Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 135

ตอนที่ 135 วิลล่า

การพูดคุยกันของนักอ่านบนโลกออนไลน์ หลินเยวียนเองก็เห็น

นี่เป็นสิ่งที่อยู่ในความคาดหมายของเขาเช่นเดียวกัน

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสามนิยายยอดเยี่ยมในยุคนิยายออนไลน์ระยะแรกเริ่ม กระบี่เทพสังหารกลายเป็นหัวข้อสนทนาร้อนแรงเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องแปลก

มองจากยอดขายก็รู้

ก่อนหน้านี้เมื่อนิยายชุดเจ้าชายลูกสักหลาดตีพิมพ์ออกมา อันดับยอดขายโดยเฉลี่ย จัดอยู่ประมาณอันดับที่สิบ

เอ็ดของวงการนิยายแฟนตาซีเยาวชนในทั้งฉินโจว!

ในปัจจุบันถูกจัดไว้ในอันดับที่สิบพอดิบพอดี

อาจมีคนรู้สึกแปลกประหลาด นักเขียนทำให้เรื่องกระบี่เทพสังหารดังเปรี้ยงขนาดนี้ ทำไมถึงติดอยู่แค่ที่อันดับสิบ

ที่จริงแล้วการจัดอันดับนี้ออกจะเกินจริงไปสักหน่อย

เพราะจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของเรื่องกระบี่เทพสังหาร ก็คือจำนวนตัวอักษร!

เรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสก่อนหน้านี้ออกมาห้าเล่ม

แต่นิยายดั้งเดิมของกระบี่เทพสังหาร ในตอนนี้เพิ่งออกมาสองเล่มเท่านั้น!

ทุกครั้งที่ขายออกหนึ่งเล่ม ก็นับเป็นหนึ่งยอดขายของนิยาย

ผลงานเรื่องยาวเหล่านั้นซึ่งมีเนื้อหาหลายสิบเล่มก็เพื่อเพิ่มยอดขาย หลินเยวียนกลับมีเนื้อเรื่องเพียงน้อยนิดที่ขายได้ แน่นอนว่ายอดขายย่อมน่าเสียดายอยู่สักหน่อย

และถ้าหากพล็อตเรื่องไม่พังละก็…

ยิ่งผลงานมีจำนวนตัวอักษรมาก ยอดขายก็ยิ่งสูงขึ้นตามไปด้วย เพราะอิทธิพลของผลงานจะขยายออกเป็นวงกว้างและเป็นที่รู้จักของผู้คนมากขึ้นเรื่อยๆ ตามกาลเวลา

พูดอีกอย่างหนึ่งคือ

เนื้อเรื่องยิ่งน้อย เมื่อเทียบกับเรื่องยอดขายแล้วย่อมเสียเปรียบ

ทุกคนสามารถจินตนาการออก ถ้าหากนารูโตะหรือวันพีซไม่มีเนื้อเรื่องที่ยาวขนาดนี้ ผลงานทั้งสองเรื่องนี้จะมีอิทธิพลมากถึงขนาดนี้ไหม

ยกตัวอย่างที่เห็นได้ง่ายยิ่งกว่าอีกตัวอย่างหนึ่ง

ทุกคนสามารถเห็นได้จากแรงค์สิบอันดับแรกในฉี่เตี่ยน[1]

มีหนังสือสักกี่เรื่องกันที่มีสักสามสี่แสนตัวอักษรแล้วทะลุขึ้นไปติดสิบอันดับแรกได้?

ในสถานการณ์ที่ปราศจากการแนะนำ และไร้ซึ่งยอดไลก์ถล่มทลาย ผลงานที่สามารถผงาดเป็นสิบอันดับแรกซึ่งยอดขายสูงที่สุดได้ โดยทั่วไปแล้วเป็นมหากาพย์ขนาดยาวซึ่งแตะถึงหลายล้านตัวอักษร!

เพราะตราบใดที่จำนวนตัวอักษรมาก ก็จะยังมีการกดซื้อเพิ่มขึ้นทุกวัน

ยอดขายนิยายทางฉินโจวก็เป็นไปในหลักการเดียวกัน

คนอื่นเขาขายมาตั้งหลายเล่มแล้ว เธอจะไปสู้เขาด้วยนิยายสองเล่มเนี่ยนะ?

สู้ยังไงก่อน?

เสียเปรียบอย่างแน่นอน

นี่ก็เป็นเหตุผลที่ก่อนหน้านี้คลังหนังสือซิลเวอร์บลูโน้มน้าวให้หลินเยวียนเขียนเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสให้ยาวขึ้น

ถ้าหากเขียนเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสให้ยาวขึ้นโดยที่ไม่ออกทะเล ในอนาคตของหนังสือเล่มนี้จะขึ้นสิบอันดับแรกก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่

แน่นอนละ

ขอเพียงฉู่ขวงไม่เขียนจนเละเทะออกทะเล รอให้หลังจากนี้กระบี่เทพสังหารออกมาหลายเล่มมากขึ้น ยอดขายของหนังสือเล่มนี้จะต้องเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน นี่เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล

ในครั้งนี้

คลังหนังสือซิลเวอร์บลูคาดหวังเป็นอย่างมาก

เมื่อกระบี่เทพสังหารเล่มสองตีพิมพ์ออกไป หยางเฟิงก็หัวหกก้นขวิดมาขอแผนโครงเรื่องจากฉู่ขวง

เขาคิดในใจ ว่าพื้นหลังของเรื่องราวในครั้งนี้ยิ่งใหญ่มาก คงไม่ถึงขั้นรีบจบเรื่องเร็วหรอกล่ะมั้ง

ทว่าขณะที่หยางเฟิงเห็นโครงเรื่องกระบี่เทพสังหารที่หลินเยวียนส่งมา รอยยิ้มกลับชะงักค้างไป

“แปดเล่ม?”

เรื่องกระบี่เทพสังหารของฉู่ขวงวางแผนไว้ว่าจะเขียนแปดเล่ม?

ใช่แล้วละ ไม่ผิดหรอก มีการพัฒนาแล้ว เนื้อเรื่องยาวกว่าปรินซ์ออฟเทนนิสตั้งสามเล่มแน่ะ

แต่ปัญหาคือ…

แปดเล่มก็ยังไม่นับว่ามาก!

ยังไม่ถึงสองล้านตัวอักษรด้วยซ้ำ!

เขาร้อนใจแล้ว จึงไปรายงานกับหัวหน้าบรรณาธิการทันที หัวหน้าบรรณาธิการจึงไปรายงานกับบรรณาธิการบริหาร

ผลคือหัวหน้าบรรณาธิการกลับไม่ได้ว่าอะไร เพียงแต่พยักหน้า ให้หยางเฟิงไปโน้มน้าวอีกครั้ง

หยางเฟิง “…”

ครั้งก่อนเนื้อเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสสั้นเกินไป หยางเฟิงโน้มน้าวสุดชีวิตให้ฉู่ขวงเขียนต่ออีกสักหน่อย แต่ฉู่ขวงไม่ได้สนใจตนเลยแม้แต่น้อย

แล้วครั้งนี้จะทำได้เหรอ?

เขากัดฟันกดโทรศัพท์

หลินเยวียนรับโทรศัพท์ ทันทีที่ได้ยินเรื่องที่ให้ตนเขียนนิยายให้ยาวขึ้น ก็ตอบปฏิเสธทันที “จำนวนตัวอักษรกำหนดไว้เรียบร้อยแล้วครับ”

“เอาเถอะ”

หยางเฟิงจนปัญญา ตำแหน่งบรรณาธิการของเขากระจอกงอกง่อยไร้พลังเหลือเกิน

หัวหน้าบรรณาธิการกับบรรณาธิการบริหารไม่กล้าบังคับให้ฉู่ขวงเขียนยาวขึ้นอีก ตนก็ยิ่งไม่กล้าเข้าไปใหญ่ ทำได้เพียงปล่อยให้ฉู่ขวงแสดงฝีมือไป