Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 158

ตอนที่ 158 ลูกศิษย์

ในที่สุดแล้วหลินเยวียนก็เฝ้ารอจนวันเสาร์มาถึง…

ขณะที่เจี่ยนอี้ยังคงนอนหลับ หลินเยวียนก็นั่งอยู่บนรถของกู้ตง และมาถึงบริษัทแล้ว

สภาพการณ์คล้ายคลึงกับครั้งแรกที่หลินเยวียนเข้ามาในบริษัท

แทบจะทันทีที่หลินเยวียนก้าวเข้ามาในบริษัท สายตาของทุกคนต่างก็จับจ้องมาที่เขา

นักประพันธ์เพลงจากแผนกประพันธ์เพลงมองมาที่เขาด้วยสายตาแฝงไปด้วยความรู้สึกยกย่องชื่นชม!

จะไม่ให้ยกย่องชื่นชมได้หรือ

ออเดอร์ราคาสามล้าน เวลาผลิตงานแค่เดือนเดียว บวกกับทางผู้ว่าจ้างกำหนดแนวเพลงมาอีก สำหรับหลายๆ คนแล้ว ความเป็นไปได้ที่ตัวแทนหลินจะทำออเดอร์นี้สำเร็จมีเพียง 10%!

ผลเป็นยังไงล่ะ?

ตัวแทนหลินไม่เพียงทำออเดอร์สำเร็จ รับมือกับธันเดอร์เอนเตอร์เทนเมนต์ได้ แถมยังทำงานไปเกินหน้าที่อีกด้วย เพราะเพลงชอบเธอโด่งดังเป็นพลุแตกเชียวล่ะ!

ต้องเข้าใจก่อน!

ว่าการทำออเดอร์สำเร็จเป็นเรื่องหนึ่ง แต่เพลงจะดังหรือไม่นั้นกลับเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

สำหรับสตาร์ไลท์มิวสิกแล้ว ตั้งแต่วินาทีที่รับออเดอร์มา บทเพลงจะโด่งดังได้หรือไม่นั้น ไม่ใช่ปัญหาที่สำคัญที่สุดอีกต่อไป!

ก็เหมือนกับที่เคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้…

เพลงที่สั่งทำกว่าร้อยละแปดสิบ อันที่จริงก็ล้วนแต่ไม่ได้โด่งดังอะไร

เพราะเพลงที่สั่งทำก็เหมือนบทความที่กำหนดหัวข้อตายตัว ยากที่จะปลดปล่อยความสามารถทังหมดที่นักประพันธ์เพลงมี

นี่เป็นเหตุผลสำคัญอีกประการหนึ่งที่นักประพันธ์เพลงจากฉินโจวเกลียดรูปแบบออเดอร์ของฉีโจว

จะให้ฉันพยายามตั้งหลายวัน เพื่อเขียนเพลงที่คุณชอบ ตามความความต้องการและข้อกำหนดตายตัวของคุณออกมา แต่ผู้คนทั่วไปไม่ได้ชอบ?

จะทำไปทำไมล่ะ

ฉันยอมไม่รับออเดอร์ของคุณ แล้วสร้างสรรค์บทเพลงออกมาอย่างเต็มที่ เขียนเพลงที่คนชอบ จากนั้นก็รอกินเงินส่วนแบ่งจากยอดดาวน์โหลดไม่ดีกว่าหรือไง

ส่วนค่าตอบแทนพิเศษอะไรนั่นน่ะเหรอ

ที่กลัวก็คือ กลัวว่ากว่าจะได้ค่าตอบแทนพิเศษมา คงจะยากพอตัว มิหนำซ้ำสุดท้ายทำทุนจมอีกต่างหาก

ฉะนั้นแล้ว นอกจากออเดอร์ใหญ่ราคาหลายล้านแบบนี้แล้ว นักแต่งเพลงฝีมือดีไม่มีทางยอมรับงานประเภทนี้หรอก

ดังนั้น

ในความคิดของนักประพันธ์เพลงของสตาร์ไลท์มิวสิก ตัวแทนหลินไม่เพียงทำออเดอร์ความยากระดับนรกได้สำเร็จ แต่เพลงที่เขียนออกมาก็ยังฮ็อตฮิต นับว่าเปรียบประหนึ่งเทพเซียนมาจุติโดยแท้!

หลินเยวียนกลับไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองต่อเรื่องนี้เป็นพิเศษแต่อย่างใด

จะคาดหวังให้เด็กคนหนึ่งที่คุ้นชินกับการเป็นที่สนใจของผู้คนโดยรอบตั้งแต่อ้อนแต่ออก มามีปฏิกิริยาตอบสนองต่อสถานการณ์เช่นนี้เห็นทีคงจะยาก

เขาเพียงเดินเข้าห้องทำงานของตนไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย

กู้ตงแลดูราวกับเป็นเด็กถือกระเป๋า คอยเดินติดตามไป ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ถือกระเป๋าอยู่ในมือก็ตาม

“เห็นหรือยัง นี่แหละที่เรียกว่าออร่าพ่อเพลง!”

“ตอนแรกๆ ฉันก็คิดแค่ว่าตัวแทนหลินนิสัยแปลกๆ ตอนนี้ฉันคิดว่าบุคคลระดับเทพเซียนแบบนี้ต่อให้เป็นมิตร ฉันก็ไม่กล้าเข้าไปตีซี้หรอก”

“ผู้แข็งแกร่งมักโดดเดี่ยว พวกเราเลยเป็นคนอ่อนแอไงล่ะ”

“ตัวแทนหลินเพิ่งจะมาที่บริษัทได้เท่าไหร่กัน จัดไปสองออเดอร์แล้ว!”

“เรียกว่าเทพหนึ่งคนจูงหมาไปสี่ตัว?”

“ทำไมเอ็งพูดจาแบบนี้ฟระ นี่มันเทพหนึ่งคนจูงหมาทั้งฝูงชัดๆ”

“ดูท่าทางประจบประแจงของเสี่ยวกู้ตงสิ ทีกับพ่อเพลงนะพูดง่ายเหลือเกิน”

“ฉันเองก็อยากประจบเหมือนกัน แต่เอื้อมไม่ถึง”

“ถ้าพวกเรามีความสามารถได้สักยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของตัวแทนหลินก็ดีน่ะสิ จะได้ไม่ต้องรอหลายเดือนกว่าจะทำออเดอร์สำเร็จ หรือทำได้แค่ออเดอร์เล็กๆ ราคาไม่กี่แสนหยวน”

“ได้ยินว่าบริษัทมีออเดอร์ที่เสนอมา นี่เป็นผลมาจากออเดอร์นี้ของธันเดอร์เอนเตอร์เทนเมนต์เลย สตาร์ไลท์มิวสิกของเราก็มีผู้ว่าจ้างออกตัวติดต่อเสนอออเดอร์มาเองเหรอเนี่ย”

“…”

นักประพันธ์เพลงในบริษัทพูดคุยกันอย่างคึกคัก

และในห้องของกรรมการผู้จัดการ กู้เฉียงอวิ้นก็กำลังหน้าชื่นตาบาน

ตั้งแต่เย็นเมื่อคืนจนถึงวันนี้ เขาก็ได้รับโทรศัพท์หลายสายแล้ว ทั้งหมดล้วนเป็นผู้ว่าจ้างที่สนใจร่วมงานกับสตาร์ไลท์มิวสิก

แน่นอนว่า

ออเดอร์ที่เจรจาไม่สำเร็จประเภทนี้เรียกว่าข้อเสนอออเดอร์

ความสามารถของบริษัทมีจำกัด กู้เฉียงอวิ้นไม่มีทางรับออเดอร์ไว้ทั้งหมด จากนั้นก็โยนไปให้หลินเยวียนหรอก

บททดสอบของธันเดอร์เอนเตอร์เทนเมนต์ก็ตื่นเต้นมากพอแล้ว เขาไม่กล้าทำเรื่องที่ชวนอกสั่นขวัญแขวนแบบนี้อีก

เขาเพียงแค่ใคร่ครวญไว้บางส่วน ประเดี๋ยวจะให้ตัวแทนหลินเลือกเอง

เลือกออกมาจากข้อเสนอออเดอร์ก่อน ถึงอย่างไรผู้ว่าจ้างอีกหลายคนไม่รู้กฎเกณฑ์ก่อนรับงานของตัวแทนหลิน

……

ตอนนี้หลินเยวียนไม่มีความคิดจะรับงาน หนึ่งเพลงต่อหนึ่งเดือน นับเป็นขีดจำกัดสำหรับเขาแล้ว