที่กระแทกถึงจิตวิญญาณ

ทุกความรู้สึกที่พลิกกลับในเนื้อเรื่อง ได้ระเบิดออกเต็มแรงในใจของทุกคน!

ไม่มีผู้อ่านคนใดจาก ฉิน ฉี ฉู่ เยี่ยน หาน จ้าว เว่ย หรือแม้แต่จงโจว ที่สามารถอ่านผ่านช่วงนี้ไปได้โดยไม่สะเทือนใจ น้ำตาได้ไหลรินโดยไม่รู้ตัว!

ใช่แล้ว ไม่ว่าในอดีตจะเคยคิดอย่างไร

ด้วยการหักมุมที่สะเทือนปฐพีในวินาทีนี้เอง สเนปได้กลายเป็นตัวละครที่ได้รับความนิยมสูงสุดอย่างไม่เคยมีมาก่อน!

เพียงแต่เซเวอร์รัส สเนปก็ตายไปแล้ว

แม้แต่ในตอนที่เขาตาย ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าความจริงเป็นอย่างไร มัวแต่ระบายความเกลียดชังอันไร้ขอบเขตในใจ จนอยากจะเหยียบเขาให้จมลึกลงไปในหุบเหวแห่งความเกลียดชังถึงจะสาแก่ใจ

…

ศาสตราจารย์

ดวงตาของหูจี๋กลายเป็นภาพพร่ามัวไปหมดแล้ว

ในห้วงความสับสนเลือนรางนั้น

เขาราวกับได้เห็นชายผู้มีใบหน้าเคร่งขรึมอยู่เสมออีกครั้ง และหญิงสาวผู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเขา หญิงสาวที่เขาอุทิศทั้งชีวิตให้กับเธอ

เขาคือคนแรกที่เล่าเรื่องราวของโลกเวทมนตร์ให้เธอฟัง เขาคือคนที่สอนคาถาง่ายๆ ให้กับเธอ เขาคือคนที่เปิดประตูสู่โลกที่แตกต่างจากเดิมให้เธอเห็น พวกเขาควรจะได้อยู่เคียงข้างกัน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน