Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1156
ตอนที่ 1156 ฉันอุตส่าห์เชื่อใจคุณแล้วเชียว
กลั้นไม่ไหวแล้ว ไม่มีใครกลั้นไหวอีกต่อไป ความย้อนแย้งในความทรงจำและความจริงอันโหดร้าย ทำให้ผู้อ่านรู้สึกผิดจากก้นบึ้งของหัวใจ!
ความเข้าใจผิด!
การก่นด่า!
คำสาปแช่ง!
ความเกลียดชัง!
เพื่อความรักที่มีต่อลิลี่ สเนปทรยศต่ออุดมการณ์และความเชื่อของตน แบกรับความอัปยศ ยอมให้ผู้คนด่าทอ และแทบไม่มีใครเข้าใจเขาตลอดชีวิต แม้แต่เด็กที่เขาปกป้องอย่างแฮร์รี่ ก็ยังรู้สึกเกลียดเขาอย่างสุดขั้วหัวใจ!
สเนปต้องแบกรับความเข้าใจผิดทั้งในเรื่องและนอกเรื่อง!
ความจริงที่ถูกเปิดเผยนี้ ถึงขั้นทำให้ผู้อ่านหลายคนรับไม่ไหว!
มนุษย์ก็เป็นแบบนี้
เวลาตัวละครตายอย่างเข้าใจผิดยังรู้สึกไม่ยุติธรรม นับประสาอะไรกับการที่ตัวเองก็เป็นหนึ่งในคนที่เข้าใจผิดเขา!
‘ช็อกมาก!’
‘ศาสตราจารย์ยิ่งใหญ่มากจริงๆ…’
‘ฉันรักเขา เสียใจมากที่เคยเกลียดเขา…’
‘แรกเริ่มเพราะความรัก แต่ท้ายที่สุด ก็ไม่ได้มีแค่ความรักอีกต่อไป เก่งมากค่ะ ศาสตราจารย์!’
‘สิ่งที่เขาปกป้อง ไม่ได้มีแค่แฮร์รี่คนเดียว!’
‘จริงๆ ฉันคิดว่าสิ่งที่ทำให้สเนปยิ่งใหญ่ที่สุดคือ แม้ว่าเขาจะเกลียดพ่อของแฮร์รี่มาก และแฮร์รี่ก็ดันนิสัยเหมือนพ่อมาก แต่เขาก็ยังยืนหยัดเสียสละและปกป้องจนถึงวินาทีสุดท้าย’
‘นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกผิดกับตัวละครขนาดนี้เลย…’
‘ถึงแม้เขาจะเป็นแค่ตัวละครในนิยาย แม้ว่าเขาจะตายด้วยน้ำมือของโวลเดอมอร์ แต่ในใจฉัน เขามีชีวิตอยู่จริงๆ แล้ว!’
‘สงสารศาสตราจารย์จริงๆ สงสารจับใจ…’
‘สเนปพับหน้ากระดาษที่มีลายเซ็นของลิลี่เก็บใส่เสื้อคลุม แล้วฉีกภาพถ่ายในมือตัวเองออกเป็นสองส่วน เก็บไว้แค่ครึ่งที่ลิลี่ยิ้มอยู่ ส่วนที่มีเจมส์กับแฮร์รี่ เขาโยนทิ้งกลับไปใต้ลิ้นชัก ผมร้องไห้ไปยิ้มไปตอนอ่านถึงตรงนี้’
‘เป็นความสุขในความเจ็บปวด เหมือนหาขนมหวานในเศษกระจกแตก’
‘ตอนสุดท้ายที่เขามองตาแฮร์รี่ คงเพราะเขาอยากเห็นดวงตาของลิลี่อีกสักครั้งก่อนตายสินะ’
‘ทั้งช่วงนั้นเต็มไปด้วยเศษแก้วบาดใจ เจ้าแก่ฉู่ขวง ใจร้ายเกินไปแล้ว!’
‘ตอนก่อนฉันยังดีใจอยู่เลย ที่เจ้าแก่บอกว่าสเนปจะตาย!”
‘เจ้าแก่ฉู่ขวงใจไม้ไส้ระกำจริงๆ !’
‘พอพวกเราหยิบเรื่องสเนปมาพูด เขาต้องยิ้มอย่างแล้วพูดว่า ก็พวกคุณขอให้ผมเขียนให้สเนปตายนี่นา!’
‘เขาจงใจทำให้พวกเราเข้าใจผิด แล้วก็หักมุมแบบสุดขีดในตอนท้าย!’
‘เหลืออีกกี่ตอน?’
‘ฉันไม่กล้าอ่านต่อแล้วจริงๆ !’
‘ตอนจบแบบนี้ ถ้าไม่แข็งแรงพอ หัวใจคงรับไม่ไหวแน่ๆ!’
…
ไม่ว่าจะรู้สึกตกตะลึง เจ็บปวด โกรธ เสียใจ ผิดหวัง รู้สึกหมดหนทาง หรือละอายใจเพียงใด ต่อให้สารพัดอารมณ์ถาโถมเข้ามาทีละระลอก ก็ยังต้องอ่านนิยายเรื่องนี้ต่อไป ถึงอย่างไรก็เหลืออีกเพียงไม่กี่บทสุดท้ายเท่านั้น
ทว่า
เมื่อผู้อ่านอ่านมาถึงบทสุดท้ายของศึกตัดสิน ใจกลับถูกกรีดซ้ำอีกครั้งอย่างโหดร้ายจนแตกสลายอย่างไม่มีชิ้นดี!
เจ้าแก่ฉู่ขวงลงดาบอีกครั้ง!
ไม่ใช่แค่ดาบที่สอง แต่เป็นสาม สี่ และห้า!
จากหนึ่งกลายเป็นสอง จากสองกลายเป็นสาม แล้วก็กลายเป็นพันหมื่นดาบ!
เฟร็ด หนึ่งในฝาแฝดวีสลีย์ ถูกระเบิดตายระหว่างการต่อสู้กับผู้เสพความตาย!
ตัวละครที่เคยมอบเสียงหัวเราะและความสุขให้กับทุกคน จากโลกของแฮร์รี่ พอตเตอร์ ต้องจากไปตลอดกาล ฝาแฝดผู้เป็นดั่งดาวคู่ไม่มีอยู่อีกต่อไป เหลือไว้เพียงน้องชายที่หูขาดหนึ่งข้างต้องเผชิญกับความโดดเดี่ยวในอนาคตเพียงลำพัง
ยังไม่หมดเท่านี้
คอลิน ครีฟวีย์!
นิมฟาดอร่า ท็องส์!
ศาสตราจารย์ลูปิน!
ตัวละครเหล่านี้ทยอยล้มตายลงในการต่อสู้กับผู้เสพความตาย แม้แต่แฮร์รี่ พอตเตอร์เองก็เคยตายครั้งหนึ่ง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาก็ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง และในที่สุดก็เอาชนะโวลเดอมอร์ได้
แต่ทว่า!
การตายของโวลเดอมอร์ กลับไม่ได้ปลอบประโลมจิตใจผู้อ่านได้เลย หรือจะพูดให้ถูกก็คือ ความเจ็บปวดที่ฉากจบนี้นำมานั้น รุนแรงและหนักหนายิ่งกว่าความสะใจที่ได้เห็นโวลเดอมอร์ดับสูญเสียอีก!
สรุปให้เลย
นกฮูกเฮ็ดวิก ตายแล้ว
อลาสเตอร์ มู้ดดี้ ตายแล้ว
ด๊อบบี้ ตายแล้ว
สเนป ตายแล้ว
เฟร็ด หนึ่งในฝาแฝดวีสลีย์ ตายแล้ว
ท็องส์ ตายแล้ว
ลูปิน ตายแล้ว
คอลิน ตายแล้ว
ก่อนหน้านั้น ดัมเบิลดอร์ ตายแล้ว
ซิเรียส แบล็ก ตายแล้ว
เซดริก รุ่นพี่ต้นแบบ ตายแล้ว
รวมถึงสเนปด้วย ตัวละครทั้งหมดนี้ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่ผู้อ่านรักทั้งนั้น แต่เจ้าแก่ฉู่ขวงกลับเขียนใบสั่งตายทีละคน!
สองศพ?
สามศพ?
พูดบ้าอะไร!
ใช้มือทั้งสองข้างนับยังไม่พอเลยสำหรับจำนวนผู้สูญเสียในแฮร์รี่ พอตเตอร์!
เจ้าแก่ฉู่ขวงเขียนแบบโหดเหี้ยมไร้ปรานีสุดๆ !
ใครจะทนไหวกัน?
แบบนี้จะให้ใครมีกำลังใจอยู่ต่อไปได้ยังไง!?
ใช่
สมัยนี้ใครๆ ก็เคยอ่านนิยายที่มีคนตายทั้งนั้น ทุกคนก็เคยผ่านมา มีนิยายมากมายที่โหดร้าย ทำร้ายจิตใจผู้อ่าน แต่เรื่องที่ตัวละครหลักตายมากขนาดนี้ และทุกคนล้วนเป็นคนสำคัญที่คนรัก คุณเคยเห็นเรื่องไหนทำแบบนี้บ้างล่ะ!?
ยังไม่นับตัวละครอีกมากมายซึ่งถูกบรรยายผ่านๆ เพียงไม่กี่บรรทัด ที่ล้วนเป็นผู้ที่ต่อสู้กับผู้เสพความตาย แต่ก็ได้รับการยืนยันว่าเสียชีวิตจริง!
เมื่ออยู่ต่อหน้านิยายเรื่องนี้
เมื่ออยู่ต่อหน้านิยายที่ใครหลายคนเรียกว่าวรรณกรรมเด็ก
นิยายทุกเรื่องที่เคยขึ้นชื่อว่าโหดร้ายและบีบคั้นจิตใจ
กลับดูไร้ความหมายไปถนัดตา!
เมื่อเผชิญหน้ากับตอนจบเช่นนี้!
เมื่อเผชิญหน้ากับบทสรุปสุดท้ายเช่นนี้!
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...